5 υπέροχα πράγματα που δεν περίμενα από την πατρότητα!

 

Γράφει ο blogger Mike Julianelle

H πατρότητα δεν είναι πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα. Υπάρχουν όμως πέντε υπέροχα πράγματα που την κάνουν πολύ πιο ενδιαφέρουσα!

1. Όταν είσαι μπαμπάς το πρωινό ξύπνημα είναι εύκολο

Βασικά δεν είναι και πολύ εύκολο, ιδιαίτερα αν είσαι ένα άτομο που δεν σου αρέσει το πρωινό ξύπνημα. Από τότε όμως που έγινα μπαμπάς, έγινε απλώς υποφερτό. Διότι παρόλο που σιχαίνομαι το πρωινό ξύπνημα, μόλις βλέπω το γιο μου να ανεβαίνει με άγριες διαθέσεις στο κρεβάτι μας και να προσπαθεί να ανοίξει τα μάτια μου, μου φτιάχνει η διάθεση. Ναι, πριν ακόμη γίνω μπαμπάς ήξερα ότι θα ήμουν κουρασμένος (όλοι οι γονείς είναι κουρασμένοι), αλλά δεν ήξερα ότι δεν θα με πείραζε. Ακόμα κι αν με ξυπνήσει δύο ώρες πριν το κανονικό φωνάζοντας «Μπαμπά!», ακόμη κι όταν αναρριχηθεί πάνω μου ικετεύοντας για πρωινό, δεν του θυμώνω. Πώς να θυμώσεις άλλωστε σε ένα τόσο εκνευριστικά χαριτωμένο ανθρωπάκι;

2. Όταν είσαι μπαμπάς χορεύεις χωρίς να σε νοιάζει μήπως ρεζιλευτείς

Ε ναι, γιατί το κοινό είναι πολύ μικρό (κυριολεκτικά) και ψηφίζει πάντα υπέρ σου. Τον γιο μου δεν τον ενδιαφέρει καθόλου αν χορεύω σαν ηλίθιος, σαν μαϊμού, σαν ινδιάνος ή αν είμαι εκτός ρυθμού. Και ούτε εμένα με ενδιαφέρει. Αν θέλει να ταρακουνηθεί μαζί μου 100 φορές την ημέρα γιατί να του το αρνηθώ; Στο παιδί αρέσει ο χορός. Και αν και εμένα δεν είναι το καλύτερο μου, οφείλω τουλάχιστον να παραδεχτώ ότι περνάω πολύ καλά μαζί του.

3. Όταν είσαι μπαμπάς το φαγητό είναι διασκέδαση

Εντάξει, δεν είναι ακριβώς διασκέδαση, αλλά τουλάχιστον είναι καλύτερα να τρως παρέα με τον γιο σου και την αγαπημένη σου καθισμένος σε ένα τραπέζι, παρά να τρως σαν μαγκούφης στο τραπεζάκι μπροστά από την τηλεόραση παρέα με μια χθεσινή πίτσα. Καθώς μεγαλώνει, χρόνο με το χρόνο απολαμβάνω πολύ περισσότερο αυτή την κουβεντούλα που κάνουμε στο τραπέζι. Ιδιαίτερα όταν σκέφτομαι ότι κάποτε θα φύγει και θα μείνουμε μόνοι η γυναίκα, εγώ και η πίτσα!

4. Όταν είσαι μπαμπάς μαθαίνεις και πάλι να παίζεις

Ως γνωστόν, στα μικρά παιδιά αρέσει το παιχνίδι. Εμείς πάλι, καθώς μεγαλώνουμε, όταν λέμε παιχνίδι εννοούμε άλλα πράγματα (δηλαδή οτιδήποτε άλλο εκτός από παιχνίδι). Με τον γιο μου θυμήθηκα πώς είναι και πάλι να πετάς σαν τον Superman, να κλωτσάς σαν τον Ρονάλντο, να οδηγείς ένα τρένο σαν αυθεντικός μηχανοδηγός και να απογειώνεις ένα αεροπλάνο σαν αυθεντικός πιλότος. Και όλα αυτά χωρίς να χρειαστεί να πληρώσεις για σεμινάρια.

5. Όταν είσαι μπαμπάς κοιτάζεσαι στον καθρέφτη χωρίς ενοχές!

Εγώ τουλάχιστον έτσι κοιτάζομαι και δεν με νοιάζει καθόλου που τα μαλλιά μου έχουν ασπρίσει (λίγο), η κοιλίτσα μου προεξέχει (λίγο) και τα μάγουλά μου έχουν πέσει (λίγο). Και δεν με πειράζει, όχι γιατί έχω χάσει την φιλαρέσκεια μου, αλλά επειδή είναι δίπλα ο γιος μου. Δηλαδή η συνέχεια μου, το άλλο μου μισό. Και ακόμη και όταν το μικρό πράσινο τερατάκι της ζήλιας με πλησιάζει, γιατί βλέπω πόσο πιο όμορφος και νέος είναι ο γιος μου από μένα, απλώς σκέφτομαι: Μια μέρα θα είναι ακριβώς σαν εμένα!

Πηγή: www.superdad.gr