Η αλλαζονεία εμποδίζει την τελειότητα

Στα νότια της Σαμαρκάνδης ζούσε ένας παλαιστής που έγινε αήττητος. Κανείς δεν μπορούσε να τον νικήσει. Λέγεται πως  γνώριζε 360 τρόπους επίθεσης και κάθε μέρα χρησιμοποιούσε διαφορετικός σύστημα. Σαν αναμφισβήτητος πρωταθλητής που ήταν , απέκτησε μεγάλη φήμη και πολλοί νεαροί έρχονταν κοντά του για μαθητεία. Αυτός τους έβαζε δύσκολες δοκιμασίες και έπαιρνε μόνο τους καλύτερους. Έτσι περνούσαν τα χρόνια.

Ο πρωταθλητής μας έτυχε κάποτε να συμπαθήσει έντονα έναν όμορφο νέο που έδειχνε να είναι φτιαγμένος για νίκες και δόξες .  Ξόδεψε πολύ χρόνο μαζί του μαθαίνοντάς του σχεδόν όλα όσα ήξερε κι ο ίδιος για άμυνα και επίθεση. Έτσι ο νέος σιγά -σιγά έγινε σπουδαίος παλαιστής κι  άρχισε να κάνει ταξίδια παντού στη χώρα προκαλώντας άλλους παλαιστές. Έναν- έναν νίκησε τους πιο σημαντικούς παλαιστές του βασιλείου αποκτώντας φήμη όμοια με κείνη του δασκάλου του, που στο μεταξύ άρχισε να γερνά και δεν αγωνιζόταν  πια συχνά.

Μια μέρα , μετά από  έναν αγώνα μπροστά στο βασιλιά , όπου νίκησε και τον τελευταίο διάσημο παλαιστή, ζήτησε να ανακηρυχθεί  πρωταθλητής  και πρωτοπαλίκαρο του βασιλιά. Ο βασιλιάς  υπέδειξε ότι  ο παλαιός πρωταθλητής ζούσε ακόμα και ήταν αήττητος.

Ο νέος παραδέχτηκε ότι χρωστούσε πολλά στο δάσκαλό του και πως ίσως ήταν πιο πεπειραμένος και πιο επικίνδυνος . «Σε δύναμη όμως» , πρόσθεσε , «είμαστε ίσοι τώρα, και εγώ τον ξεπερνώ σε σβελτοσύνη. Γι αυτό θα τον νικήσω».

Αυτή η υπεροψία του νέου δεν άρεσε στο βασιλιά , αλλά η πρόσκληση δεν μπορούσε να αγνοηθεί.  Έτσι ορίστηκε ο τόπος και ο χρόνος για την αναμέτρηση του νέου με το δάσκαλό του. Ο βασιλιάς , οι άρχοντες  και πολύς κόσμος παρουσιάστηκαν  να παρακολουθήσουν το θέαμα.

Σαν λιοντάρι ορμούσε ο νέος μες στο αμφιθέατρο κι ο ηλικιωμένος  στεκόταν ακλόνητος  σαν ελέφαντας.  Ο νέος δοκίμαζε μία- μία όλες τις τεχνικές επίθεσης , μα ο άλλος ήταν πάντα έτοιμος. Μετά από κάμποση ώρα, με έναν αναπάντεχο συνδυασμό κινήσεων, ο δάσκαλος άρπαξε το νέο, τον σήκωσε ψηλά , τον βρόντηξε κάτω και στρογγυλοκάθισε πάνω του!

Ανάμεσα στις επευφημίες  του κόσμου που έφταναν ως τον ουρανό , ο παλαιός παλαιστής δέχτηκε τα συγχαρητήρια του βασιλιά και μια σακούλα χρυσά φλουριά. «Οι σοφοί», εξήγησε ο δάσκαλος «λένε, μη μαθαίνεις όλη την επιστήμη σου στο μαθητή γιατί μπορεί κάποτε να στραφεί εναντίον σου. Έτσι και εγώ κράτησα κρυφό έναν συνδυασμό για τέτοια περίπτωση. «Όταν ο νεαρός διώξει την αλαζονεία του , θα του μάθω κι αυτό το μυστικό».

Χ.ΤΣΟΛΑΚΙΔΗ, ΣΟΦΙΑ Αγ.Γερόντων

(Από το περιοδικό Στύλος Ορθοδοξίας, Τσουκαλάδες Παραβόλας Αγρινίου)