ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ

Προσθήκη λεζάντας

Κείμενο Εὐαγγελίου (Ἰωάννου α´ 1-17)

Εν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καί ὁ Λόγος ἦν πρός τόν Θεόν, καί Θεός ἦν ὁ Λόγος. Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρός τόν Θεόν. Πάντα δι᾿ αὐτοῦ ἐγένετο, καί χωρίς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδέ ἕν ὅ γέγονεν. Ἐν αὐτῷ ζωή ἦν, καί ἡ ζωή ἦν τό φῶς τῶν ἀνθρώπων. Καί τό φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καί ἡ σκοτία αὐτό οὐ κατέλαβεν. Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρά Θεοῦ, ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης· οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν, ἵνα μαρτυρήσῃ περί τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσι δι᾿ αὐτοῦ. Οὐκ ἦν ἐκεῖνος τό φῶς, ἀλλ᾿ ἵνα μαρτυρήσῃ περί τοῦ φωτός.

Ἦν τό φῶς τό ἀληθινόν, ὅ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον. Ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καί ὁ κόσμος δι᾿ αὐτοῦ ἐγένετο, καί ὁ κόσμος αὐτόν οὐκ ἔγνω. Εἰς τά ἴδια ἦλθε, καί οἱ ἴδιοι αὐτόν οὐ παρέλαβον. Ὅσοι δέ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τό ὄνομα αὐτοῦ, οἵ οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδέ ἐκ θελήματος σαρκός, οὐδέ ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ᾿ ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν. Καί ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καί ἐθεασάμεθα τήν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρά πατρός, πλήρης χάριτος καί ἀληθείας. Ἰωάννης μαρτυρεῖ περί αὐτοῦ καί κέκραγε λέγων· οὗτος ἦν ὅν εἶπον, ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν. Καί ἐκ τοῦ πληρώματος αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν, καί χάριν ἀντί χάριτος· ὅτι ὁ νόμος διά Μωϋσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καί ἡ ἀλήθεια διά Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο.

Μετάφραση Εὐαγγελίου (Ἰωάν. α´ 1-17)

Εν ἀρχῇ ὑπῆρχεν ὁ Λόγος καί ὁ Λόγος ἦτο πρός τόν Θεόν καί Θεός ἦτο ὁ Λόγος. Αὐτός ὑπῆρχε ἐν ἀρχῇ πρός τόν Θεόν. Ὅλα ἔγιναν δι᾿ αὐτοῦ καί χωρίς αὐτόν τίποτε δέν ἔγινε ἀπό ὅσα ἔχουν γίνει. Μέσα εἰς αὐτόν ὑπῆρχε ζωή καί ἡ ζωή ἦτο τό φῶς τῶν ἀνθρώπων. Καί τό φῶς φωτίζει εἰς τό σκοτάδι ἀλλά τό σκοτάδι δέν τό κατενίκησε. Παρουσιάσθηκε κάποιος ἄνθρωπος, ἀπεσταλμένος ἀπό τόν Θεόν, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα ἦτο Ἰωάννης. Αὐτός ἦλθε χάριν μαρτυρίας, νά μαρτυρήσῃ διά τό φῶς, διά νά πιστέψουν ὅλοι δι᾿ αὐτοῦ. Δέν ἦτο ἐκεῖνος τό φῶς ἀλλά ἦλθε νά μαρτυρήσῃ διά τό φῶς. Τό φῶς τό ἀληθινόν, τό ὁποῖον φωτίζει κάθε ἄνθρωπον, ἤρχετο εἰς τόν κόσμον. Εἰς τόν κόσμον ἦτο καί ὁ κόσμος δι᾿ αὐτοῦ ἔγινε ἀλλ᾿ ὁ κόσμος δέν τόν ἀνεγνώρισε. Εἰς τούς δικούς του ἦλθε ἀλλ᾿ οἱ δικοί του δέν τόν ἐδέχθησαν. Εἰς ὅσους ὅμως τόν ἐδέχθησαν, ἔδωκε ἐξουσίαν νά γίνουν παιδιά τοῦ Θεοῦ, εἰς ἐκείνους δηλαδή πού πιστεύουν εἰς τό ὄνομά του, οἱ ὁποῖοι οὔτε ἀπό αἵματα οὔτε ἀπό τό θέλημα σαρκός οὔτε ἀπό τό θέλημα ἀνδρός ἀλλ᾿ ἀπό τόν Θεόν ἐγεννήθηκαν. Καί ὁ Λόγος ἐσαρκώθηκε καί ἔμεινε μεταξύ μας καί εἴδαμε τήν δόξαν του, μίαν δόξαν πού ἔχει ἕνας μονογενής Υἱός ἀπό τόν Πατέρα, γεμᾶτος χάριν καί ἀλήθειαν. Ο Ἰωάννης μαρτυρεῖ δι᾿ αὐτόν καί ἐφώναζε, «Αὐτός εἶναι διά τόν ὁποῖον εἶπα, Ἐκεῖνος, πού ἔρχεται ὕστερα ἀπό ἐμέ, εἶναι ἀνώτερος ἀπό ἐμέ, διότι ὑπῆρχε πρίν ἀπό ἐμέ». Καί ἀπό τό πλήρωμα αὐτοῦ ἐπήραμε ὅλοι ἐμεῖς καί τήν μίαν χάριν κατόπιν τῆς ἄλλης· διότι ὁ νόμος ἐδόθηκε διά τοῦ Μωϋσέως· ἡ χάρις καί ἡ ἀλήθεια ἦλθαν διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Πατερικές Ἑρμηνευτικές σκέψεις

