Ο γερω-Αγάπιος ο Καυσοκαλυβίτης ήρθε 20 ετών για μοναχός και εκοιμήθη
90. Ουδέποτε βγήκε από το Άγιον Όρος. Αν και ήταν ασθενικός και
υπέφερε, όμως έκανε υπομονή. Ήταν άκρως νηστευτής και νηπτικός.
Πολεμούσε με τους δαίμονες που του παρουσιάζονταν φανερά, και τους
έβλεπε. Κάποτε είχε αγρυπνία στο Κυριακό και αυτός δεν το ήξερε. Όλη τη
νύχτα δεινοπάθησε παλεύοντας με τους δαίμονες.
Κάποτε του πέρασε ένας λογισμός υπερήφανος, “άραγε κάνουν οι άλλοι
πατέρες τόση άσκηση και προσευχή;”. Δέχτηκε δυστυχώς τον λογισμό. Όμως,
για να τον θεραπεύσει ο Θεός, επέτρεψε και δαιμονίστηκε και έκανε παλαβά
πράγματα.
Οι πατέρες τον έκλεισαν στον πύργο της Λαύρας. Σε μια αγρυπνία των
Αρχαγγέλων βγήκε ο εφημέριος, όπως συνήθως, στην Ωραία Πύλη και είπε
στους πατέρες να κάνουν κομποσχοίνι για το γερω-Αγάπιο. Την ίδια ώρα
εμφανίστηκε στο γερω-Αγάπιο ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και έδιωξε το δαιμόνιο.
Όταν το πρωί ο διακονητής του πήγε το φαγητό, του είπε ήρεμα ο
γερω-Αγάπιος: “Αυτή τη νύχτα ήρθε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και με έκανε
καλά”. Τον άφησαν ελεύθερο και συνέχισε τους αγώνες του, αλλά τώρα με
πραγματική ταπείνωση.
Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση
Εκδόσεις Ιερόν Ησυχαστήριον “Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος”, σελ. 356-359
Πηγή: anavaseis.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου