Η ιστορία μιας μαμάς της καρδιάς!

Η μαμά Δέσποινα είναι μια μαμά της καρδιάς! Η ίδια δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά. Ο δρόμος της υιοθεσίας φάνταζε δύσβατος, μέχρι που ένα αγγελούδι βρέθηκε στη ζωή της!

ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Απο μικρη τρελαινομουν για τα μωρά και τα παιδια και πιστευα οτι θα κάνω μια μεγάλη οικογένεια με πολλά παιδιά!! Δεν άργησα ομως να προσγειωθώ ανώμαλα…

Τι να πρωτοθυμηθω; Τα πειράματα ενος γιατρου με κοκτειλ ορμονων σε ενα κοριτσι 15 χρονων; Στον καθηγητη της σχολης μου που τον εμπιστευτηκα και με εστειλε στο πανεπιστημιακο Νοσοκομειο, οχι να με βοηθησε,ι αλλα να «απολαυσω» 20 ειδικευομενους απο πανω μου στον υπερηχο να αλαλάζουν βλεποντας με σαν ενα κομματι κρεας! Να θυμηθω εκεινο το απογευμα που ο γιατρος μου ανακοινωσε οτι δεν μπορω να κάνω παιδια φυσιολογικα παρα με εξωσωματικη με πολλες δυσκολιες, μιας και επρεπε να παρω δανεικο ωάριο!

Βγαίνοντας, εκλαιγα κοιτωντας τις βιτρινες να μη με βλεπουν οι περαστικοι!

Αργότερα αφου είχε περάσει καιρός στην σχεση με τον σημερινο πια συζυγο και ειχαμε αποφασίσει για τον γάμο, έπρεπε να του πω το προβλημα μου, όφειλα να τον ενημερώσω… Θύμαμαι την συνάντηση μας στην Αθήνα που έτρεμα και δεν είχα κουράγιο να το πω. Εφτασα να πάρω το λεωφορείο της επιστροφης και να του το στείλω με.. sms! Ευτυχώς η απάντηση ηταν ρητη οτι δεν εχει πρόβλημα! Σε αυτο το σημειο τον αγάπησα ακόμα πιο πολύ!

Μετά τον γάμο επεξεργαζόμουν στην σκέψη μου την εξωσωματική, αλλα ειλικρινα σας το λεω κάτι με τραβούσε πίσω! 1 βήμα μπρος,10 πίσω που λένε…

Αρχισα να ενημερωνομαι για την υιοθεσία, βρηκα και το forum μας και αποφασισα να ρωτησω τον Σ. αν συμφωνούσε. (σκεφτομουν μια φορα ειπε δεν υπάρχει πρόβλημα, την δευτερη θα με.. βρισει!)

Ενα βράδυ λοιπον προετοιμαζόμουν να ανοιξω κουβέντα να τον ρωτησω και ξαφνικά μου λέει μόνος του «Γιατί δεν προσπαθούμε να υιοθετήσουμε ενα παιδάκι;«

ΚΑΓΚΕΛΟ ΕΓΩ!

Τώρα θα καταλάβατε γιατι αγαπάω τόσο πολυ αυτον τον άντρα! 

ΑΓΩΝΑΣ

Ξεκινήσαμε λοιπον το ψάξιμο. Πρωτα απευθηνθήκαμε στο Μητερα. Κάναμε την αίτηση μας την οποία συμπληρώσαμε με πολλή προσοχη (μέχρι την ξαδελφη μου που ειναι ψυχολόγος έβαλα να ελέγξει τις απαντήσεις!)

Παράλληλα εψαχνα παντου. Καποια γνωστη κοινωνική λειτουργος μου ειχε πει για καποιο σωματειο στηριξης εγκυου κ.α. που φαινοντουσαν μηδαμινες οι πιθανότητες… Το έλεγα και σε πολυ κόσμο μηπως και…

Ηρθε και το ραντεβου του Μητερα ενα παγωμένο πρωινο στην αλλο τόσο παγωμένη ατμοσφαιρα του ιδρυματος… Ανούσιες ερωτήσεις και σκωτσέζικο ντους! Και μετα….Αναμονη!!!

ΧΑΡΜΟΣΥΝΑ ΝΕΑ!

Καποιος γνωστος (φίλος, φύλακας και σταλμένος άγγελος για την οικογένεια μας) μας ενημερωσε για μια ανυπαντρη κοπελα (γνωστη της γνωστης) που δεν μπορούσε τελικα να κρατήσει το αγοράκι που γέννησε!

Γέμισα ελπίδες, χαρα αλλα και αγχος, αν τελικα το μετανοιωσει η μητερα.

Πέρασα τις ημέρες των Χριστουγέννων γεμάτη ενταση, εκνευρισμο, αδημονια με αποτέλεσμα Παραμονή Πρωτοχρονιας, πηγαίνοντας στο κέντρο για τα τελευταια ψωνια στεκομουν στις βιτρίνες με τα μωρουδιακα και.. ονειρευομουν!

Μέσα στην παραζάλη βρέθηκα μέσα σε ενα τέτοιο καταστημα με τη χαμογελαστη υπαλληλο να θελει να με εξυπηρετήσει… Αγόρασα φορμάκια και ζιπουνάκια και σκέφτηκα αν τελικα το κρατήσει η μητερα, θα τα χαρίσω… Εφυγα και περπαντωντας γεμάτη σκεψεις, ενιωσα πονοκέφαλο και ξαφνικα αρχισε να πετάγεται σαν συντριβάνι το αίμα απο τη μύτη μου!!