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Ασφαλῶς οὔτε μέ τά πλούτη οὔτε μέ τή σοφία τους ἐπεκράτησαν οἱ ψαράδες. Καί χωρίς νά τό θέλουν, κηρύττουν ὅτι μέσα τους ἐνεργοῦσε ἡ θεία δύναμη τῆς Ἀναστάσεως. Γιατί εἶναι τελείως ἀδύνατο ἀνθρώπινη δύναμη νά κατορθώση ποτέ τέτοια ἐκπληκτικά πράγματα.

Προσέξτε με πολύ ἐδῶ, γιατί αὐτά εἶναι ἀναμφισβήτητες ἀποδείξεις τῆς Ἀναστάσεως. Γι᾿ αὐτό καί θά τό ἐπαναλάβω πάλι· Ἄν ὁ Χριστός δέν ἀναστήθηκε, πῶς ἔγιναν ἀργότερα στό ὄνομά Του μεγαλύτερα θαύματα; Γιατί κανείς δέν κάνει μετά τό θάνατό του θαύματα μεγαλύτερα ἀπ᾿ ὅτι ὅταν ζοῦσε. Ἐνῶ ἐδῶ, μετά τό θάνατο τοῦ Χριστοῦ, γίνονται θαύματα μεγαλύτερα καί κατά τόν τρόπο καί κατά τή φύση· Κατά τή φύση ἦταν μεγαλύτερα, γιατί ποτέ δέ θαυματούργησε ἡ σκιά καί μόνο τοῦ Χριστοῦ. Ἀντίθετα οἱ σκιές τῶν Ἀποστόλων ἔκαναν πολλά θαύματα! Κατά τόν τρόπο πάλι ἦταν μεγαλύτερα, ἐπειδή τότε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος πρόσταζε και θαυματουργοῦσε. Μετά τή Σταύρωση καί τήν Ἀνάστασή Του ὅμως, οἱ δοῦλοι Του ἐπικαλούμενοι ἁπλῶς τό σεβάσμιο καί ἅγιο ὄνομά Του, ἐπιτελοῦσαν μεγαλύτερα καί ἐκπληκτικότερα θαύματα. Ἔτσι δοξαζόταν κι ἀκτινοβολοῦσε πιό πολύ ἡ δύναμή Του. Γι᾿ αὐτό οἱ ἅγιοι Πατέρες ὥρισαν νά διαβάζονται ἀμέσως μετά τή Σταύρωση καί τήν Ἀνάστασή Του, οἱ «Πράξεις». Αὐτές περιγράφουν τά θαύματα τῶν Ἀποστόλων καί κατ᾿ ἐξοχήν ἐπικυρώνουν τήν Ἀνάσταση, γιά νά ἔχουμε σαφῆ καί ἀναμφισβήτητη ἀπόδειξή της. Δέν Τόν εἶδες τόν Ἀναστάντα μέ τά μάτια τοῦ σώματος; Τόν βλέπεις μέ τά μάτια τῆς πίστεως. Δέν Τόν εἶδες μέ τά «ὅμματα» τοῦτα; Θά Τόν δῆς μέ τά θαύματα ἐκεῖνα. Ἡ ἐπίδειξη τῶν θαυμάτων σέ χειραγωγεῖ στήν ἀπόδειξη τῆς Ἀναστάσεως...

Θέλεις ὅμως νά δῆς καί τώρα θαύματα; Θά σοῦ δείξω. Καί μάλιστα πιό μεγάλα ἀπ᾿ τά προηγούμενα. ῎Οχι ἕνα νεκρό ν᾿ ἀνασταίνεται, ὄχι ἕνα τυφλό νά ξαναβλέπη, ἀλλά τή γῆ ὁλόκληρη νά ἐγκαταλείπη τό σκοτάδι τῆς πλάνης! Μέγιστη ἀπόδειξη τῆς Ἀναστάσεως εἶναι ὅτι ὁ Ἐσφαγμένος Χριστός ἔδειξε μετά τό θάνατό Του τόση δύναμη, ὥστε ἔπεισε τούς ζωνταντούς νά περιφρονήσουν καί πατρίδα καί σπίτι καί φίλους καί συγγενεῖς καί τήν ἴδια τή ζωή τους γιά χάρη Του, καί νά προτιμήσουν μαστιγώσεις καί κινδύνους καί θάνατο. Ὅλα αὐτά δέν εἶναι κατορθώματα νεκροῦ κλεισμένου στόν τάφο, ἀλλά ἀναστημένου καί ζωντανοῦ! Πρόσεξε σέ παρακαλῶ· Οἱ Ἀπόστολοι, ὅταν ζοῦσε ὁ Διδάσκαλος, ἀπ᾿ τό  φόβο τους Τόν πρόδωσαν κι ἐξαφανίστηκαν ὅλοι. Ὁ Πέτρος μάλιστα Τόν ἀρνήθηκε μέ ὅρκο τρεῖς φορές. Ὅταν ὅμως πέθανε ὁ Χριστός, αὐτός πού Τόν ἀρνήθηκε τρεῖς φορές καί πανικοβλήθηκε μπροστά σέ μιά ὑπηρετριούλα, τόσο ἀπότομα ἄλλαξε, ὥστε ἀψήφησε ὁλόκληρο λαό καί μές στή μέση τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ὄχλου διακήρυξε ὅτι ὁ σταυρωθείς καί ταφείς Ἰησοῦς ἀναστήθηκε ἐκ νεκρῶν τήν τρίτη ἡμέρα κι ἀνέβηκε στά οὐράνια. Καί τά κήρυξε ὅλα αὐτά χωρίς νά ὑπολογίση τή φοβερή μανία τῶν ἐχθρῶν καί τίς συνέπειες. Ποῦ βρῆκε αὐτό τό θάρρος; Ποῦ ἀλλοῦ, παρά στήν Ἀνάσταση! Τόν εἶδε καί συνωμίλησε μαζί Του κι ἄκουσε γιά τά μέλλοντα ἀγαθά. Ἔτσι ἔλαβε δύναμη νά πεθάνη γι᾿ Αὐτόν καί μάλιστα νά σταυρωθῆ μέ τήν κεφαλή πρός τά κάτω!

Ἰδιαίτερα σπουδαῖο εἶναι τό γεγονός ὅτι, ὄχι μόνο ὁ Πέτρος κι ὁ Παῦλος κι οἱ λοιποί ἀπόστολοι, ἀλλά κι ὁ Ἰγνάτιος, πού οὔτε κἄν Τόν εἶδε, οὔτε ἀπόλαυσε τή συντροφιά Του, ἔδειξε τόση προθυμία γιά χάρη Του, ὥστε γι᾿ Αὐτόν προσέφερε θυσία τή ζωή του.

Καί μόνο ὁ Ἰγνάτιος κι οἱ ἀπόστολοι; Ἀκόμα καί γυναῖκες καταφρονοῦν τό θάνατο, ὁ ὁποῖος, πρίν ἀναστηθεῖ ὁ Χριστός, φάνταζε φοβερός καί φρικώδης ἀκόμα καί σέ ἄνδρες καί μάλιστα ἁγίους.

Ποιός τούς ἔπεισε ὅλους αὐτούς νά περιφρονήσουν τήν παροῦσα ζωή; Φυσικά, δέν εἶναι κατόρθωμα ἀνθρωπίνης δυνάμεως νά πειστοῦν τόσες μυριάδες, ὄχι μόνο ἀνδρῶν, ἀλλά καί γυναικῶν καί παρθένων καί μικρῶν παιδιῶν, νά θυσιάσουν τήν παροῦσα ζωή, νά τά βάλουν μέ θηρία, νά περιγελάσουν τή φωτιά, νά καταπατήσουν κάθε εἶδος τιμωρίας καί νά σπεύσουν πρός τή μέλλουσα ζωή!

Καί  ποιός, παρακαλῶ, τά κατόρθωσε ὅλ᾿ αὐτά; Ὁ Νεκρός; Τόσοι νεκροί ὑπῆρξαν, ἀλλά κανένας δέν ἔκανε τέτοια πράγματα. Μήπως ἦταν μάγος καί ἀγύρτης; Πλῆθος μάγοι καί ἀγύρτες καί πλάνοι πέρασαν, ἀλλά ξεχάστηκαν ὅλοι, χωρίς ν᾿ ἀφήσουν τό παραμικρό ἴχνος. Μαζί μέ τή ζωή τους ἔσβησαν κι οἱ μαγγανεῖες τους. Ἡ φήμη ὅμως καί ἡ δόξα καί οἱ πιστοί τοῦ Χριστοῦ κάθε μέρα αὐξάνουν κι ἁπλώνονται σ᾿ ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη. Οἱ ἄπιστοι φρίττουν κι οἱ πιστοί διακηρύττουν·

Χριστός ἀνέστη!

Ἀληθῶς ἀνέστη!

Αὐτῷ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ερανισμός-διασκευή από το φυλλάδιο Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ της Ιεράς Μονής Παρακλήτου.