Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

ΣΕ ΤΙ ΜΑΣ ΩΦΕΛΕΙ Η ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ;

Προσφέρει καλύτερη υγεία: Αυτό δείχνει έρευνα του Πανεπιστημίου του Harvard: Μεταξύ 99 ατόμων που αξιολογήθηκαν, αυτά που ήταν αισιόδοξα ήταν κατά 25% υγιέστερα!

Προσφέρει καλύτερες επιδόσεις: Οι αθλητικές ομάδες που διακρίνονται για την αισιοδοξία τους συνεργάζονται καλύτερα και έχουν καλύτερες επιδόσεις από τις αθλητικές ομάδες με απαισιόδοξους αθλητές. Αλλά και στα ατομικά σπορ οι αθλητές που ήταν απαισιόδοξοι και τους είπαν ότι δεν τα πήγαν καλά (κάτι που ήταν ψέμα) συνέχισαν και αργότερα να μην έχουν καλές επιδόσεις, ενώ οι αισιόδοξοι αθλητές δεν παρουσίασαν ανάλογη συμπεριφορά.

Προσφέρει ψυχική υγεία: Σε 12 εβδομάδες, η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (που βοηθάει το άτομο να επαναπροσδιορίσει τον τρόπο σκέψη του για να γίνει πιο αισιόδοξο) σε ασθενείς με κατάθλιψη τους βοήθησε πολύ περισσότερο από την αγωγή με φάρμακα. Ο λόγος; Η αλλαγή του τρόπου σκέψης ήταν πιο μόνιμη σε σχέση με την αλλαγή υπό την επήρεια των φαρμάκων και οι ασθενείς αυτοί μπόρεσαν και στο μέλλον να χρησιμοποιήσουν το νέο, αισιόδοξο τρόπο σκέψης.

Προσφέρει τη δυνατότητα να προσεγγίσει κανείς τους στόχους του: Η επιμονή είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό των αισιόδοξων ανθρώπων, αφού δεν καταθέτουν τα όπλα με το παραμικρό, αλλά επιμένουν για να πετύχουν ή να προσεγγίσουν το στόχο τους.

Προσφέρει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής: Έρευνες δείχνουν ότι οι αισιόδοξοι άνθρωποι σε γενικές γραμμές ζουν περισσότερο.

Μειώνει το στρες: Οι αισιόδοξοι άνθρωποι γενικότερα έχουν χαμηλότερα επίπεδα στρες από τους απαισιόδοξους, διότι πιστεύουν στον εαυτό τους και στις ικανότητες τους, οπότε περιμένουν ότι κάτι καλό θα συμβεί. Θεωρούν ότι τα αρνητικά συμβάντα στη ζωή είναι λίγα και ότι μπορούν να τα ξεπεράσουν, ενώ θεωρούν ότι τα καλά είναι μία επιπλέον απόδειξη ότι θα υπάρξουν ακόμα καλύτερες εξελίξεις. Η πίστη στον εαυτό τους και στις δυνάμεις τους κάνει τους αισιόδοξους ανθρώπους να ρισκάρουν περισσότερο και να δημιουργούν θετικές καταστάσεις στη ζωή τους.

Από το βιβλίο ΞΕ-ΓΕΛΑΣΤΕ ΤΟ ΣΤΡΕΣ των Λίζας Βάρβογλη και Κατερίνας Στρουμπούλη, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2008, σελ. 176-177.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου