Η Ιερά Μονή Αγίου Αντωνίου στην έρημο της Αριζόνα

Παναγία Αριζονίτισα - Panagia Arizonitisa (Virgin of Arizona)

          

+ Το καλοκαίρι του 1995, έξι μοναχοί έφτασαν στη νότια έρημο της Αριζόνα στην Αμερική για να δημιουργήσουν το Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου και να μεταφέρουν μαζί τους την αιώνια κληρονομιά του Αγίου Όρους,  από τον Άθω. Από τις αρχές της Χριστιανικής ιστορίας, αυτή η απότομη και βραχώδη χερσόνησος στη βόρεια Ελλάδα αποδείχθηκε ότι είναι ένας παράδεισος για ανθρώπους από την Αίγυπτο, την Καππαδοκία, την Κωνσταντινούπολη που θέλανε να γίνουν μοναχοί και να ασκητέψουν. Έτσι, απολάμβαναν μια άμεση σύνδεση με τα μεγαλύτερα μοναστικά κέντρα του αρχαίου Χριστιανισμού, διατηρώντας ανέπαφη τη σοφία των αγίων πατέρων και την ιερή παράδοση της αρχαίας Εκκλησίας. Σήμερα, το Άγιο Όρος αποτελείται από 20 ανεξάρτητα μοναστήρια, σκήτες και τα πολυάριθμα ασκηταριά, όπου στεγάζονται Ορθόδοξοι μοναχοί από όλο τον κόσμο.

  Ο Γέροντας Εφραίμ, ένας μαθητής του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή, αφού επάνδρωσε τέσσερα Μοναστήρια στο Άγιο Όρος και έχοντας επανανδρώσει αρκετές μοναστικές κοινότητες ανδρών και γυναικών σε όλη την Ελλάδα, μετέφερε έξι αγιορείτες μοναχούς στην Έρημο Σονόρα για να ξεκινήσει με την χαρη της Παναγίας Αριζονίτισας, ένα νέο μοναστήρι. Κατά την άφιξή τους, οι πατέρες ξεκίνησαν με τα αναγκαία κατασκευαστικά έργα και χτίζουν πρώτα τον κυρίως ναό, τα κελιά και τους χώρους για τους μοναχούς, τραπεζαρία και έπειτα ξενώνες. Φτιάχνουν έναν λαχανόκηπο, ένα μικρό αμπέλι, φυτεύουν εσπεριδοειδή, και έναν ελαιώνα. Πανέμορφοι διάδρομοι μέσα στο μοναστήρι και κιόσκια με ισπανικά σιντριβάνια καθιστούν πραγματικά τον ιερό χώρο μια όαση στην έρημο.

Η μονή είναι αφιερωμένη στον Άγιο Αντώνιο τον Μέγα, τον πατέρα του μοναχισμού,  γνωστός ασκητής του 3ου αιώνα. Υπάρχουν παρεκκλήσια αφιερωμένα στους Αγίους Σεραφείμ του Σάρωφ, Δημήτριο της Θεσσαλονίκης, ο Ιωάννη τον Βαπτιστή, στον άγιο Γιώργο τον Μεγαλομάρτυρα, στον Νικολάο τον Θαυματουργό και στον άγιο Παντελεήμονα τον Ιαματικό. Ο κύριος ναός είναι αφιερωμένος στους Αγίους Αντώνιο και Νεκτάριο τους Θαυματουργούς.

Το μοναστήρι ακολουθεί τον κοινοβιακό κανόνα της μοναστικής ζωής: μια αδελφότητα μοναχών και δοκίμων που ακολουθούν όλα τα προγράμματα σε από κοινού, ακολουθούν ένα καθημερινό πρόγραμμα προσευχής και εργασίας- διακονήματος, κάτω από υπακοή στον Ηγούμενο, τον πνευματικό τους πατέρα. Το καθημερινό πρόγραμμα των μοναχών αρχίζει τα μεσάνυχτα με προσευχή και πνευματική ανάγνωση, ακολουθούμενη από τον κύκλο της πρωινής προσευχής και της Θείας Λειτουργίας. Μετά από ένα ελαφρύ πρωινό και μια περίοδο ανάπαυσης, οι μοναχοί αρχίζουν την εργασία τους, φροντίζοντας για την προσευχή και τα καθήκοντά τους μέχρι το βράδυ. Καθήκοντα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων κηπουρική, ξυλουργική, καθαριότητα, μαγειρική, συγγραφή και την προσφορά φιλοξενίας. Η μέρα τελειώνει με τον Εσπερινό, ενώ το απόγευμα ακολουθεί γεύμα και το Απόδειπνο.

πηγή