Ποιός παθαίνει κακό από την έχθρα;

Μη ζηλεύεις, ούτε να μιμείσαι την κακία, αλλά να λυπάσαι  εκείνον που δεν χαλιναγωγεί το θηρίο πού υπάρχει μέσα του και πρώτα καταστρέφει και φθείρει τον εαυτόν του. Το ότι βέβαια αυτοί οι άνθρωποι καταστρέφουν τους εαυτούς των, είναι δυνατόν ν' ακούσεις πολλούς, που στα­ματάνε τις παρόμοιες μάχες, να συμβουλεύουν σ’ αυτούς αυτό:  Λυπήσου τον εαυτόν σου· τον εαυτόν σου βλάπτεις. Διότι τέτοια είναι ή κακία· καταστρέφει μόνον εκείνον που την γεννά, έχει την ιδιότητα να κάνει τα πάντα άνω κάτω.

Μη λοιπόν, θέλοντας να βοηθήσουμε άλλους, ευρεθούμε εμείς οι ίδιοι έξω από το λιμάνι. Ούτε βέβαια, εάν κάποιος, πού πρόκειται να ναυαγήσει και να καταποντισθεί μέσα στη θάλασσαν, σε κατηγορούσε που κάθεσαι στην ξηρά θα λυπόσουν, και ούτε θ' άφηνες την ξηρά για να λάβεις μέρος μαζί με αυτόν στο ναυάγιο. Αυτό λοιπόν να σκέπτεσαι, ότι εκείνος μεν που σε υβρίζει και δείχνει άσχημη συμπεριφορά απέναντι σου, πνίγεται και καταποντίζεται σαν από κάποιον ίλιγγο ή καταιγίδα, αφού περιέπεσε στο ναυάγιο του θυμού, εσύ όμως, που τα υποφέρεις όλα αυτά γενναία, απολαμβάνεις τη ζωή σου μέσα στο λιμάνι και δίπλα στο γιαλό. Εάν, όμως,  κυριευτείς από τον ίδιον με αυτόν ζήλο, δεν καταπόντισες εκείνον, άλλα τον εαυτόν σου!!!

ΕΠΕ Χρυσοστόμου, τ. 5  , σελ. 313.