Πώς να σταματήσετε το παιδί να λέει «κακές λέξεις»

Από την Φοίβη Γλύστρα 

Τα παιδιά ρουφάνε πληροφορίες και γνώσεις σαν σφουγγάρια. Έχουν τη δεξιότητα της μίμησης στο τσεπάκι κι αυτό συμβαίνει για να εξυπηρετηθεί η μάθηση. Παρατηρώντας και αφομοιώνοντας συμπεριφορές το παιδί αποκτά ικανότητες και διευρύνει τις γνώσεις του. Ωστόσο μοιραία, θα αφομοιωθούν και κάποιες μη επιθυμητές συμπεριφορές, όπως η βωμολοχία. Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε αν το τρισχαριτωμένο πιτσιρίκι σας ανοίγει ενίοτε το στόμα του και βγαίνει... οχετός;

Μήπως χρειάζεται λίγο πιπέρι και στο δικό σας στόμα;

Το είπαμε και πριν: η μίμηση είναι από τις βασικές δεξιότητες των παιδιών. Αν λοιπόν έχει αρχίσει να λέει λέξεις απαγορευμένες, τότε το σίγουρο είναι ότι κάπου τις άκουσε. Στην τηλεόραση, στον παιδικό σταθμό, στο σχολείο ή στο σπίτι. Όσο μικρότερο είναι το παιδί τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να μιμείται το δικό σας λεξιλόγιο, επομένως φροντίστε η μαμά και ο μπαμπάς να περιορίσουν τις κακές λέξεις μπροστά στα παιδιά.

Όχι, δεν είναι χαριτωμένο

Δεν είναι λίγοι οι γονείς που εν όψει μια κακιάς λέξης διασκεδάζουν και γελάνε αντιμετωπίζοντας το σαν μια συμπεριφορά αστεία και χαριτωμένη. Αν θέλετε το παιδί να σταματήσει να λέει «ανάρμοστες» λέξεις πρέπει να σταματήσετε να επιβραβεύετε την συμπεριφορά του δείχνοντας ότι το να λες «κακές» λέξεις έχει πλάκα!

Ανακαλύψτε την αιτία

Γιατί το παιδί λέει χρησιμοποιεί λέξεις που δεν εγκρίνονται; Για να τραβήξει την προσοχή σας; Γιατί απλώς τις άκουσε και... δοκιμαστικά τις μιμείται; Γιατί έχει συσσωρευμένο θυμό; Μόνο εντοπίζοντας την αιτία της συμπεριφοράς θα μπορέσετε να βρείτε μια στρατηγική αντιμετώπισης. Ίσως χρειάζεται να αγνοήσετε εντελώς την συμπεριφορά, αν το παιδί είναι απλώς μικρό και μιμείται κάτι που άκουσε στο σχολείο. Αντίθετα, αν χρησιμοποιεί βωμολοχίες εκφράζοντας το θύμο ή το το άγχος του, τότε τα μέτρα που πρέπει να παρθούν είναι ισχυρότερα.

Αντίστοιχα, είναι σημαντικό να εντοπίσετε πότε το παιδί μπαίνει στη διαδικασία να λέει «κακές» λέξεις για να βοηθηθείτε να προσδιορίσετε τα αίτια. Γίνεται, για παράδειγμα, προσβλητικό απέναντι στα αδέρφια του όταν του παίρνουν τα παιχνίδια και άρα πρέπει να δουλέψετε τη σχέση τους; Λέει κακές λέξεις όταν είναι κουρασμένο; Τις «πετάει» χωρίς να γνωρίζει καν τη σημασία ή μήπως είναι απλώς μια προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή;

Σύζητήστε το όταν πρωτό-ειπωθεί

Είναι πάντα πιθανό το παιδί να επανέλαβε μια λέξη που άκουσε στην τηλεόραση ή το σχολείο χωρίς να έχει ιδέα ούτε τι σημαίνει ούτε αν και κατά πόσο είναι προσβλητική. Την πρώτη φορά που η «κακή» λέξη θα ειπωθεί, μπορείτε λοιπόν να ρωτήσετε σε ήρεμο τόνο και χωρίς φωνές γιατί το είπε και να εξηγήσετε ότι η λέξη αυτή δεν πρέπει να λέγεται γιατί είναι προσβλητική ή άσχημη καθώς και ότι τα μικρά παιδιά απαγορεύεται να τη χρησιμοποιούν. 

Καμία απολύτως αντίδραση

Το κόλπο που συστήνουν οι περισσότεροι ειδικοί είναι η... απόλυτη κώφωση. Αν παρά την κουβέντα που έχετε αρχικά κάνει και την προσπάθειά σας να δώσετε στο παιδί να καταλάβει οι κακές λέξεις απαγορεύονται, εκείνο συνεχίσει να τις επαναλαμβάνει, τότε αγνοήστε παντελώς το γεγονός. Αδιαφορήστε και κάντε ότι δεν ακούσατε τίποτα. Δίνοντας σημασία και παθαίνοντας ένα μικρό αμόκ κάθε φορά που το παιδί ξεστομίζει μια κακή λέξη, υπάρχει κίνδυνος να ξεκινήσετε ένα παιχνίδι πρόκλησης. Με τη στρατηγική της κώφωσης, ίσως καταφέρετε το παιδί να ξεχάσει εντελώς τη λέξη και να μην νιώσει την ανάγκη να την ξαναπεί αφού δεν θα προκαλεί καμία αντίδραση.

Το χιούμορ είναι ένα πανίσχυρο όπλο

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να αποφορτίσετε το κλίμα, αν ας πούμε το παιδί επιμένει ενοχλητικά να επαναλαμβάνει την απαγορευμένη λέξη, από το να επιστρατεύσετε το χιούμορ σας! Όταν πει κάτι που δεν θέλετε, κοιτάξτε το με επιτηδευμένα χαζό ύφος και πείτε του κάτι σαν «Τι έπαθες παιδί μου; Σε απήγαγαν εξωγήινοι;» ή εξηγήστε ότι ο κανόνας για τις λέξεις που δεν ταιριάζουν για παιδάκια είναι γνωστός («Τι έπαθες; Έγινες μωράκι και ξέχασες τους κανόνες;»).

πηγή