Τάσεις αυτοκαταστροφής των Ελλήνων

Έγινε γνωστό στην ελληνική κοινωνία και µας το επιβεβαίωσαν από την Πρεσβεία της Σλοβακίας, στην οποία απευθυνθήκατε, το παρακάτω γεγονός.

Η Δημοκρατία της Σλοβακίας, μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων των Κρατών του Eurogroup (των 17 κρατών του Ευρώ) αποφάσισε να εκδώσει αναµνηστικό νόµισµα των 2 Ευρώ µέ παράσταση των δύο Θεσσαλονικέων αδελφών, των Ελλήνων Αγίων Ισαποστόλων Κυρίλλου (Κωνσταντίνου) και Μεθοδίου, µε το σύµβολο του Σταυρού και φωτοστέφανα σε καθένα εις δήλωση της αγιότητας τους.

Ακολουθήθηκε η συνήθης διαδικασία που προβλέπει ο «Κανονισµός (Ε.Ε.) αριθ. 566/2012 του Συµβουλίου, της 18ης Ιουνίου 2012» (µε τις συνδηµοσιευόµενες τροποποιήσεις. Βλέπε Επίσηµη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 169/8 -169/10 της 29-6-2012) και η απόφαση υποβλήθηκε προς έγκριση από το αρµόδιο όργανο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, δηλαδή από την Επιτροπή (Κοµισιόν) σύµφωνα Ιδίως µε τις παραγράφους 8 και 9.

Και εδώ συνέβη το παράδοξο: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (η Κοµισιόν) γνωστοποίησε στην Σλοβακική Κυβέρνηση ότι «ορισμένα κράτη αντιτίθενται στο νόµισµα λόγω θρησκευτικής ουδετερότητας». Και ζήτησαν να απαλειφτούν τα φωτοστέφανα των Αγίων. Ο Σταυρός άλλωστε µε τις δύο οριζόντιες κεραίες είναι σύµβολο που ήδη υπάρχει στα κοινά κέρµατα του ενός και των δύο Ευρώ της Σλοβακίας. Έτσι το αίτηµα της Κοµισιόν περιορίστηκε στα φωτοστέφανα και η Σλοβακία προβληµατίστηκε. Ευτυχώς όµως η αντίδραση εναντίον των χριστιανικών συµβόλων, φαίνεται ότι δεν ήταν εξίσου ισχυρή απ' όλα τα κράτη - µέλη του Eurogroup.

Η αντίδραση προήλθε κυρίως από τους αντιπροσώπους δύο κρατών. Και αυτοί ήταν οι εκπρόσωποι της Γαλλίας και της Ελλάδας. Και η µεν Γαλλία που πάνω από ένα αιώνα διαχώρισε το Κράτος της από τη Χριστιανική πίστη, γνωρίζουμε τους κινδύνους που αντιμετωπίζει σήµερα, αλλά και τις προσπάθειες που καταβάλλει να "συμμαζέψει" κάποιες "παρενέργειες"

Η Ελλάδα όµως, η Ορθόδοξη Ελλάδα που το Σύνταγµά της κηρύσσεται "ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ" και περιλαμβάνει το άρθρο 3.

Η Ελλάδα που τη διαμόρφωση και διατήρησή της την οφείλει στην συνεργασία µε την Ορθόδοξη Εκκλησία, και στην αξιοποίηση της ορθόδοξης πίστη; των παιδιών της στην εθνική της πορεία…

Η Ελλάδα των τριών Επαναστατικών Συνταγμάτων του 1822-1827. Η Ελλάδα του Καποδίστρια. Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέµων. Η Ελλάδα του θαύµατος του 1940.

Είναι δυνατόν να αρνείται (και για λογαριασμό των άλλων Ευρωπαίων, µάλιστα) τη χριστιανική της πίστη;

Θεωρούµε ότι η πράξη µας αυτή συνιστά µιά ιδιότυπη πορεία προς αυτοεξαφάνιση των Ορθοδόξων Ελλήνων, αφού οι Έλληνες; εκπρόσωποι, και εν προκειμένω η εκπρόσωποί µας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι συνεργάτες της, αλλά και ένας υπουργός της σημερινής Κυβερνήσεώς µας, και δύο βουλευτές αντιπολιτευοµένου κόµµατος αρνήθηκαν την έκφραση της ιστορικής πραγµατικότητας που σηµάδεψε τη ζωή της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης; µε το έργο των Ελλήνων φωτιστών των Σλάβων, που όσο κι' αν δεν τους αρέσει ήταν πρωτίστως θρησκευτικό και γι' αυτό και πολιτιστικό.

Και θα πρέπει όλη η ελληνική κοινωνία να γνωρίζει και να. θυµάται ότι κάποιοι από τους ηγέτες της καλλιεργούν και υπηρετούν την απάρνηση της ψυχής της και της ορθόδοξης πίστης της, την απάρνηση των θυσιών, αλλά και των επιτευγµάτων της. Θυµόµαστε όλοι τις «επιστημονικές» διδασκαλίες για τον «συνωστισµό» στο λιµάνι της Σµύρνης και για τις Σουλιώτισσες στο Ζάλογγο. Θυµόµαστε τό βιβλίο «Ποιά είναι η πατρίδα µου;» και πολλές άλλες ενέργειές τους.

Κοντά σ' αυτές θα προστεθεί και η απόρριψη της απόφασης της Δημοκρατίας της Σλοβακίας, η οποία ευτυχώς δεν επικράτησε. Αξίζει πάντως να τονιστεί η σθεναρή στάση της Σλοβακικής κυβερνήσεως, ύστερα από την οποία εκδόθηκε το νόµισµα µε τα χριστιανικά σύµβολα, φωτογραφία του όποιου βλέπετε εδώ.

Ηλ Χρ. Φρ.

Αντιγραφή από το περιοδικό ΚΟΙΝΩΝΙΑ της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, τ. 2, 2013