Ξέσπασε ολο εκει!

Με περιμαζεψαν, πηγα στο νοσοκομειο. Εσπασε αγγειο απο την πολλη πίεση, ευτυχως, συμφωνα με τη γνωμη του γιατρου, γιατι μπορει να πάθαινα εγκεφαλικο!

Αρχισε ο γιατρος να με γεμίζει γάζες.. Θυμαμαι το εντρομο προσωπο του συζυγου μου που ηρθε τρεχοντας στο νοσοκομειο, αφου τον ενημερωσα και με είδε σ” αυτο το χάλι!

Αλλαξα τον χρονο με γαζες στο κρεβάτι και με προσευχες να ερθει αυτο το μωρακι στη ζωη μας…

ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Τελικα αφου η βιολογική μητέρα πήρε την απόφαση να μας δωσει το αγοράκι μας για υιοθεσια, έπρεπε να ταξιδεψει απο κάπου μακρια με πλοίο για να έρθει.

Εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα! Σκεφτόμουν το αγγελουδι που ταξιδευε στα ανοιχτα της θάλάσσας για να ερθει στην αγκαλιά μου!

Το πρωι θα βρισκόμασταν εξω απο τον παιδιατρο να γινουν οι απαραιτητες εξετασεις και να προχωρήσουμε στις νομιμες διαδικασιες για την υιοθεσια.

Ετοιμαζομουν προσεχτικα για να ειμαι ομορφη οταν θα με αντικρυζε ο… γιος μου πρωτη φορα!

Φτάσαμε σχεδον ταυτοχρονα. Ειδαμε απεναντι το ταξι που εφτασε. Ανοιξε η πορτα, οπως γυριζει μια σελίδα βιβλιου. Γύριζε η σελίδα της ζωης μου εκεινη τη στιγμη!! Βγηκε η βιολογικη μτερα κρατώντας ενα καθισματάκι-πορτ μπεμπε με μια γαλαζια κουβετουλα που απο μέσα σαλευε το αγγελουδι μου.

Ηταν τελειως σκεπασμενο το προσωπακι λογω κρυου.

Μπηκαμε στην αίθουσα αναμονης. Η μητερα, μια μικρη κοπελιτσα, αδύνατη, ταλαιπωρημενη, την λυπήθηκα!

Την κοίταζα στα ματια.

Ηθελα να της πω αν εχει μετανοιωσει, δεν υπάρχει προβλημα, αλλα δεν εβγαινε λέξη.

Μου χαμογελασε και τραβηξε την κουβερτουλα να δω το μωρο μου και να το πάρω αγκαλια. Με τη πρωτη ματια λατρεψα αυτο το προσωπάκι!

Αφου εγινε ο ελεγχος ειχε μεσημεριασει πια, επρεπε να βρούμε δικηγορο και συμβολαιογράφο, αλλα λόγω που η επομένη ηταν αργια (των Θεοφανειων) είχαν εξαφανιστεί ολοι!

Σκέφτηκα οτι πρέπει να περιμένω ως την μεθεπόμενη για να τον ξαναδω!

Ξαφνικα μου εδωσε η μητερα το πορτ μπεμπε στα χερια, δηλώνοντας οτι δεν μπορει να το κρατησει το μωρο στο ξενοδοχειο, πιο καλα θα ήταν στο σπιτι.

Τον πήραμε και φύγαμε δινοντας ραντεβου με την μητερα για τα διαδικαστικα.

Στο σπίτι δεν ειχα ετοιμασει τίποτα ακομα, οπότε πήγαμε στης αδελφης μου, οπου υπήρχε μωρό και υπήρχαν και όλα τα απαραίτητα.

Λογω εργασιας και εμπειριας απο 3 ανιψιες, ηθελα να τον κανω μπανιο αλλα ετρεμα ολόκληρη. Τον εκανε η θεια και του φορέσαμε αναγκαστικα ροζ ρουχαλάκια της ξαδελφουλας για πρωτη φορά γιατι τα δικα του πλενοντουσαν και στεγνωναν στο στεγνωτηριο!

Γυρισαμε στο σπίτι μας και οι.. τρεις το βράδυ! Ολη η οικογένεια! Αυτο το βράδυ απέκτησε νοημα η λέξη οικογένεια!

ΖΩΗ ΓΕΜΑΤΗ ΧΑΡΑ

…Και να τωρα! Πως πέρασε ο καιρος; Γίναμε 2,5 ετών!

Ο χαχανούλης μου μας άλλαξε τη ζωη και μας σκορπαει χαμόγελα, περπατάει, μας φωναζει, μας δίνει ζωη!

Ειναι ότι πιο πολυτιμότερο εχουμε στον κόσμο και θα προσπαθούμε να είμαστε οι καλύτεροι γονεις για εκεινον, κάτι που θα μας το επιβεβαιώσει μονο εκεινος και η εξελιξη του και οχι καποιο «επισημο» χαρτι αρνητικης απάντησης του Μητέρα!

Εύχομαι σε όλους που περιμένουν ενα παιδάκι να βιώσουν την χαρα που έζησα εγω!

Να ευλογηθουν με ενα αγγελούδι οπως εγω…

Σε ευχαριστω παιδι μου που με κάνεις καλύτερο άνθρωπο!

Μαμά Δεσποινα

πηγή