Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

Η συνταγή της παιδικής φιλίας

Από την Βίκυ Νάκου 

Αναμφίβολα είναι απαραίτητο τα παιδιά μας να έχουν έναν ή περισσότερους φίλους, προκειμένου να παίζουν μαζί και να μοιράζονται πράγματα και καταστάσεις. Όμως οι φίλοι ορισμένες φορές μπορούν να ασκήσουν πολύ σκληρή κριτική. Μπορούν να κοροϊδέψουν, να κλωτσήσουν, να σπρώξουν και κάπως έτσι να ξεκινήσουν τα πρώτα παράπονα: «...θα βγω από την ομάδα, αν δεν κάνεις αυτό που σου λεω....», «....μην μου ξαναμιλήσεις.....», «....δεν σε έχω πια φίλο μου.....», «...δεν θα σε καλέσω στο πάρτι μου....». Την επόμενη μέρα κιόλας οι ίδιοι φίλοι μπορεί να πλέκουν εγκώμια μεταξύ τους: «...Είσαι η καλύτερη μου φίλη που είχα ποτέ... », «....κάνεις πολύ όμορφα γράμματα και είσαι μοναδική....», «...όταν δεν έρχεσαι στο σχολείο, βαριέμαι...» κι άλλα τέτοια σχόλια που ανεβάζουν και κατεβάζουν την διάθεση του παιδιού μας στο λεπτό. Όπως έχετε διαπιστώσει, οι περισσότεροι γονείς, αυτές οι συμπεριφορές είναι πολύ συνηθισμένες στα παιδιά που πάνε στο Δημοτικό Σχολείο, γιατί τότε τα παιδιά αναπτύσσουν αυθόρμητα την ικανότητα να οργανώνονται σε ομάδες, να υπακούουν κανόνες, να αναζητούν τους ρόλους τους και, το σημαντικότερο, έχουν μάθει να κρίνουν.

Όταν παρουσιάζονται δυσκολίες στις παιδικές φιλίες

Εμείς οι γονείς δεν εμπλεκόμαστε άμεσα και δεν μεγαλοποιούμε καταστάσεις. Με αυτό τον τρόπο δείχνουμε εμπιστοσύνη στο παιδί μας και του υπενθυμίζουμε:

• Έπειτα από κάθε καβγά, έρχεται η συμφιλίωση.
• Πάρε την πρωτοβουλία να πλησιάσεις εσύ τον φίλο σου, είτε αυτός είναι καινούργιος, είτε παλιός.
• Μάθε να ζητάς συγγνώμη αν νιώθεις ότι έφταιξες σε κάτι και δέξου μια συγγνώμη κι από τον φίλο σου.
• Δέξου ότι ο φίλος σου είναι -και πρέπει να είναι- διαφορετικός από σένα, έτσι μαθαίνει ο ένας από τον άλλο.

Ας αναλογιστούμε...

Τα παιδιά μας κάνουν συχνά παράπονα για τους φίλους τους; Μήπως τα συνεχή παράπονα των παιδιών μας για τους φίλους τους μαρτυρούν μια διάθεση να αντιγράψουν την δική μας δυσφορία που εκφράζουμε για τους δικούς μας φίλους; Μήπως το παιδί γίνεται μάρτυρας των δικών μας παραπόνων για άλλους ανθρώπους; Ερωτήσεις του τύπου «ποιος είναι ο καλύτερος σου φίλος;», μπορεί να μπλοκάρουν το παιδί μας σε ένα συναισθηματικό δέσιμο που είναι πρόωρο να αναπτυχθεί σε αυτή την ηλικία. Η παρουσία του ενός καλύτερου φίλου είναι μύθος, για αυτό το λόγο προσπαθώ να αποτρέψω τις κόρες μου να δένονται με ένα μόνο παιδί. Άλλωστε, όλο και περισσότερα έχει να μάθει κανείς από μια ομάδα ανθρώπων, την οποία επιλέγει σύμφωνα με το γούστο του. Η ομάδα βοηθά να κατανοήσει το παιδί δυο σημαντικές αλήθειες:

• Δεν υπάρχει λιγότερος ή περισσότερος φίλος σε μια ομάδα, αλλά φιλίες διαφορετικές.
• Όλοι οι φίλοι είναι πολύτιμοι κι όλοι όσοι εμπλέκονται στην ομάδα πρέπει να το γνωρίζουν αυτό!!

Τι είναι η ομάδα φίλων

Κάποτε ένας μπαμπάς διάλεξε ένα πολύ πετυχημένο παράδειγμα για να εξηγήσει στην κόρη του πόσο σημαντικότερη είναι η ομάδα των φίλων από έναν φίλο μεμονωμένο. Της έδωσε ένα ξυλάκι από αυτά που φτιάχνουν τα σουβλάκια και της ζήτησε να το σπάσει σε δύο κομμάτια. Μετά το κάθε κομμάτι ξύλο να το σπάσει στα επόμενα δύο κι ούτω καθεξής. Όταν πια το κάθε κομμάτι έγινε πολύ - πολύ μικρό, το κοριτσάκι δεν μπορούσε να το σπάσει παραπάνω και τότε ο πατέρας της είπε «αυτό σημαίνει ομάδα....το κάθε μικρό ξυλάκι από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα. Όλα μαζί φτιάχνουν την ομάδα!!»

Η συνταγή της φιλίας

Όταν παρουσιάστηκαν προβλήματα συμπεριφοράς μέσα στο τάξη της κόρης μου, στην διάρκεια της σχολικής της χρονιάς, η δασκάλα τους μίλησε για τη δύναμη της φιλίας και για την ασφάλεια που νιώθουν τα παιδιά, όταν ανήκουν σε μια παρέα. Στο τέλος έδωσε στα παιδιά ένα χαρτί για να γράψουν την συνταγή της φιλίας.
Υλικά

5 σταγόνες παιχνιδιού
7 κουταλιές αγάπη
400 γραμμάρια ευτυχία
5 έως 6 χαμόγελα
80.000 φίλοι
7 ποτήρια πνεύμα
80 τσακωμούς


Εκτέλεση
Πάρτε 7 κουταλιές αγάπη, δυο ποτήρια πνεύματος, 5 σταγόνες παιχνιδιού σε μια λεκάνη κι ανακατέψτε. Προσθέστε 5 χαμόγελα, 250 γραμμάρια ευτυχία και ψήστε τα στο φούρνο για τρεις ώρες. Σερβίρετε με τρεις τσακωμούς σε κάθε πιάτο.
Καλή σας επιτυχία!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου