Ξέρεις το παιδί σου;

Πολλοί σήμερα καυχησιολογούν ότι ξέρουν καλά το αυτοκίνητό τους, τις δυνατότητές του, τα χούγια του, τα κουσούρια του. Άλλοι ότι ξέρουν τα πάντα γύρω από τη δουλειά τους, και άλλοι άλλα παρόμοια.

Πόσοι όμως μπορούν να καυχηθούν το ίδιο για το παιδί τους; Ότι δηλαδή ξέρουν πολύ καλά το ίδιο το παιδί τους;

Το παιδί αισθάνεται ασφάλεια και σιγουριά, ζει σε συναισθηματική ισορροπία όταν νιώθει το γονιό δίπλα του. Όταν τον νιώθει σαν στήριγμα, σαν φίλο, σαν συμπαραστάτη, σαν έλεγχο, σαν πρόσωπο εμπιστοσύνης, σαν έμπνευση, σαν λύση στις δυσκολίες κ. τ. ό.

Για να γίνει όμως αυτό είναι αναγκαίο ο γονιός να ξέρει καλά το παιδί του. Και για να το ξέρει πρέπει να φροντίσει να «το» μάθει. Διότι το παιδί σήμερα ζει πολλές ώρες μακριά από το γονιό. Έτσι αυτός χρειάζεται να αφιερώσει χρόνο και δυνάμεις για να μάθει σωστά το παιδί του.

Στη συνέχεια είναι ένας κατάλογος ο οποίος είναι ενδεικτικός και βοηθητικός για να γνωρίσει κανείς το παιδί του. είναι ευνόητο ότι κάθε άλλο παρά εξαντλητικός είναι.

Σκέψου λοιπόν πόσο καλά ξέρεις το παιδί σου. Δηλαδή:

-Ξέρεις που είναι αυτή την ώρα;

-Ξέρεις με ποιους κάνει παρέα;

-Ξέρεις ποιους φίλους έχει; Γνώρισες ποτέ από κοντά τους φίλους του;

-Ξέρεις τι κάνει;

-Πήγες ποτέ να δεις σε ποιο κέντρο διασκεδάζει; Που περνάει τον ελεύθερο χρόνο του; που συναντιέται με τους φίλους του εκτός σχολείου;

-Πήγες ποτέ να δεις ποιοι άλλοι, εκτός από τους φίλους του παιδιού σου, συχνάζουν στους ίδιους χώρους;

Πήγες ποτέ να δεις τι «συμβαίνει» εκεί που πηγαίνει το παιδί σου;

-Ξέρεις τι θέλει;

-Ξέρεις τι θα γίνει όταν μεγαλώσει;

-Ξέρεις τι λαχταράει η καρδιά του;

-Ξέρεις που έσφαλε;

-Ξέρεις αν το απασχολεί κάτι και τι είναι αυτό;

-Ξέρεις πότε και γιατί κλαίει;

-Ξέρεις αν είναι ευχαριστημένο από σένα το γονιό ή από τα αδέλφια του;

-Ξέρεις αν χαίρεται στην παρουσία σου ή στην απουσία σου;

-Ξέρεις αν έχει μυστικά από σένα;

-Ξέρεις τι τραγούδια του αρέσουν;

-Μπορείς να γράψεις πέντε τραγούδια που του αρέσουν;

-Ξέρεις ποιους τραγουδιστές «λατρεύει», ποιους θεωρεί «ήρωες», ποιους θα ήθελε να συναντήσει;

-Μπορείς να πεις ποια φαγητά του αρέσουν;

-Ξέρεις τι συνέβη στη σχολική ζωή του σήμερα, χτες, προχτές;

-Γνωρίζεις τους εκπαιδευτικούς που έχει στην τάξη του;

-Ξέρεις που ξοδεύει τα λεφτά που του δίνεις;

-Ξέρεις τι παίρνει από τους φίλους του και τους γνωστούς του;

-Ξέρεις τι δίνει στους φίλους του και στους γνωστούς του;

-Ξέρεις τι έχει στην τσάντα του ή ακόμα και στο δωμάτιό του;

-Πήγες να γνωρίσεις τον κατηχητή και τον πνευματικό του; (αν βέβαια πηγαίνει ή του επιτρέπεις)

-Ξέρεις αν διαβάζει κάποιο άλλο βιβλίο εκτός από τα μαθήματά του και ποιο είναι αυτό;

Όπως είναι ευνόητο ο κατάλογος αυτός θα μπορούσε να γίνει πάρα πολύ μεγαλύτερος. Είπαμε όμως ότι είναι ενδεικτικός και όχι εξαντλητικός. Το ζητούμενο όμως είναι η καλή γνώση του παιδιού μας. Και αυτό διότι η γνώση αυτή θα οδηγήσει κατά μεγάλο στην ανάλογη αντιμετώπιση του παιδιού. Αυτή θα ρυθμίσει τον τρόπο και το περιεχόμενο της αγωγής μας. Αυτή θα μας δώσει αφορμές και αιτίες για τη διαμόρφωση της μορφωτικής διαδικασίας.