Προϋποθέσεις για την προσευχή

Το να εισακουστεί η προσευχή μας επιτυγχάνεται με τα εξής:

·        Πρώτον με το να είμαστε άξιοι να λάβουμε αυτά τα οποία ζητάμε.

·       (Δεύτερον) Έπειτα με το να προσευχόμαστε σύμφωνα με τους νόμους του Θεού.

·        Τρίτον με το να είναι συνεχής και επίμονη η προσευχή μας.

·        Τέταρτον με το να μη ζητάμε τίποτε το βιοτικό.

·        Πέμπτο με το να ζητάμε εκείνο το οποίο πραγματικά μας συμφέρει.

·        Έκτο με το να προσφέρουμε και εμείς όλα τα δικά μας, δηλαδή να κάνουμε κι εμείς όσα περνάνε από το χέρι μας.

Πρόσεξε λοιπόν να δεις πολλούς οι οποίοι εισακούστηκαν επειδή προσευχήθηκαν με αυτό τον τρόπο.

·        Κοίταξε τον Κορνήλιο  ο οποίος εισακούστηκε από τον τρόπο της ζωής του.

·        Κοίταξε την Συροφοινίκισσα η οποία εισακούστηκε από την επιμονή της.

·        Τον Σολομώντα ο οποίος εισακούστηκε από τον τρόπο της αιτήσεως του. "Επειδή", λέει, "δεν εζήτησες χρήματα, ούτε τον θάνατο των εχθρών σου".

·        Κοίταξε επίσης τον Τελώνη ο οποίος εισακούστηκε από την ταπεινοφροσύνη του

·        και άλλους οι οποίοι εισακούστηκαν με άλλους τρόπους.

Και επίσης όπως ακριβώς από αυτά εξαρτάται το να εισακουστεί η προσευχή μας, έτσι υπάρχουν και άλλα πολλά από τα οποία μπορεί προσευχή μας να μην εισακουστεί, και αν ακόμη είναι ενάρετοι αυτοί οι οποίοι προσεύχονται.

·        Πράγματι, ποιός υπήρξε πιο ενάρετος από τον Απόστολο Παύλο; Αλλά επειδή ζήτησε πράγματα που δεν τον συνέφεραν δεν εισακούστηκε. "Για αυτό το πράγμα  παρακάλεσα τρεις φορές τον Κύριο", λέει, "και μου είπε: σου είναι αρκετή η χάρη μου".

·        Κι ακόμη ποιός υπήρξε περισσότερο δίκαιος και ενάρετος από το Μωυσή; Αλλά ούτε και εκείνος ακούστηκε από τον Θεό, αντίθετα μάλιστα άκουσε από το Θεό να του λέει: "Σου είναι αρκετά αυτά". Επειδή δηλαδή ζητούσε να εισέλθει και αυτός στη γη της επαγγελίας, αλλά αυτό δεν το επέτρεψε ο Θεός, διότι γνώριζε ότι δεν ήταν για το συμφέρον του.

Μαζί δε με αυτά, και άλλο ένα υπάρχει, που κάνει να μην εισακουόμαστε, όταν προσευχόμαστε ενώ επιμένουμε στη διάπραξη αμαρτημάτων, πράγμα που έλεγε ο Θεός στον προφήτη Ιερεμία για τους Ιουδαίους: «Μην προσεύχεσαι για αυτόν το λαό. Ή μήπως δεν βλέπεις τι κάνουν αυτοί;. Δεν απομακρύνθηκαν, λέει, από την ασέβεια και εσύ προσεύχεσαι γι' αυτούς; Αλλά δεν θα ακούσω την προσευχή σου».

Πάλι όταν ζητάμε κάτι εναντίον των εχθρών μας, όχι μόνο δεν εισακουόμαστε, αλλά αντίθετα κάνουμε τον Κύριο να οργίζεται εναντίον μας. Διότι η προσευχή είναι φάρμακο, αλλά, εάν δεν γνωρίζουμε πως πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε, δεν θα μας αποφέρει ωφέλεια.

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ομιλία εις τον Ζ΄ Ψαλμόν, ΕΠΕ, Ιω. Χρυσοστόμου Έργα, Πατερικές Εκδόσεις ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ, Θεσσαλονίκη 1982, τ. 5, σελ. 296-298.