Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

Το έθιμο με τα αερόστατα

Στο Λεωνίδιο της Αρκαδίας, η νύχτα της Ανάστασης είναι η Νύχτα των Αερόστατων, έθιμο που ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα. Η όμορφη πρωτεύουσα της Τσακωνίας μετατρέπεται σε ένα φαντασμαγορικό σκηνικό θεάματος. 

Το έθιμο αυτό προέρχεται από ντόπιους ναυτικούς οι οποίοι γυρίζοντας τον κόσμο, εντυπωσιάστηκαν από κάποιο αντίστοιχο ασιατικό έθιμο. Στη συνέχεια, το μετέφεραν στην πατρίδα τους, που με το πέρασμα των χρόνων καθιερώθηκε και συνδυάστηκε με το εορτασμό του Ανάστασης. 
Με το πρώτο "Χριστός Ανέστη" οι ενορίες καίνε το ομοίωμα του Ιούδα και αερόστατα ελευθερώνονται στον ουρανό. Η φαντασμαγορική ατμόσφαιρα συμπληρώνεται με βεγγαλικά, βαρελότα, δυναμιτάκια και με κάθε είδους πυροτεχνήματα. Έχει παρατηρηθεί πως όποιες καιρικές συνθήκες και να επικρατούν το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, τη στιγμή της Ανάστασης επικρατεί σχετική νηνεμία, με ελαφρό δυτικό αεράκι. 

Τα Αερόστατα, που είναι οι «πρωταγωνιστές» εκείνο το βράδυ, ετοιμάζονται εβδομάδες πριν από τη «μεγάλη» βραδιά.

Σχεδόν κάθε σπίτι κατασκευάζει το δικό του και στην ετοιμασία του συμμετέχει όλη η οικογένεια, μικροί και μεγάλοι.

Η τεχνική που χρησιμοποείται είναι ειδική και η προέλευση της χάνεται στα βάθη των χρόνων. Τα αερόστατα είναι φτιαγμένα από καλάμι και χαρτί. Το μεγεθός τους ποικίλει, όμως δε ξεπερνάει τα δύο μέτρα. Τα μεγάλα απαιτούν από 32 έως 36 κόλλες χαρτί για να φτιαχτούν, τα μικρότερα χρειάζονται 8 κόλλες ενώ κάποια άλλα από 16 ή 18. 

Για την πυροδότησή τους γίνεται χρήση ενός πανιού, εμποτισμένο με λάδι και πετρέλαιο, την "καλυμμάρα". Έχει παρατηρηθεί πως από κάθε ενορία αφήνονται περισσότερα από 100 αερόστατα το βράδυ της Ανάστασης. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου