Κυριακή 19 Ιουλίου 2015

Μητέρα και κόρη, συνέχεια


Αγαπητή κ. Μ………., Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά.

Σου γράφω με πόνο ψυχής διότι είδα την κόρη σου την Τζ….. στο Face book, εκεί με πήρε το παράπονο και έκλαψα. Και εξηγούμαι:

Πήγα επίσκεψη σε ένα φιλικό σπίτι. Η οικογένεια αυτή έχει μια κόρη που είναι συμμαθήτρια με τη δική σου την Τζ….. Η συζήτησή μας ήταν γύρω από την αγωγή των παιδιών, και για το πόσο εύκολα παρασύρονται σήμερα τα παιδιά. Πάνω στη συζήτηση ειπώθηκε ότι είναι απογοητευτικό το φαινόμενο να βλέπεις σήμερα παιδιά, που μέχρι χτες έτρεχαν στο κατηχητικό και στην εξομολόγηση, να δείχνουν, τουλάχιστον εξωτερικά, ότι έχουν πάρει άλλο δρόμο. Μου μίλησαν για τον ξεπεσμό μικρών και μεγάλων μέσα από το Face book. Μου μίλησαν για τα παιδιά τους και για συμμαθητές και συμμαθήτριες των παιδιών της οικογένειας. Μου άνοιξαν το Face book ενός από τα παιδιά τους. Μου έδειξαν τις φωτογραφίες και πολλά άλλα. Τους είπα όσα έπρεπε να πω σαν εκπαιδευτικός.
Όμως πάνω στη συζήτηση μου μίλησαν και για την Τζ…., την κόρη σου και μου έδειξαν φωτογραφίες της στο Face book. Από λεπτότητα σταμάτησα τη συζήτηση. Αλλά πρέπει να σου πω δυο λόγια για αυτά που είδα με τη Τζ…. Είδα φωτογραφίες με αγόρια και με κορίτσια σε στάσεις και καταστάσεις τουλάχιστον απαράδεκτες για χριστιανούς. Δηλαδή κορίτσια ντυμένα προκλητικά, σχεδόν ημίγυμνα, να πίνουν και να χορεύουν στην πίστα ή πάνω σε τραπέζια. Φωτογραφίες τραβηγμένες από πάνω και από κάτω, και γενικά σε κατάσταση κραιπάλης, μέθης και ασωτίας. Σ’ αυτή την κατάσταση είδα και την κόρη σου την Τζ…… Και ομολογώ ότι πόνεσα πάρα πολύ. Αυτή ήταν η Τζ…. που ήξερα; αυτή ήταν η Τζ…. που έτρεχε στο κατηχητικό; Που ήξερα ότι πήγαινε για εξομολόγηση. Δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου. Απορούσα! διότι δεν μπορούσα να πιστέψω την πορεία της αυτή. Η συζήτηση στο ξένο σπίτι έκλεισε με την γενική και αόριστη φράση «Ο Θεός να βάλει το χέρι Του», για τη σωτηρία όλων των παιδιών και με την προτροπή να κόψουν κάθε σχέση με το Face book και όλα τα παρόμοια πονηρά τεχνάσματα.
Αυτά με βασάνιζαν αρκετές μέρες, μέχρι που σε είδα να χορεύεις στην εκδήλωση του συλλόγου ………….. και μου λύθηκαν οι απορίες. Ναι! Μου λύθηκαν όλες οι απορίες.
Σε είδα να είσαι έτσι που ντράπηκα να σε συναντήσω και να σου μιλήσω. Δεν με είδες, διότι απέφυγα επιμελώς το να συναντηθούμε. Είχαμε μιλήσει για τέτοια θέματα στο παρελθόν και νομίζω ότι και συ θα ντρεπόσουν να σε έβλεπα με την εμφάνιση που ήσουν. Ναι! Ντράπηκα για το φόρεμά σου, το οποίο δεν έκρυβε τίποτε ούτε από πάνω ούτε από κάτω. Όλα ήταν σε κοινή θέα. «Σάρκα» για επίδειξη, αν όχι για …πούλημα. Ντράπηκα για το μακιγιάζ σου. Ήταν τέτοιο που φανέρωνε ότι ήθελες να δείξεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι. Τόσο σκληρό, τόσο άτεχνο, τόσο άκομψο, τόσο αταίριαχτο. Είχες χάσει την αίσθηση του μέτρου, του ωραίου, της αρμονίας, της …ηλικίας. Σε είδα να χορεύεις και είπα τύφλα να έχει το RNB.
Τότε ακριβώς θυμήθηκα το παιδί σου, την κόρη σου τη Τζ…., τη μαθήτριά μου. Τότε είπα, ότι για την κατάντια της Τζ… στο Face book, δεν είναι ένοχη η παλιοκοινωνία, έστω κι αν έχει το μερίδιό της. Δεν είναι ένοχη η τηλεόραση, έστω κι αν έχει μέρος ευθύνης. Δεν είναι ένοχες οι φίλες του παιδιού σου (αυτές ίσως έχουν τη λιγότερη ευθύνη). Ένοχη είναι η μάνα. Αυτή εκπόρνευσε την κόρη. Αυτή δίδαξε πρώτη. Αυτή ανέχτηκε. Αυτή χρηματοδότησε την οποιαδήποτε κακή συμπεριφορά της κόρης. Αυτή την πήρε στο λαιμό της. Αυτή είναι η κύρια αιτία που ένα 15χρονο κορίτσι είναι ένα «πορνίδιο» εν τω γίγνεσθαι.
Δεν καταλαβαίνεις μάνα, τί κάνεις; Δεν έχεις συναίσθηση ευθύνης; Δεν έχεις φόβο Θεού; Από σένα θα ζητήσει ο Θεός την ψυχή της κόρης σου. Θα δώσεις λόγο στο Θεό μάνα!!! Κάνε τώρα ότι μπορείς για να σώσεις το παιδί σου. Δεν ξέρω μέχρι πού έχει φτάσει ο κατήφορος, αλλά ξέρω ότι ξεκίνησε… Μην πεις αύριο για το κατάντημα του παιδιού σου, «άτιμη κοινωνία». Πες σήμερα, «αμάρτησα». Πες «Θεέ μου ελέησέ με». Γονάτισε και πες «Θεέ μου σώσε το παιδί μου κι εμένα». Και πάρε άλλο δρόμο, το δρόμο του Θεού για να σώσεις την ψυχή σου και για να διδάξεις το παιδί σου. 

Η φωτογραφία είναι από το http://fe-mail.gr/pages/posts/ στις 25 Μαΐου 2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου