Στα
χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης οι Ιουδαίοι, ζητούσαν το Θεό, όταν τιμωρούνταν με
θάνατο, όπως λέει ο προφήτης.
Και
γιατί τελικά δεν το κάνει αυτό ο Θεός συνέχεια; (Δηλαδή να τιμωρεί, για να τον αποζητούν και
να τον σέβονται οι άνθρωποι).
Διότι
δεν θέλει τα κατορθώματά της αρετής να γίνονται με το ζόρι, αλλά θεληματικά,
και περισσότερο θέλει να ευεργετούνται οι άνθρωποι παρά να τιμωρούνται.
Και
δεν είναι προτιμότερο, θα πει κάποιος, να είναι κανείς με το ζόρι καλός, παρά
με την θέλησή του να είναι κακός;
Δεν
είναι δυνατό να είναι κάποιος καλός με το ζόρι!
Και
ο λόγος είναι ο εξής: εκείνος ο οποίος γίνεται καλός με το ζόρι, δεν παραμένει
πάντοτε καλός. Μόλις φύγει η βία από πάνω του, τότε θα επιστρέψει στην κακία
του, ενώ εκείνος ο οποίος παιδαγωγείται και διδάσκεται, ώστε με τη θέλησή του
να γίνει καλός, όταν γίνει καλός, τότε πλέον μένει σταθερός στην αρετή .
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ομιλία εις τον Θ΄
Ψαλμόν, ΕΠΕ, Ιω. Χρυσοστόμου Έργα, Πατερικές Εκδόσεις ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ,
Θεσσαλονίκη 1982, τ. 5, σελ. 486.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου