Είμαι 44 και παντρεύτηκα με
τον άντρα μου πριν 20 σχεδόν χρόνια. Η πεθερά μου ήταν τότε 50 χρόνων,
μοντέρνα και ήταν δυστυχώς χήρα από τα 40, ο πεθερός μου είχε φύγει πολυ
νέος.
Ο άντρας μου και η αδερφή του είχαν
μεγαλώσει λοιπόν μόνο με τη μάνα τους κι αυτό που αντίκρυσα οταν τους
γνώρισα ήταν δυο παιδιά απολύτως εξαρτημένα από τη μάνα τους,
κακομαθημένα (δεν έκαναν ΤΙΠΟΤΑ στο Σπίτι, τους πήγαινε μέχρι και το
νερο στο χέρι), τους έλεγχε, τους άγχωνε, έκλαιγε και λιποθυμουσε
ψεύτικα για να περάσει το δικο της και τους γέμιζε συνεχώς με ενοχικά :
ΕΓΩ σας μεγάλωσα μονη, ΕΓΩ κατέστρεψαν τη ζωη ΜΟΥ για να σας μεγάλωσω,
ΕΓΩ αυτο, ΕΓΩ εκείνο…
Τον άντρα μου τον ερωτευτηκα όπως κι
αυτός εμένα, τόσο πολυ ώστε να αψηφησει τη μαμα του και να καταφέρει να
αραβωνιαστουμε σε πολυ νεαρή ηλικία.
Δε με ενοχλούσε τότε που ο αντρας μου τα
περίμενε όλα έτοιμα, το έβρισκα χαριτωμένο να θέλει να τον περιποιουμαι
κι οταν Αργότερα ήρθαν και τα παιδια μας στη Ζωη μας, είδα πως απλα
αντί για δυο είχα να φρόντιζω τρία μωρα κι αυτόν μαζι δηλαδή,κι ήμουν
παράλληλα και σκληρά εργαζόμενη μακρια και φυσικα δε με λυποταν κανεις
τους .
Αμέσως μόλις αρραβωνιαστηκαμε άρχισε το
μαρτύριο. Ενω είχα όλα όσα θα μπορούσε να περιμένει η κυρα Φουλα απο τη
νύφη της (πτυχία, καλη οικογένεια πίσω μου, οικονομική άνεση, καλη
δουλειά και – τολμώ να πω- άριστη εμφάνιση) μάθαινα απο παντου πως με
περιγραφε: η «ψηλή, αλόγα, χοντρή, σπασμένη στα μουτρα και ψυχωτικη μέγαιρα νύφη της» που «ξοδευε τα λεφτα του γιου της πηγαίνοντας ταξίδια μαζι του» και αλλα πολλα!
Αρραβωνιαστηκαμε κ ερχόταν στις εκδρομές μαζι μας!!
Εγω αντιδρούσα κ ο άντρας μου έλεγε «Μονη γυναικα, ας την πάρουμε να ξεσκασει«!!
Παντρευτηκαμε και το μαρτυριο συνεχιστηκε!
Εν ολίγοις δεν υπήρξε εκδρομή στα πρώτα
10 χρονια που να μην ακολουθήσει, δεν υπήρξε γιορτη που να μη κάνει
κουμάντο, δε μας άφησε να χαρούμε σε βαφτίσια κ γενέθλια των παιδιών
μας, πάντα έκανε καυγά μαζι μου γιατι μετρούσε τους καλεσμένους. Οτι
ελεγα την προσεβαλε, οτι εκανα ηταν κακο κι αν είχα έναν δικο μου
παραπάνω καλεσμενο με ξεφτιλιζε μπροστα σε όλους κι ο γιος της δε με
υποστήριξε ΠΟΤΈ, δε πήρε το μέρος μου ΠΟΤΈ´!!!
Καυγάδες , καυγάδες , καυγάδες !!!
Η δουλεια μου την πειραζε, η σχέση μου
με τη μάνα μου την πειραζε, έπρεπε ακόμα και για καφε με τη μάνα μου
οταν έβγαινα να την κουβαλάς μαζι και μετα να πηγαίνει στις αδερφές της κ
να σχολιάζει ακόμα και το πως πεταω τα χαρτιά στην τουαλέτα της , σορι
αλλα πράγματα ανεπιτρεπτα που ντρέπομαι και να τα λέω!
Καθε φορα που είχε υπαρξιακά με έπαιρνε
τηλεφωνο και με έβριζε με τα χειρότερα λόγια, μετα τα διαστρεβλωνε στο
γιο της για να τον κάνει να μαλωνει μαζι μου!!
Διορθώθηκε έλαχιστα οταν πριν 4 χρονια
έφυγα απο το Σπιτι κ εξήγησα στον άντρα μου πως η θα βάλει όρια στη μάνα
του η εμένα να με ξεχάσει .
Εκεινος με παρακάλεσε να ξανα προσπαθήσουμε κ όντως παίρνει πια το μέρος μου και τη βάζει στη θέση της .
Με όλα αύτα βέβαια κατάφερε να μη τη
θέλουν ούτε τα εγγόνια της, τα παιδια μου που υφίστανται κ αυτα όλη αυτη
την κατάσταση εδω και χρονια και μεγάλωσαν πια και βλέπουν το δίκιο και
το άδικο !!!…
Συγνώμη αν σας κουρασα..
Βάλτε όρια απο νωρίς, σας το λέει μια που τα έβαλε λίγο αργά….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου