Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

7 λόγοι που ένα παιδί πρέπει να έχει αδέλφια


Η πικρή αλήθεια είναι ότι, αν ένα παιδί είναι «δουλειά» πλήρους απασχόλησης, τότε το δεύτερο ή το τρίτο είναι διαζύγιο με τον ύπνο και τον ελεύθερο χρόνο. Τόνοι μελανιού έχουν γραφτεί και πολλή φαιά ουσία έχει κατασπαταληθεί από τους παιδοψυχολόγους σχετικά με το κατά πόσο είναι απαραίτητα τα αδέλφια, για να μεγαλώσει ένα παιδί ισορροπημένα. Φυσικά, κανένα μοναχοπαίδι δεν έχει υποστεί κάποιο ανεπανόρθωτο ψυχικό τραυματισμό απλά και μόνο επειδή είναι μοναχοπαίδι. Όμως μεγαλώνοντας με αδέλφια, μαθαίνει κανείς πολλά. Και έχει και περισσότερη πλάκα!
Όσοι μεγάλωσαν με αδέλφια ξέρουν ότι…

Στο σπίτι υπάρχει πάντα ένας φίλος για να παίξει μαζί σου

Όταν έχεις αδέλφια, έχεις παρέα. Κι όταν έχεις παρέα, δεν νιώθεις μοναξιά. Μεγαλώνοντας, και κυρίως κατά τη διάρκεια της εφηβείας, η διαρκής παρουσία των αδελφών είναι ενίοτε πρόβλημα. Όσο όμως τα παιδιά είναι μικρά, το παιχνίδι στο σπίτι είναι εγγυημένο . Σε ποιον αρέσει να παίζει μόνος του;

Η αδελφική αγάπη είναι ανιδιοτελής και παντοτινή

Οι φιλίες και οι έρωτες είναι εύθραυστοι. Η αδελφική αγάπη όμως έρχεται για να μείνει! Όσα χρόνια κι αν περάσουν, η αγάπη μένει αναλλοίωτη. Αν μείνεις άνεργος, αν η ζωή σε κάνει γκρινιάρη και εσωστρεφή, αν δεν έχεις χρόνο να διαθέσεις στους ανθρώπους που αγαπάς και οι προτεραιότητές σου έχουν αλλάξει, οι φίλοι ίσως χαθούν. Το αδελφάκι σου θα υπομείνει την άσχημη περίοδο και θα περιμένει –αγαπώντας σε σιωπηλά- την επάνοδό σου.

Υπάρχει κάποιος που μπορείς να εμπιστευτείς τυφλά

Έχετε μοιραστεί μια ζωή μαζί –παιδικά χρόνια, εφηβικούς έρωτες, τσακωμούς, τρυφερότητες και μυστικά. Τα αδέλφια σου σε ξέρουν καλύτερα από ότι εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου. Σε ξέρουν από πάντα, κι έτσι, δεν μπορείς να τους κρυφτείς: γνωρίζουν κάθε καλά κρυμμένη πλευρά σου και κάθε μυστικό σου. Με τα αδέλφια σου μπορείς να μοιραστείς τα πάντα, χωρίς δεύτερες σκέψεις και ενδοιασμούς!

Τα αδέλφια σε κοινωνικοποιούν

Τα παιδιά που μεγαλώνουν με αδέλφια, είναι συνήθως κοινωνικά «ικανότερα» απ’ τα παιδιά που μεγαλώνουν μόνα –τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Ο αδελφός ή η αδελφή σου σού έμαθε πώς είναι να παίζεις για ώρες με κάποιον κι αυτός ο κάποιος, να σου παίρνει τα παιχνίδια απ’ το χέρι ή να σου δίνει μια καρπαζιά επειδή αρνήθηκες να παίξετε κούκλες. Τι χειρότερο μπορεί να συμβεί στον παιδικό σταθμό;

Τα αδέλφια σε μαθαίνουν να μοιράζεσαι

Το παιχνίδι του διπλανού είναι πάντα καλύτερο απ’ το δικό σου! Μ΄ αυτή τη λογική για σημαία πορεύονται τ΄ αδέλφια από καταβολής κόσμου. Έτσι, το «Δικό μου!» είναι φράση αγαπημένη κάθε παιδιού με αδέλφια που σέβεται τον εαυτό του. Στην αρχή. Γιατί αργότερα, μεγαλώνοντας, μαθαίνεις να μοιράζεσαι τα παιχνίδια σου και τα ρούχα σου και το κρεβάτι σου και, πιο μετά, το σπίτι και το τραπέζι και τα λεφτά σου.

Έχεις πάντοτε ένα σύμμαχο

Όταν όλοι και όλα δείχνουν να είναι εναντίον σου ξέρεις ότι υπάρχει κάποιος στο πλευρό σου. Τα αδέλφια σχηματίζουν υπό περιστάσεις μέτωπο κατά της «δυναστείας»/γκρίνιας/ αυστηρότητας των γονιών τους -μοιράζονται κατσάδες και τιμωρίες. Κι αυτή η συμμαχία είναι δεσμός άρρηκτος.

Τα αδέλφια σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο

Τα αδέλφια σου μαθαίνουν ποια είναι τα όριά σου, σου μαθαίνουν να μοιράζεσαι και να αγαπάς άνευ όρων. Σου μαθαίνουν να αγαπάς με ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση. Σε μαθαίνουν να συγχωρείς, να αφοσιώνεσαι και να έχεις υπομονή. Και να παίζεις. Σαν να μην υπάρχει αύριο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου