Ἡ ἐμπειρία τῆς Ἀνάστασης

Ἁγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

Πῶς λοιπόν μᾶς προτρέπει τώρα τό ἅγιο Πνεῦμα - σάν νά εἴδαμε αὐτή πού δέν εἴδαμε- νά λέμε «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι», ἀφοῦ ὁ Χριστός ἀναστήθηκε μιά φορά πρίν χίλια χρόνια καί μάλιστα οὔτε τότε τόν εἶδε κανείς τήν ὥρα τῆς Ἀναστάσεως; Ἄραγε μήπως θέλει ἡ θεία Γραφή νά λέμε ψέματα;

Ὄχι βέβαια, ἀλλά ἀντίθετα, μᾶς παραγγέλλει νά λέμε τήν ἀλήθεια, διότι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ γίνεται πραγματικά στήν ψυχή κάθε πιστοῦ ξεχωριστά καί μάλιστα ὄχι μιά φορά, ἀλλά - θά τολμοῦσα νά πῶ - συνεχῶς ὁ Δεσπότης Χριστός ἀνίσταται μέσα μας λαμπροφορώντας καί ἀπαστράπτοντας τίς ἀστραπές τῆς ἀφθαρσίας καί τῆς θεότητος. Διότι ἡ φωτοφόρος παρουσία τοῦ ἁγίου Πνεύματος μᾶς ἀποκαλύπτει τήν ἀνάσταση τοῦ Δεσπότη Χριστοῦ ὅπως μέσα σέ πρωϊνή φωτοχυσία ἤ καλύτερα μᾶς δίνει τό δῶρο νά βλέπουμε αὐτόν τόν ἴδιο τόν ἀναστημένο Χριστό.

Γι’ αὐτό καί λέμε· «Θεός Κύριος καί ἐπέφανεν ἡμῖν» καί ὑποδηλώνοντας τή δεύτερη παρουσία του, τελειώνοντας λέμε· «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».

Σέ ὅσους λοιπόν φανερωθεῖ ὁ ἀναστημένος Χριστός ὁλωσδιόλου πνευματικά φανερώνεται καί τόν βλέπουν μέ τά πνευματικά μάτια.

Ὅταν δηλαδή ὁ Χριστός ἔλθει μέσα μας μέ τή χάρη τοῦ ἁγίου Πνεύματος, μᾶς ἀνιστᾶ ἐκ νεκρῶν καί μᾶς ζωοποιεῖ καί  μᾶς ἀξιώνει νά Τόν βλέπουμε μέσα μας ὁλοζώντανο, αὐτόν πού εἶναι ἀθάνατος καί ἀνώλεθρος κι ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλά μᾶς δίνει τό χάρισμα νά ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι μᾶς ἀνιστᾶ μαζί Του καί μᾶς συνδοξάζει, ὅπως λέγεται σέ ὅλη τήν ἁγία Γραφή.

πηγή