Φτου σου, παπά· προτιμώ χίλιες φορές τον θάνατο

Φωτο:erythrealithri.blogspot.com

Λεβεντόπαιδο και ομορφόπαιδο ήταν ο Νικόλαος. Και τον ζήλεψαν οι τούρκοι της Χίου. Να τον κάμουν τούρκο. Να αυξηθεί το γένος τους!

Αλλά δεν τα κατάφεραν. Ούτε με προτάσεις. Ούτε με υποσχέσεις. Ούτε με απειλές. Και κατέληξαν στις «ριζικές λύσεις». Διέδωσαν, ότι κάποτε είχε ειπεί, ότι ήθελε να γίνει τούρκος. Και ότι έπρεπε, η να γίνει, η να σφαγή!

Και απείλησαν με σφαγή και εξόντωση κάθε χριστιανό, που θα ήθελε να τους πάρει «τον δικό τους»!

* * *

 Τρόμαξαν οι χριστιανοί. Και διαφοροποιήθηκαν από το νεαρό παιδί.

Και ο Νικόλαος, μη βρίσκοντας από κανέναν συμπαράσταση, την αναζητούσε στον Χριστό. Τρύπωνε στις εκκλησίες και προσευχόταν! Όμως οι τούρκοι τον έβλεπαν και σκλήραιναν την στάση τους.

Μια Κυριακή, βλέποντας τον Νικόλαο στην εκκλησία, οι Χριστιανοί του έβαλαν άγριες φωνές! Του είπαν να φύγει!

Διαμαρτυρήθηκε το παλληκάρι:

— Γιατί με διώχνετε, Χριστιανοί; Δεν είμαι και εγώ Χριστιανός; Χριστιανός είμαι. Και Χριστιανός θα πεθάνω! Πού θέλετε να πάω;

Δεν συγκινήθηκαν. Δεν υποχώρησαν. Τον έδιωξαν.

Άρχισε να διαμαρτύρεται στο Όνομα του Χριστού προς όλες τις κατευθύνσεις. Αλλά όλους τους έσκιαζε η φοβέρα.

Μπήκε στην μέση και ο παπάς. Του λέει:

—  Γιατί μας ταλαιπωρείς; Γιατί επιμένεις να μας βάζεις σε τέτοιους μπελάδες; Γίνε τούρκος! Να γλυτώσεις και συ. Να γλυτώσουμε και εμείς! Ένας χριστιανός λιγότερο! Δεν χάθηκε ο κόσμος!..

Ακούοντας την δαιμονική αύτη συμβουλή ο Νικόλαος, έφτυσε τον παπά ενώπιον όλων! Και του είπε;

—  Φτου σου, παπά! Φτου σου! Κρίμα! Ιερέας του Θεού συ, και με σπρώχνεις να αρνηθώ τον Χριστό; Να με διδάσκεις να προτιμώ χίλιες φορές τον θάνατο, έπρεπε! Φτου σου!

Τον έσφαξαν οι τούρκοι. Γιατί ΔΕΝ αρνήθηκε τον Χριστό. Και έγινε ο Νικόλαος ΜΑΡΤΥΡΑΣ (30 Οκτωβρίου 1754).

 * * *

 Ο Νικόλαος ο Χίος έμεινε πιστός στον Χριστό έως θανάτου.

Ούτε τον Χριστό αρνήθηκε.

Ούτε το άγιο Βάπτισμα.

Πηγή: † Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου, Σελίδες Ημερολογίου, § Φτου σου, παπά!, Έκδοση Ιεράς Μονής Προφήτου Ήλιου, Έκδοσις Α’, Πρέβεζα 2012.
Αντιγραφή από εδώ