Τα μυστικά των ευτυχισμένων υπαλλήλων

Συντάκτης: Αργύρης Παγαρτάνης

Τόνοι μελάνι έχουν χρησιμοποιηθεί για να αναπτύξουν τις τεχνικές διαχείρισης των υφιστάμενων σε μια δουλειά. Η «μόδα» των τεχνικών αλλάζει εποχή με την εποχή, άλλοτε γίνεται περισσότερο χαλαρή κι άλλοτε περισσότερο σκληρή. Η τελευταία έρευνα, όμως, από το φημισμένο σ’ αυτόν τον τομέα κολλέγιο μάνατζμεντ Ελερ, που ανήκει ακαδημαϊκά στο πανεπιστήμιο της Αριζόνα, δείχνει ότι ο καλύτερος τρόπος να «χάσεις» έναν υπάλληλο είναι να του βάλεις στόχους και ο καλύτερος τρόπος να τον κερδίσεις είναι να τον κάνεις να αισθανθεί την εταιρία σαν οικογένειά του… Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις σ’ αυτούς τους κανόνες, ανάλογα με τη συμπεριφορά των υπαλλήλων, αλλά φαίνεται ότι η «μόδα» των επόμενων χρόνων θα ακολουθήσει πιο χαλαρές γραμμές.

Σύμφωνα με την έρευνα, η διαχείριση των υπαλλήλων σε οποιαδήποτε εργασία πρέπει να διέπεται από πέντε λέξεις-κλειδιά, που καθορίζουν και την συμπεριφορά της εταιρίας απέναντι στους εργαζόμενούς της.

1. 
   Ομαδικό πνεύμα.

Προσπαθήστε να δώσετε στους εργαζόμενους το χαρακτήρα ομάδας που δουλεύει μαζί και όχι μεμονωμένων ατόμων, που κοιτάζουν τον εαυτό τους και τη δουλίτσα τους. Ο ανταγωνισμός που σίγουρα κάποια στιγμή θα ξεσπάσει μεταξύ τους μπορεί πρόσκαιρα να ανεβάσει τους ρυθμούς της δουλειάς, αλλά σε στιγμές κρίσης θα ρίξει το καράβι στα βράχια. Επιβραβεύστε την ομαδική προσπάθεια με αμοιβή σε όλους, όχι σε κάποιους. Παρακινήστε τους υπαλλήλους να φεύγουν μαζί, να ρωτούν αν κάποιος συνάδελφος ξεμένει λόγω φόρτου εργασίας και να τον βοηθούν να τελειώνει νωρίτερα.

2. Ελαστικότητα.

Αν δεν είναι απολύτως απαραίτητο (π.χ. σε μια διαφωνία) μην ανακατεύεστε με άδειες, ολιγόωρες απουσίες ή αντικαταστάσεις λόγω ασθένειας. Καλό είναι να ελέγχετε, και μάλιστα σχολαστικά, τι γίνεται στη δουλειά σας, αλλά μην το δείχνετε σε όλους. Μια φράση ή μία συζήτηση θα πείσει αυτούς που προσπαθούν να εκμεταλλευθούν αυτή την ελαστικότητα ότι ξέρετε τι κάνουν. Καλό θα είναι, όμως, οι υπάλληλοι να τα βρίσκουν μόνοι τους για το πότε θα λείψουν και ποιος θα τους αντικαταστήσει. Κι αυτοί δεν ξεχνούν ποτέ τις υποχρεώσεις τους ή τις χάρες που τους χρωστάνε…

3. 
   Δικαιοσύνη.

Κάθε υπάλληλος, όσο δύστροπος κι αν είναι, γνωρίζει πολύ καλά τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει ο/η συνάδελφός του. Αν διαπιστώσει ότι και ο προϊστάμενος ασχολείται με το ποιος πραγματικά βγάζει την περισσότερη δουλειά ή έχει συγκεκριμένο ταλέντο σε κάτι, τότε ανεβαίνει η εκτίμησή του και αποκτά μεγαλύτερο κίνητρο για να αποδώσει καλύτερα. Δεν θα έχει, μάλιστα, κανένα πρόβλημα να δεχτεί ότι συγκεκριμένος υπάλληλος μπορεί να παίρνει περισσότερα, αν γνωρίζει ότι πράγματι προσφέρει περισσότερα.

4. Κατανόηση.

Εχετε πάντα την πόρτα σας ανοιχτή και παρακινήστε τους υπαλλήλους να σας μιλούν, όχι κατ’ ανάγκη για τα προβλήματά τους, αλλά και για τυχόν ιδέες που θα διευκολύνουν ή θα επιταχύνουν την δουλειά. Επειδή αυτοί ασχολούνται καθημερινά με την εργασία θα έχουν διαπιστώσει τα προβλήματα πολύ καλύτερα απ’ ό,τι εσείς. Υπάρχει, βέβαια, μια λεπτή γραμμή μεταξύ της πολιτικής της ανοιχτής πόρτας και της εκμετάλλευσης αυτής της σχέσης από την πλευρά του υφιστάμενου, την οποία θα προσπαθήσετε να μην υπερβείτε ούτε εσείς, ούτε οι άλλοι. Τα καλά, όμως, που λαμβάνετε από την ανοιχτή πολιτική είναι πολύ περισσότερα από αυτή της πλήρους απομόνωσης και του σεβασμού που… εμπνέει η κλειστή πόρτα του προϊστάμενου.

5. 
   Περιβάλλον.

Ασχοληθείτε έντονα με το περιβάλλον εργασίας και ειδικά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται οι υφιστάμενοί σας. Στα θέματα υγιεινής, φωτισμού, εργονομίας και καθαρού αέρα, που επηρεάζουν την υγεία των υπαλλήλων σας, οφείλετε να παίρνετε άμεσες αποφάσεις και να μην προσπαθείτε να κάνετε οικονομία με το να μην αλλάζετε μια καμένη λάμπα… Οσο πιο άμεσες είναι οι ενέργειές σας, τόσο περισσότερο θα ανεβαίνει και η εκτίμηση των υφισταμένων σας. Συζητήστε μαζί τους την ώρα π.χ. που φεύγετε από τη δουλειά αν χρειάζονται κάτι άλλο (π.χ. μια καφετιέρα ή καινούργια ποτήρια) και φροντίστε να ικανοποιείτε τέτοιες ανάγκες.

πηγή