Μη φεύγεις Κύριε…

Σήμερα είναι η μια μεγάλη ημέρα. Η ημέρα που αναλήφθηκες στον ουρανό… Πηγαίνεις προς τον πατέρα Σου.

Νοητά  βρίσκομαι και εγώ εκεί, στη μικρή Γαλιλαία με τους μαθητές… Νιώθω από τώρα την αίσθηση της αναχώρησής Σου. Γνωρίζω ότι πρέπει να φύγεις πια από τη γη.. Γνωρίζω πως αυτό είναι το θέλημα του Θεού Πατέρα μας. Γνωρίζω πως μόνο όταν φύγεις θα μπορέσει να έρθει ο Παράκλητος…

Όμως  κλαίγοντας με όλη τη δύναμη της ψυχής μου Σου φωνάζω δυνατά:

– Μη φεύγεις Κύριε… Πώς θα ζήσω χωρίς εσένα; Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Τώρα που φεύγεις αισθάνομαι έντονα την απώλειά Σου, αισθάνομαι μοναξιά, φοβάμαι και γνωρίζω βαθιά μέσα μου πως δεν μπορώ να ζήσω χωρίς Εσένα. 

Βλέπω ότι με ακούς… Όλους μας ακούς. Και χαμογελάς, ευλογώντας τους μαθητές μέσα στο Άγιο Φως που σε τυλίγει χωρίς να μιλάς. Και ανεβαίνεις στον ουρανό. Στην τελευταία συνάντησή με τους μαθητές είπες πως θα βρίσκεσαι μαζί τους, δίπλα σε κάθε άνθρωπο  έως την συντέλεια του κόσμου.. Αυτά τα λόγια Σου σκέφτομαι καθώς φεύγεις…

Σε παρακαλώ Χριστέ μου, βοήθησέ με να Σε βλέπω δίπλα μου. Πάρε τα πάθη μου που με κάνουν να σε αγνοώ, να μην σε αισθάνομαι. Διότι η ζωή χωρίς Εσένα δεν αντέχεται. Μου λείπει η γλυκύτητα Σου Κύριε…

Για αυτό Σε παρακαλώ Αγαπημένε Χριστέ μου, βοήθησέ με να Σου φωνάξω:

– Συγχώρεσέ με, και πάρε με μαζί Σου στον Παράδεισο… Αμήν.

Η εικόνα είναι από τη σελίδα http://takisgames.blogspot.com/2010/05/blog-post_11.html