Σου μιλάω, δεν σου μιλάω!

Πριν αρκετό καιρό είχα γράψει αυτό το κείμενο, σχετικά με ένα παιδί που χτυπούσε τον γιο μου.

Τα πράγματα έχουν αλλάξει κάπως… Τον Αύγουστο δεν συναντήθηκαν καθόλου λόγω διακοπών, όταν βρέθηκαν τον Σεπτέμβριο στις κούνιες ο Δ. (το άλλο αγόρι) δεν μιλούσε στον δικό μου και πραγματικά άλλαζε δρόμο όταν τον έβλεπε. Στον παιδικό σε διαφορετικά τμήματα και όλα καλά.

Από την περασμένη εβδομάδα όμως ο Δ. έχει αρχίσει και πλησιάζει πάλι τον γιο μου.

Δεν με ενοχλεί να παίζουν μαζί, ούτε του είπα ποτέ του γιου μου να μην του μιλάει ή να μην τον πλησιάζει, αρκεί να μην τον χτυπάει. Αντιθέτως η άλλη μαμά μόλις πάει ο γιος της να πλησιάσει τον δικό μου τον τραβάει τόσο απότομα  και επιδεικτικά…

Την προηγούμενη Παρασκευή ήμασταν στις κούνιες και ήρθε ο Δ. με την γιαγιά του. Αμέσως ήρθε κοντά στον δικό μου, έπαιξαν, έτρεξαν, όλα ΟΚ. Την επόμενη μέρα ο Δ. ήταν με μαμά, γιαγιά, παππού. Μόλις μπήκαμε στην παιδική χαρά έρχεται και λέει στον δικό μου «Γεια σου, τι κάνεις;», λένε καλά κλπ και σε ένα λεπτό και πηγαίνοντας κοντά στην μαμά του, αρχίζει να του φωνάζει «Δεν σου μιλάω, φύγε!».

Του λέω «Δεν πειράζει αγάπη μου, πήγαινε να παίξεις με άλλους φίλους»

Πριν περάσει ένα λεπτό ακόμη, του λέει ο άλλος «Εντάξει σου μιλάω» και πάει να παίξει μαζί του.

Εχθές πάλι ήμασταν με άλλη μαμά, η οποία ρώτησε τον γιο της και τον δικό μου αν θέλουν σουβλάκι. Λένε ναι, σε λίγο τους πλησιάζει και ο Δ. και ο Γιωργάκης τον ρωτάει αν θέλει κι αυτός σουβλάκι (ήταν όλοι πέρσι μαζί στον παιδικό). Τελος πάντων, αφού έπαιξαν πήγαμε απέναντι να πάρουμε τα σουβλάκια. Ο Δ. είπε με πολύ ύφος στην μάνα του «Ο Ι. (ο γιος μου) είναι φίλος μου και θα του μιλάω» και εκείνη του απάντησε «Οτι θέλεις». Όταν όμως πήγαινε να τον πιάσει, του έλεγε «Μην τον ακουμπάς», «Μην κάθεσαι δίπλα του» και άλλα τέτοια. Ο δικός μου πάλι τον θεωρεί φίλο του, θέλει να τον καλέσει στα γενέθλια του (αν και αργούν πολύ). Προσωπικά δεν θέλω καμία επαφή, αλλά δεν θα απαγορεύσω και στο παιδί μου να μιλάει ή να παίζει μαζί του, όταν τυχαίνει να συναντηθούν έστω κι αν δεν μου αρέσει η συμπεριφορά του.

Η άλλη μαμά όμως προτιμάει αντί να του μάθει τρόπους, να του μαθαίνει να μην μιλάει. Είναι απαράδεκτο να βάζει μικρά παιδάκια σε τέτοια διαδικασία….

πηγή