Το 1933 στην επαρχία Τομσκ της Ρωσίας ζούσαν κάποιοι εξόριστοι από το κομμουνιστικό καθεστώς και ζήτησαν από μια γυναίκα που έμενε κοντά να τους μαγειρεύει με τρόφιμα που οι ίδιοι της έφερναν. Όταν κάποτε σε περίοδο νηστείας της έφεραν κρέας η ίδια δεν ήθελε να το μαγειρέψει, αλλά μετά από πίεσή τους το έκανε με κρύα καρδιά. Στο δωμάτιο που έτρωγαν υπήρχε μια εικόνα του Χριστού και όλοι ένιωθαν άβολα ώσπου ένας εξυπνάκιας πήρε μια πετσέτα και ‘’έδεσε’’ τα μάτια του Χριστού λέγοντας ότι έτσι ο Χριστός δεν θα τους βλέπει. Μετά το γεύμα ο Ιβάν δέχθηκε τις παρατηρήσεις των άλλων κρατουμένων, όμως συνέχισε να γελά λέγοντας: ‘’Αν υπάρχει Θεός ας με τιμωρήσει! Μας έχουν πάρει τα πάντα , μας έχουν εξορίσει και ο Θεός δεν έχει τιμωρήσει κανέναν τους’’!
Την άλλη μέρα ο Ιβάν ξύπνησε τυφλός και αυτό το στράβωμα των ματιών τον έκανε σαν τον Παύλο να καταλάβει ότι ο Θεός δεν είναι ένας σαδιστής τύραννος αλλά ο μόνος αληθινός Πατέρας που δεν θέλει να χαθεί κανένα από τα παιδιά του και αξιοποιεί ακόμη και τις δικές μας ανοησίες κάνοντάς τες για μας ευκαιρίες σωτηρίας!
Αργότερα άνοιξαν και τα σωματικά μάτια του Ιβάν.
(Περιοδικό:’’ λυχνία Νικοπόλεως ‘’ Νοέμβριος 2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου