Από την
Σε
στιγμές εκνευρισμού, κούρασης, αγωνίας, θυμού, οι γονείς συχνά λένε
πράγματα στα παιδιά τους χωρίς να τα πολυσκεφτούν. Κάποια από αυτά
μπορεί να κάνουν τα παιδιά να γελάσουν ή να τα θυμώσουν εξίσου. Κάποια
άλλα, όμως, μπορεί να τα πληγώσουν, να τα κάνουν να κλάψουν, να μειώσουν
την αυτοπεποίθησή τους ή ακόμα και να καταστρέψουν την σχέση τους με
τους γονείς. Όσο δύσκολο κι αν σας είναι, προσπαθήστε με κάθε τρόπο να
σταματήσετε να λέτε στα παιδιά σας:
«Ασ'το, θα το κάνω εγώ»
Σε
πολλούς γονείς «βγαίνει» φυσικά το να βοηθήσουν το παιδί τους να
ολοκληρώσει ένα project ή κάποιο μάθημα για το σχολείο ή ακόμα και να
στρώσουν το κρεβάτι για εκείνο, όμως με την πρακτική αυτή δεν θα μάθει
ποτέ να κάνει τίποτα μόνο του.
«Μην κλαις»
Τα
παιδιά πρέπει να νιώθουν ελεύθερα να εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους.
Λέγοντας στο παιδί σας να μην κλαίει, είναι σαν να του λέτε ότι κάνει
λάθος που κλαίει, ενώ στην πραγματικότητα είναι μια απόλυτα φυσιολογική
έκφραση.
«Σταμάτα να τρως!»
Υπάρχουν καλύτεροι τρόποι για
να μιλήσετε στο παιδί σας για τις διατροφικές του συνήθειες και το βάρος
του, από το να το επικρίνετε κάθε φορά που τρώει κάτι. Οι λέξεις που θα
χρησιμοποιήσετε μπορεί να παίξουν μεγάλο ρόλο στην αυτοπεποίθησή του
παιδιού σας για το σώμα του.
«Γιατί δεν μπορείς να είσαι όπως π.χ. ο αδερφός/η αδερφή σου;»
Δεν
υπάρχει τίποτα χειρότερο για ένα παιδί από το να του λέτε ότι δεν είναι
τόσο καλό όσο το αδερφάκι του. Αντίθετα, θα πρέπει να επευφημείτε τη
μοναδικότητά του.
«Στο υπόσχομαι»
Πείτε το μόνο αν είστε
απόλυτα βέβαιη ότι θα μπορέσετε να εκπληρώσετε αυτό που υπόσχεστε, γιατί
για ένα παιδί το να αθετήσετε μια υπόσχεση είναι μεγάλη υπόθεση.
Καλύτερα, λοιπόν, να λέτε «θα προσπαθήσω».
«Δεν έχεις τίποτα!»
Μπορεί
για εσάς μια μικρή γρατζουνιά να μην είναι τίποτα, όμως για ένα παιδί
μπορεί να είναι η πιο επίπονη εμπειρία που είχε ποτέ. Φιλήστε, λοιπόν,
το βα-βα και μη δώσετε περαιτέρω έκταση.
«Ο φίλος σου είναι βλάκας»
Αν
δεν θέλετε το παιδί σας να μιλά άσχημα για τους φίλους και τους
συμμαθητές του, πρώτα θα πρέπει να προσέχετε τα δικά σας λόγια. Εξάλλου,
με τον τρόπο αυτόν υποτιμάτε το ίδιο σας το παιδί και υπονομεύετε τις
φιλικές του σχέσεις.
«Περίμενε να έρθει ο μπαμπάς, και θα δεις!»
Υπάρχουν
δύο λάθη στη φράση αυτή: Το ένα, ότι το παιδί θα «τιμωρηθεί» αργότερα
για την απρεπή συμπεριφορά που έχει τώρα, άρα μέχρι τότε μπορεί να
συνεχίσει να φέρεται άσχημα. Το δεύτερο ότι εσείς δεν μπορείτε να
ελέγξετε την κατάσταση (άρα είστε αδύναμη) και περιμένετε από τον
μπαμπά, ο οποίος αυτόματα γίνεται ο «κακός», να το κάνει.
«Μη φοβάσαι!»
Με
το να το λέτε αυτό στο παιδί, δεν αλλάζετε το γεγονός ότι φοβάται. Το
ζητούμενο είναι να καταλάβετε τι φοβάται και γιατί και να το βοηθήσετε
να το ξεπεράσει.
«Κι εγώ σε μισώ»
Σαφώς
και δεν το εννοείτε –όπως και δεν το εννοεί και το παιδί σας όταν σας
το λέει. Αντί να «πέφτετε» λοιπόν στο ηλικιακό του στάδιο, πείτε του
απλά ότι εσείς το αγαπάτε όπως και να έχει.
«Επειδή έτσι λέω»
Μια
φράση-κλισέ σχεδόν για κάθε γονιό, την οποία θα πρέπει να διαγράψετε.
Χωρίς καμία εξήγηση το παιδί σας δεν θα καταλάβει ποτέ τι κάνει λάθος
και γιατί το μαλώνετε.
«Εύχομαι τα παιδιά σου να σου κάνουν τα ίδια»
Για
εσάς η φράση αυτή μπορεί να ακούγεται έως και χιουμοριστική. Για το
παιδί σας, όμως, μπορεί και να σημαίνει ότι δεν σας αρέσει να είστε
γονείς του.
«Σκάσε.»
Ποτέ. Απλά ποτέ. Είναι κακό και αγενές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου