Από πολλούς ακούστηκε τις τελευταίες μέρες σε διάφορες εκδοχές το «οι τεμπέληδες Δάσκαλοι».
Ας δούμε, λοιπόν, μια μέρα ενός «τεμπέλη» Δάσκαλου!
Ξεκινάει στις 8.15 και έχει μπροστά του το πρώτο δίωρο, εκεί τα δίνει όλα γιατί εκεί τα παιδιά «ρουφούν» τη γνώση.
Μετά το δίωρο ακολουθεί το 20 λεπτά διάλειμμα. Οι Δάσκαλοι που έχουν εφημερία έχουν την προσοχή τους στα παιδιά, λύνουν μικροδιαμάχες κτλ. Όμως καθαρίζουν και το προαύλιο γιατί όλο και κάνα σακουλάκι θα πέσει. Τώρα, αν κάποιο παιδί είναι άρρωστο και κάνει εμετό και άλλα, να μην τα γράφω εδώ, παίρνουν τις σφουγγαρίστρες, τους κουβάδες και καθαρίζουν. Έχω δει εγώ δασκάλες να καθαρίζουν με χαρά όπως η Ρ. Βλαχοπούλου στη γνωστή ταινία «Η θεία μου η Χίπισσα». (Γιατί το κράτος προσλαμβάνει τις συμβασιούχες καθαρίστριες να καθαρίζουν τα σχολεία μετά τις 16 μμ.!!!!!!!!!!!!!!).
Γιατί αν δεν είσαι καθαριστής είσαι τεμπέλης Δάσκαλος!
Μετά αρχίζει το δεύτερο δίωρο. Είσαι στην τάξη και ακούς τη γνωστή κόρνα. Αν δεν είναι ο γυμναστής έξω, γιατί τότε το κάνει αυτός, τρέχεις παίρνεις τα κλειδιά από το γραφείο και ανοίγεις την πόρτα για να μπει το φορτηγό που φέρνει τα φαγητά. Τρέχεις πάλι γρήγορα πίσω μη γίνει τίποτα στην τάξη
γιατί αν δεν είσαι θυρωρός είσαι τεμπέλης Δάσκαλος!
Δεύτερο διάλειμμα είσαι στο γραφείο, χαλαρώνεις, διορθώνεις γραπτά, πίνεις καφέ κτλ. Ξαφνικά ακούς: «Κύριε, ο Νικολάκης χτύπησε». Βγαίνεις έξω και αντικρύζεις τον μαθητή σου που είναι γεμάτος αίματα στο κεφάλι, στη μύτη, στα ποδιά και σφαδάζει από τους πόνους. Δεν λιποθυμάς από την ψυχική οδύνη, όπως ο Μαρκοράς όταν γεννούσε η Μαρίνα στους «Δυο ξένους», αλλά προσφέρεις τις πρώτες βοήθειες με όσες γνώσεις έχεις,
γιατί αν δεν είσαι νοσηλευτής είσαι τεμπέλης Δάσκαλος!
Τώρα, τη μέρα που έρχονται τα γάλατα και τα φρούτα για τα παιδιά νιώθεις λες και είσαι πίσω από τον πάγκο στη λαϊκή
γιατί αν δεν είσαι διανομέας είσαι τεμπέλης Δάσκαλος!
Όταν έχεις κάνα κενό και «πιάνουν» τα χεριά σου καμία βρύση, κάνα ηλεκτρολογικό κτλ. Θα το φταίξεις
γιατί αν δεν είσαι πολυτεχνίτης είσαι τεμπέλης Δάσκαλος!
Ήρθε η ώρα να φύγεις, τι καλά!!! Στην πόρτα σε σταματάει η μάνα, ο πατέρας του μαθητή σου να σου πουν τις δυσκολίες, τα διαζύγια, τη φτώχεια, τα προβλήματα του παιδιού. Σου λένε τον πόνο τους
Και εσύ εκεί γιατί αν δεν είσαι ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός κτλ. είσαι τεμπέλης Δάσκαλος.
Αυτοί που μένουν ολοήμερο στρώνουν τραπεζομάντηλα, σερβίρουν κτλ.
γιατί αν δεν είσαι τραπεζοκόμος είσαι τεμπέλης Δάσκαλος!
Πας σπίτι, θες κάνα δυο ώρες να ηρεμήσει το κεφάλι σου από όλα αυτά και κάποια στιγμή προετοιμάζεις το μάθημα για την επόμενη μέρα, προσαρμόζεις τη διδακτέα ύλη, φτιάχνεις δικά σου κτλ. για να μάθουν τα παιδιά γράμματα (μην πω τώρα για κάποια βιβλία)
γιατί δεν είσαι τεμπέλης Δάσκαλος!
Κάποια στιγμή, που είναι η κορυφαία στιγμή τεμπελιάς, αρχίζεις να σκέφτεσαι τι να κάνω για το μικρό Κώστα θέμα και πώς θα το πω στους γονείς, τι θα κάνω για τη Μαρία που είναι στο «φάσμα» πώς θα τη βοηθήσω, πώς θα συνεργαστώ με τους γονείς.
Πώς θα λύσω την επιθετικότητα του Νίκου που μου τα εξηγούσε η μανά του στην πόρτα.
(Η ερευνά του πανεπιστημίου Ιωαννίνων αναφέρει ότι σε μια τάξη με 25 παιδιά τα 5 με 6 έχουν ειδικές μαθησιακές δυσκολίες).
Ο αναπληρωτής πρέπει κάθε χρόνο να «τρέχει» από νησί σε νησί γιατί αν δεν διακινδυνεύσει να διαλύσει την οικογένειά του αν δεν κάνει να δει τα παιδιά του κάτι μήνες είναι τεμπέλης Δάσκαλος! (και αν δεν πάει τρία χρόνια αποκλεισμός. Ποιος? Ο αδιόριστος 10, 15, 20 χρόνια.)
Ο Δάσκαλος θα βγει στη σύνταξη στα 67. Όλοι οι εργαζόμενοι θα βγουν σε σύνταξη στα 67.
Γιατί αν δεν δουλεύεις μια ζωή για να πάρεις μια σύνταξη πετσοκομμένη και δεν συνεισφέρεις με αυτό τον τρόπο στην «ανάπτυξη» της οικονομίας των λίγων, είσαι τεμπέλης εργαζόμενος!
Τώρα, όλα αυτά πολλαπλασιάστε τα επί 3 για τους νηπιαγωγούς!!!!!!!!!!!!!!!!!
Είναι όμως από τα πιο όμορφα. Εξαιρέσεις υπάρχουν……
Όλα αυτά που περιγράφω, και τα κάνουν οι Δάσκαλοι χωρίς καμία βοήθεια χωρίς να είναι στις αρμοδιότητές τους είναι αποτελέσματα των αντιλαϊκών πολιτικών που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις που υπομονεύουν το δημόσιο σχολείο.
Οι Δάσκαλοι, και όταν λέω Δάσκαλοι με Δ κεφαλαίο εννοώ όλους τους εκπαιδευτικούς, το στηρίζουν το δημόσιο σχολείο και θα συνεχίσουν τους αγώνες τους να διεκδικούν ένα σχολείο αντάξιο των αναγκών που έχουν οι μαθητές.
Στέλιος Παλαρμάς,
Γραμματέας Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου