Ένας άγιος υπουργός ανάπτυξης για την πόλη των Θηβών

Ο Άγιος Ιωάννης ο Καλοκτένης ζούσε σαν ιερομόναχος σε κάποιο μοναστήρι και εκλέχτηκε να γίνει μητροπολίτης της Θήβας. 

Ήταν η εποχή αμέσως μετά την λεηλασία ολόκληρης της περιοχής των Θηβών από τους Νορμανδούς κατακτητές. Πολύ κάτοικοι είχαν σταλεί στην εξορία . Όσοι γλίτωσαν, ζούσαν σε άθλιες συνθήκες Και προσπαθούσαν να αποκτήσουν τα αναγκαία για τη ζωή τους εργαζόμενοι σε Εβραίους εμπόρους, οι οποίοι τους εμπόδιζαν να τελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. 

Μόλις εγκαταστάθηκε στη Θήβα, ο Άγιος Ιωάννης μερίμνησε αμέσως για την ανοικοδόμηση του καθεδρικού ναού, όπου φυλασσόταν η θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου, την οποία σύμφωνα με την παράδοση είχε φιλοτεχνήσει ο Άγιος Απόστολος Λουκάς, και σύντομα το χριστεπώνυμο πλήρωμα μπορούσε πλέον να τελεί τις ιερές ακολουθίες με όλη τη μεγαλοπρέπειά η οποία αρμόζει στην Υπεραγία Θεοτόκο. 

Το κήρυγμα του Αγίου επισκόπου και η απεριόριστη ευσπλαχνία του γρήγορα επανέφεραν στην πίστη τους χριστιανούς που είχαν μείνει χωρίς ποιμένα, προκάλεσαν μάλιστα και την μεταστροφή μερικών Εβραίων. 

Χάρις στην επιμελή φροντίδα του Αγίου, η σηροτροφία και η παραγωγή μεταξιού που είχε καταστραφεί από τους Νορμανδούς μπόρεσε να ανακάμψει και η Θήβα γνώρισε νέα περίοδο ευημερίας. 

Ο μητροπολίτης δεν ασχολείταν μόνο με το κήρυγμα και την ελεημοσύνη, αλλά διοργάνωσε επίσης μεγάλης κλίμακας έργα άρδευσης και δημόσιας υγείας. Ίδρυσε γηροκομείο, φτωχοκομεία, νοσοκομεία και άλλα ευαγή ιδρύματα. 

Ίδρυσε επίσης, μέσα στην πόλη ένα γυναικείο μοναστήρι, το οποίο ανέλαβε την εκπαίδευση των νέων κοριτσιών προετοιμάζοντάς τα είτε για τον μοναχικό βίο είτε για να γίνουν μητέρες ικανές να μεταδώσουν στα παιδιά τους τους θησαυρούς της πίστεως. 

Έχοντας ανυψώσει την πόλη των Θηβών σε μεγαλεία μεγαλύτερα απ' ό,τι πριν από την κατάκτηση, ο Άγιος Ιωάννης εκοιμήθη εν ειρήνη, εμπιστευόμενος την εκκλησία του στην Υπεραγία Θεοτόκου. 

Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, οι κάτοικοι των Θηβών ανήγειραν στο κέντρο της πόλης ναό προς τιμήν του, στον οποίο κατατέθηκαν τα θαυματουργά τίμια λείψανα του.

(η μνήμη του εορτάζεται στις 29 Απριλίου)

ΝΕΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, τ. 8ος Απρίλιος, εκδόσεις ΊΝΔΙΚΤΟΣ, ΑΘΗΝΑΙ 2007, σελ. 274-275