Η φτώχεια του πνεύματος είναι η μόνη πραγματική φτώχεια.

Ένας φτωχός ρώτησε τον σοφό:”Γιατί είμαι τόσο φτωχός;”

Ο σοφός του απάντησε:”Γιατί δεν έχεις μάθει να δίνεις.”

Ο φτωχός είπε:”Αφού δεν έχω τίποτα να δώσω.

Ο σοφός απάντησε:”Και όμως έχεις κάτι να δώσεις:

-με το πρόσωπο, μπορείς να δώσεις στους άλλους ένα χαμόγελο.

-με το στόμα, μπορείς να επαινέσεις ή να παρηγορήσεις τους άλλους.

-με την καρδιά, μπορείς να “ανοίξεις” την καρδιά σου στους άλλους.

-με τα μάτια, μπορείς να κοιτάξεις με τα μάτια της καλοσύνης.

-το σώμα, μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να βοηθήσεις τους άλλους.

Επομένως, στην πραγματικότητα δεν είσαι φτωχός, η “φτώχεια” του πνεύματος είναι η πραγματική φτώχεια.

Πηγή