Θέλω να δώ!

 Πάντα με συγκινούσε αυτό το θαύμα του Χριστού στον τυφλό άνθρωπο. Με χώμα του δημιούργησε βολβούς και με το νίψιμο στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ οι βολβοί έγιναν μάτια και ο τυφλός μπορούσε πια να δει! Ένα μεγάλο θαύμα, διότι ο Κύριος έφτιαξε, έπλασε ένα όργανο που δεν υπήρχε στο πρόσωπο του συγκεκριμένου ανθρώπου. Δημιούργησε τα μάτια του!

  Πόσο ανάγκη έχω και εγώ να μου δημιουργήσει ο Χριστός καινούρια μάτια! Γιατί με τα μάτια αυτά που έχω δεν βλέπω!

  Θέλω να δώ την αλήθεια για την οποία μίλησε Αυτός… Την αλήθεια που περνά από τον δρόμο της συγχώρεσης και φτάνει στην αγάπη. Θέλω να δώ και να νιώσω την ταπείνωση που περνά μέσα από το πλησίον. Θέλω να δώ πως είναι το εγώ μου να το κάνω εσύ.

  Θέλω να δώ! Με τα δικά Του μάτια τον κόσμο. Γιατί μόνο τότε θα βιώσω την αληθινή χαρά. Τότε τα προβλήματά μου θα μου  φαίνονται μικρά και η αγάπη Του θα αλλάξει τον κακό εαυτό μου, που δεν με αφήνει να προχωρήσω στη ζωή. Τότε θα δώ πως υπεύθυνος είμαι μόνο εγώ. Όχι Εσύ ή οι άλλοι…

  Θέλω να δω την προσωπική μου Ανάσταση, αφού περάσω τα πάθη, τις δυσκολίες να κόψω τα ελαττώματά μου ακόμη και να σταυρωθώ. Ναι, δεν φοβάμαι πια.. Γιατί η αγάπη για Αυτόν διώχνει οποιοδήποτε φόβο.

 Δεν φοβάμαι την στάση των άλλων ανθρώπων μόλις φωνάξω δυνατά- Βλέπω, τώρα βλέπω καθαρά! Και δεν φοβάμαι ούτε την αντίδρασή τους όταν με ρωτήσουν, τι εννοείς και ποιος σε βοήθησε να δεις… Θα φωνάξω πάλι τότε δυνατά χωρίς να φοβάμαι- Ο Χριστός! Αυτός μου έπλασε τα καινούρια μου μάτια! Τώρα βλέπω, πριν ήμουν τυφλός!

  Ξέρω πως θα με αμφισβητήσουν. Θα αμφισβητήσουν και θα κοροϊδέψουν και εσένα Κύριε. Μα Εσύ και εγώ θα ξέρουμε την αλήθεια. Πως ήμουν τυφλός και Εσύ μου χάρισες το φώς μου.

  Σε παρακαλώ Χριστέ μου! Είμαι έτοιμος… Πλάσε μου και εμένα τα καινούρια μου μάτια. Για να μπορώ να βλέπω όπως Εσύ θα ήθελες να βλέπω τη ζωή και τη σωτηρία της ψυχής μου.