Παρασκευή 10 Ιουλίου 2015

Η ένοχη ανοχή μας προς την τηλεόραση


Άραγε υπάρχει οικογένεια η οποία, αβασάνιστα, θα επιτρέψει σε ένα σπίτι να φιλοξενηθεί έστω και για λίγο ένας επισκέπτης ο οποίος θα διαστρέψει το αγόρι της οικογένειας, θα ξεσηκώσει τα μυαλά της κόρης, θα ξεμυαλίσει τη μητέρα και θα αποπροσανατολίσει (στην καλύτερη περίπτωση) τον πατέρα;
Καμία οικογένεια με μυαλό δεν θα δεχτεί κάτι τέτοιο!!!. Έτσι πιστεύουμε, αλλά πέφτουμε έξω.

Διότι δυστυχώς
Αυτό γίνεται με την τηλεόραση.
Τα καλά που προσφέρει σε μια οικογένεια είναι ελάχιστα, είναι μια σταγόνα στον ωκεανό του κακού που βάζει μέσα από το τηλεπαράθυρο στη ζωή της οικογένειας. Είναι απίστευτο, αλλά είναι αληθινό. Τρελαίνεται κανείς όταν αναλογιστεί το κακό που κάνει. Και είναι παράξενο το πόσα ανεχόμαστε από την τηλεόραση, τα οποία  δεν ανεχόμαστε στην καθημερινή ζωή. Π.χ.
- Ανεχόμαστε την τηλεόραση να μιλάει όλη μέρα. Σίγουρα λέει τα περισσότερα από όλους μέσα σε κάθε σπίτι. Στην καθημερινότητα όμως αντιδρούμε σε κάθε συνάνθρωπό μας που λέει πολλά και του λέμε "σταμάτα επί τέλους".
- Μας διαφημίζει πράγματα που δεν τα θέλουμε ή δεν έχουμε λεφτά να τα αγοράσουμε και την ανεχόμαστε ευχαρίστως. Ενώ τον πλασιέ που πουλάει βιβλία ή οτιδήποτε άλλο του λέμε λίγο πολύ "παράτα με".
- Η τηλεόραση βρίζει, αισχρολογεί, μεθάει, πορνεύει, μοιχεύει μπροστά στον/ην σύζυγό μας και στα παιδιά μας και στους γονείς μας και τα ανεχόμαστε όλα αυτά χωρίς ντροπή. Στην καθημερινότητά μας όμως θα αντιδρούσαμε αν βλέπαμε κάτι τέτοιο στο δρόμο και θα κάναμε λόγο για προσβολή των ηθών.
- Διακηρύσσει την ομοφυλοφιλία και κάθε παρεκτροπή και τα αποδεχόμαστε, ενώ στην καθημερινή ζωή μας, τουλάχιστον, λέμε ένα "δεν ντρέπονται λιγάκι"
- Χρησιμοποιεί παιδικά προγράμματα με ήρωες όντα ανεικονικά,  τερατόμορφα και φοβιστικά, με  τα οποία τα παιδιά  πολλές φορές πετάγονται στον ύπνο τους, κι εμείς τα αφήνουμε να τα βλέπουν.  Ενώ στην καθημερινή μας ζωή θα αντιδρούσαμε και θα κάναμε μήνυση εναντίον εκείνου που θα γινόταν αίτιος να πετάγεται το παιδί μας στον ύπνο του.
- Ακούμε από την τηλεόραση προπαγάνδες ανθελληνικές, αντιχριστιανικές, αντίθετες με τα χρηστά ήθη και δυστυχώς δεν διαμαρτύρεται ούτε η κυβέρνηση ούτε η Εκκλησία.
Βεβαίως ο κάθε τηλεθεατής δεν μπορεί να αλλάξει το πρόγραμμα της τηλεόρασης. Άλλοι κάνουν το κουμάντο στα προγράμματα και δεν μας ρωτάνε καθόλου.
Εμείς σαν τηλεθεατές έχουμε σαν όπλο για να αντιδράσουμε το τηλεχειριστήριο. Την επιλογή του προγράμματος το οποίο θα δούμε.

Συνοπτικά θα μπορούσαμε να πούμε τις εξής αρχές:
  1. Επιλέγουμε εκπομπές με περιεχόμενο σύμφωνο με τις ελληνικές μας παραδόσεις και την χριστιανική μας πίστη.
  2. Ακούμε τα λεγόμενα ή βλέπουμε τα δρώμενα με κριτικό μάτι. Δεν αποδεχόμαστε ότι είναι αντίθετο με τις αρχές μας.
  3. Αν βλέπουμε μαζί με τα παιδιά μας, συζητάμε πάνω σ'  αυτά που δείχνει η τηλεόραση και διορθώνουμε κάθε διαστρέβλωση που μπορεί να έχει παρεισφρήσει.
  4. Είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί με τα παιδικά προγράμματα, διότι είναι παρατηρημένο ότι χρησιμοποιούνται πολλές φορές σαν υλικό προπαγάνδας εναντίον της πατρίδος, της πίστεως και της χριστιανικής ηθικής.
  5. Αποφεύγουμε να έχουμε τηλεόραση στο υπνοδωμάτιό μας καθώς και στα δωμάτια των παιδιών.
  6. Έχουμε κλειστή την τηλεόραση κατά τη διάρκεια του φαγητού.
  7. Βάζουμε ώρες παρακολούθησης οι οποίες να μη δημιουργούν προβλήματα στην οικογενειακή ζωή και πάντως όχι μεσονύχτιες ώρες.
  8. Δεν φανατιζόμαστε σε αθλητικούς αγώνες ή από τις μεγαλόστομες διακηρύξεις των πολιτικών και δεν "κολλάμε" σε εκπομπές αμφίβολης ποιότητας (π.χ. τούρκικα κ. ά. σήριαλς.
  9. Η παρακολούθηση της τηλεόρασης από τα παιδιά είναι ελεγχόμενη. Δεν κάνουμε την τηλεόραση αφύλακτο πάρκινγκ για τα παιδιά.
  10. Επιλέγουμε από το πρόγραμμα τις εκπομπές που θεωρούμε καλές για να δούμε εμείς και τα παιδιά μας.
  11. Συμβουλευόμαστε ανθρώπους που ξέρουν σχετικά με διάφορα τηλεοπτικά προγράμματα.
  12. Κατεβάζουμε από το διαδίκτυο ή παίρνουμε από video club εκπομπές για τις ανάγκες της οικογενείας μας.
  13. Αφιερώνουμε χρόνο για να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά μας για την τηλεόραση και τις εκπομπές της.
  14. Η τηλεόραση αποτελεί ένα μικρό κομμάτι της ζωής μας. Δεν πρέπει να καταλαμβάνει τον περισσότερο χρόνο μας.
  15. Ο χρόνος που αφιερώνουμε στην επαφή με τα παιδιά μας και γενικά στην αναβάθμιση της οικογενειακής ζωής μας, δεν πρέπει να συρρικνώνεται για χάρη της τηλεόρασης. Και το μάθημα αυτό πρέπει να το διδαχτούν ζωντανά τα παιδιά από τους γονείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου