Κανείς δεν είπε ότι πρέπει οι γονείς να είναι τελείως χαλαροί με
τα παιδιά. Πάντα χρειάζονται όρια και ένα μίνιμουμ αυστηρότητας.
Όταν όμως καταλήγουν να είναι αυταρχικοί, αυτή η στάση τους έχει συνέπειες στη συμπεριφορά και τον ψυχισμό των παιδιών.
- Οι αυταρχικοί γονείς χάνουν το μέτρο στο κομμάτι της πειθαρχίας του παιδιού και τελικά πετυχαίνουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από το επιθυμητό στο κομμάτι αυτό.
- Όταν τα όρια είναι πολύ στενά για το παιδί, καταλήγει να νιώθει καταπίεση και τελικά να λειτουργεί αντιδραστικά, δείχνοντας άκρατη απειθαρχία στις εντολές των γονιών του.
- Μπορεί η αυστηρή συμπεριφορά απέναντι στο παιδί σας να γίνεται με τα αγνότερα κίνητρα, όμως υπάρχει κίνδυνος να μην το βοηθήσετε τελικά να πάρει σωστό δρόμο στη ζωή του σε όλα τα θέματα.
- Να έχετε πάντα σε προτεραιότητα να δομήσετε την καλύτερη δυνατή σχέση με το παιδί σας, κάτι το οποίο «χτίζεται» με τα χρόνια και ο αυταρχισμός μόνο κάτι τέτοιο δε θα φέρει.
- Η αυταρχική στάση των γονιών συνεπάγεται και περιορισμένη εκδήλωση της αγάπης και της στοργής τους προς το παιδί. Το αποτέλεσμα είναι να νιώθει δυσαρεστημένο το παιδί και ταυτόχρονα να μη γίνει δοτικό με άλλους ανθρώπους.
- Προτιμήστε το διάλογο με το παιδί σας από τις ρητές και αυστηρές εντολές, οι οποίες δε συνοδεύονται από επεξήγηση. Πρέπει ανά πάσα ώρα και στιγμή να ξέρει γιατί πρέπει να κάνει κάτι και όχι απλά να υπακούει πειθήνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου