Τη αυτή ημέρα της Δευτέρας και αδεκάστου Παρουσίας του Κυρίου ημων Ιησοῦ Χριστού μνείαν ποιούμεθα.
Την ανάμνηση της Δευτέρας Παρουσίας οι θείοι Πατέρες μας την τοποθέτησαν μετά από τις παραβολές του Τελώνου και Φαρισαίου και του Ασώτου. Κι αυτό για να μη γίνη καμιά παρεξήγηση κι αρχίσει κάποιος να ζη με αμέλεια, βλέποντας τη φιλανθρωπία του Θεού σ ἐκεῖνες τις δύο παραβολές και λέγοντας με το νου του· « Ο Θεός είναι φιλάνθρωπος. Όταν σταματήσω να αμαρτάνω, είναι σίγουρο ότι θα μου συγχωρεθούν όλα». Ωρισαν, λοιπόν, εδώ αυτή τη φοβερή ημέρα, ώστε με το θάνατο και τα βάσανα που πρόκειται να υποφέρουν οι ασεβείς, να συγκλονίσουν εκείνους που ζουν με αμέλεια και να τούς επαναφέρουν στο δρόμο της αρετής. Σκοπός τους ήταν να μην ενθαρρύνωνται μόνο με το ότι ο Θεός είναι φιλάνθρωπος, αλλά να βλέπουν ότι ταυτόχρονα είναι και δίκαιος και ότι αποδίδει στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του. Αλλωστε, αφού προηγήθηκε η μέρα που ήταν αφιερωμένη στις ψυχές των κεκοιμημένων, έπρεπε να ακολουθήση κι ο Κριτής. Κατά κάποιον τρόπο, λοιπόν, η παρούσα εορτή αποτελεί το τέλος όλων των άλλων, γιατί η Κρίση και η Δευτέρα Παρουσία θα είναι το τελευταίο από τα ανθρώπινα γεγονότα.
Παράλληλα πρέπει να έχουμε κατά νουν ότι την επόμενη Κυριακή οι άγιοι Πατέρες μας θα μας καλέσουν να θυμηθούμε τη δημιουργία του κόσμου και την εξορία του Αδάμ από τον Παράδεισο. Επειδή, λοιπόν, η σημερινή εορτή μας υπενθυμίζει το τέλος όλων των δραστηριοτήτων και πράξεών μας και το τέλος όλου του κόσμου, την έβαλαν, καθώς νομίζω, την ημέρα της Απόκρεω για να καταστείλουν με το φόβο της Δευτέρας Παρουσίας την ξέφρενη απόλαυση και την πολυφαγία, παρακινώντας συνάμα όλους μας στην έμπρακτη αγάπη για τον πλησίον. Επιπλέον, επειδή η απόλαυση μας έβγαλε από τον Παράδεισο και τώρα είμαστε υπό κατάραν και πρόκειται να κριθούμε, γι αὐτό μπαίνει σε ανάμνηση όλων αυτών η σημερινή ημέρα, για να μας θυμίζη την Κρίση αυτή τη μεγάλη της Δευτέρας Παρουσίας και ότι πρόκειται την άλλη Κυριακή στο πρόσωπο του Αδάμ να διωχθούμε κι εμείς από τον Παράδεισο, μέχρις ότου έλθη ο Χριστός και μας επαναφέρη στη Βασιλεία Του.*
Λεγεται Δευτέρα Παρουσία για να ξεχωρίζη από την πρώτη, τότε δηλ. που ήλθε σωματικώς ο Χριστός, ήρεμα και χωρίς δόξα. Τωρα θα έλθει με τρόπο τόσο θαυμαστό, που δε θα τον χωράει ο νους του ανθρώπου. Θα έλθει και πάλι με σώμα, για να αντιληφθούν όλοι ότι είναι Αυτός που είχε έρθει προηγουμένως κι έσωσε το ανθρώπινο γένος. Και πρόκειται να το κρίνη για το αν φύλαξε καλά όλα όσα του δίδαξε και του εμπιστεύθηκε. Θα έλθει όμως τώρα με υπερβολική λαμπρότητα.
Ποτε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία Του δεν το γνωρίζει κανένας. Αυτό ο Κυριος το κράτησε μυστικό ακόμα κι από τούς Αποστόλους. Βεβαια, μας φανέρωσε ορισμένα σημάδια που θα προηγηθούν, τα οποία κάποιοι από τούς αγίους ανέπτυξαν περισσότερο. Λεγεται ότι θα γίνει μετά την παρέλευση των επτά χιλιάδων ετών. Πριν από τον ερχομό του Χριστού θα έλθει ο Αντίχριστος. Θα γεννηθεί, όπως λέει ο άγιος Ιππόλυτος Ρωμης, από γυναίκα πόρνη, η οποία θα νομίζεται ότι είναι παρθένος. Θα είναι Εβραία στην καταγωγή από τη φυλή του Δαν, ο οποίος ήταν παιδί του πατριάρχου Ιακώβ. Ο Αντίχριστος φαινομενικά θα ζει σα να είναι Χριστιανός, θα κάνει θαύματα, όπως έκανε ο Χριστός και θα αναστήσει ακόμα και νεκρούς. Ολα όμως αυτά θα τα κάνει φαινομενικά, δηλαδή και τη γέννηση εκ παρθένου και τη σάρκα και όλα τα άλλα, όπως λέει ο Απόστολος. Και τότε, λέει, θα αποκαλυφθεί ο υιός της απωλείας με όλη του τη δύναμη και με τα θαύματά του και με τα ψευδή επιτεύγματά του.
Βεβαια, δεν πρόκειται να πάρη σάρκα ο διάβολος και να γίνη άνθρωπος. Θα είναι άνθρωπος, γεννημένος με φυσική σύλληψη, αλλά εκ πορνείας. Θα εμφανισθεί ξαφνικά, και πάνω του, με τη θέλησή του, θα εγκατασταθεί όλη η δύναμη του Σατανά. Θα δώσει σε όλον τον κόσμο την εντύπωση ότι έχει χαρακτήρα καλού και μέτριου ανθρώπου. Τοτε θα δημιουργηθεί μεγάλο πρόβλημα πείνας κι αυτός θα εμφανιστεί ότι λύνει το πρόβλημα αυτό. Θα μελετήσει τις Γραφές, θα νηστέψει και θα αναγκαστεί τάχα από τούς ανθρώπους να γίνη βασιλιάς. Θα αγαπήσει ιδιαίτερα τούς Εβραίους, θα τούς αποκαταστήσει στην Ιερουσαλήμ και θα ανεγείρει το ναο του Σολομώντος. Επτά χρόνια νωρίτερα, όπως λέει ο προφήτης Δανιήλ, θα έλθουν ο Ενώχ και ο Ηλίας, οι οποίοι θα κηρύττουν στούς ανθρώπους να μη δέχωνται τον Αντίχριστο. Αυτός όμως θα τούς συλλάβει, θα τούς τυραννήσει και στο τέλος θα τούς αποκεφαλίσει. Τοτε, όσοι επιλέξουν να ζήσουν εν ευσεβεία, θα φύγουν μακρυά. Ομως ο Αντίχριστος θα ψάξει και θα τούς βρει στα βουνά, όπου θα βρίσκονται κρυμμένοι και θα τούς προξενήσει πολλά βάσανα και πειρασμούς με τούς δαίμονες που θα κατευθύνει. Τα επτά εκείνα χρόνια θα κολοβωθούν για χάρη των εκλεκτών του Θεού και θα γίνει μεγάλη πείνα. Μαλιστα θα είναι τέτοια η μεταβολή των στοιχείων της φύσεως, ώστε θα νομίζει κανείς ότι θα εξαφανιστούν τα πάντα.
Μετά απ ὅλα αυτά θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Θα γίνει ξαφνικά, όπως η αστραπή στον ουρανό. Θα προπορευθεί του Κυρίου ο Τιμιος Σταυρός και ποτάμι φωτιάς, που θα κοχλάζει και θα καθαρίζει τη γη από κάθε ακαθαρσία και μολυσμό ανομίας. Τοτε θα συλληφθεί αμέσως ο Αντίχριστος και οι υπηρέτες του, και θα παραδοθούν στην αιώνια φωτιά. Μολις σαλπίσουν οι άγγελοι, θα συγκεντρωθεί αμέσως από τα πέρατα της γης όλο το ανθρώπινο γένος στην Ιερουσαλήμ, γιατί αυτή είναι η μέση του κόσμου κι εκεί ετοιμάσθηκαν θρόνοι εις κρίσιν. Τοτε όλοι οι άνθρωποι θα βρεθούν εκεί με τα ίδια τους τα σώματα και τις ψυχές, όλοι μεταμορφωμένοι πλέον και άφθαρτοι. Ολοι θα έχουν μία μορφη κι όλα τα στοιχεία τους θα έχουν δεχθεί μία αλλοίωση προς το καλύτερο. Τοτε ο Κυριος με ένα λόγο Του θα διαχωρίσει τούς δικαίους από τούς αμαρτωλούς, κι όσοι έπραξαν τα αγαθά στη ζωη τους θα πάνε στην αιώνια ζωη, ενώ οι αμαρτωλοί θα μεταφερθούν στην αιωνία βάσανο, η οποία δε θα έχει ποτέ τελειωμό.
Πρέπει δε να ξέρουμε ότι τότε δε θα μας ζητήσει ο Θεός ούτε νηστεία, ούτε γυμνότητα και σωματική κακοπάθεια, ούτε θα μας ρωτήσει αν κάναμε θαύματα. Ναι μεν αυτά είναι καλά, όμως υπάρχουν κι άλλα πολύ ανώτερα, όπως η ελεημοσύνη και το να συμπάσχουμε με τον πλησίον μας. Οπως είναι γνωστό, τότε θα πει σε όλους, και στούς δικαίους και στούς αμαρτωλούς, έξι πράγματα· « Επείνασα και μου δώσατε να φάω. Εδίψασα και με ποτίσατε. Ημουν ξένος και με φιλοξενήσατε στο σπίτι σας. Ημουν γυμνός και με ντύσατε. Αρρώστησα και με επισκεφθήκατε. Ημουν στη φυλακή και ήρθατε να με δείτε. Αν αυτά τα κάνατε σ ἕνα απ αὐτούς εδώ τούς ελαχίστους, είναι σα να τα εκάνατε σε μένα». Αυτά θα ζητήσει, πράγματα τα οποία κατά τη δύναμή του μπορεί να τα κάνη ο κάθε άνθρωπος. Τοτε όλοι οι άνθρωποι θα ομολογήσουν ότι Αυτός είναι ο Κυριος Ιησοῦς Χριστός, εις δόξαν του Θεού Πατρός.
Το Ευαγγέλιο, όταν μιλάη για τα βάσανα και τις τιμωρίες των αμαρτωλών, λέει· « Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών. Το σκουλήκι που θα τούς κατατρώγει δε θα πεθαίνει και η φωτιά που θα τούς καίει δε θα σβήσει. Βαλτε τον, λοιπόν, έξω στο σκοτάδι».
Αυτά όλα, βέβαια, τα δέχεται η Εκκλησία με επισημότητα και θεωρεί ότι τρυφή και απόλαυση στη Βασιλεία των Ουρανών είναι η συναναστροφή των αγίων με το Θεο, ο διαρκής φωτισμός τους και η πνευματική τους άνοδος. Τιμωρία δε και σκοτάδι και όλα τα σχετικά θεωρεί ότι είναι η απομάκρυνση από το Θεο και το εσωτερικό μαρτύριο από τις τύψεις της συνειδήσεως, γιατί θα σκέπτονται πως από αμέλεια και για μια πρόσκαιρη απόλαυση στερήθηκαν το φως της θεϊκής ελλάμψεως.
Τη αφάτω Σου φιλανθρωπία Χριστέ ο Θεός, της ευκταίας Σου φωνής καταξίωσον και τοις εκ δεξιών σου συναρίθμησον και ελέησον ημας. Αμήν.
*ΣτΜ· Δηλ. είναι σα να έχουμε έναν νοητό κύκλο ζωής. Η αρχη του είναι την άλλη Κυριακή, κατά την οποία γιορτάζουμε την εξορία του Αδάμ και το τέλος του η σημερινή, που γιορτάζουμε τη Δευτέρα Παρουσία. Τοτε, με την απόλαυση βγήκαμε από τον Παράδεισο. Τωρα, με τη νηστεία εισερχόμεθα σ αὐτόν. Τοτε, η απόλαυση μας έβαλε υπό κατάραν και θα κριθούμε. Τωρα, η νηστεία με τα συνακόλουθά της - εγκράτεια και ελεημοσύνη - έστω και αν κριθούμε, θα μας βάλει ξανά στον Παράδεισο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου