Με φωνή γεμάτη από
μακροθυμία έλεγξε τη σκηνοθεσία του πονηρού.
Μπορούσε βέβαια να πει προς
αυτόν: «Τί λες σιχαμερέ και πονηρέ; τί λες, δούλε των χρημάτων και
γνήσιε συνεργάτη του διαβόλου; Τολμάς να υποκρίνεσαι άγνοια;
Τολμάς να
κρύβεις εκείνα που δεν μπορούν να κρυβούν; Μήπως δεν το ήξερα που
κατέστρωνες τα πανούργα σχέδιά σου εναντίον της θεότητας; Μήπως δεν σε
είδα με τον οφθαλμό της θεότητας να επισκέπτεσαι τους αρχιερείς; Μήπως
δεν σε άκουα, αν και ήμουν απών, να λες, “Τί θέλετε να μου δώσετε, για
να σας παραδώσω αυτόν;” (Ματθ. 26, 15). Μήπως δεν γνωρίζω και πόσο με
πούλησες; Γιατί λοιπόν μετά τον έλεγχο εξακολουθείς να δείχνεις την ίδια
αδιαντροπιά; Γιατί προσπαθείς να καλύψεις εκείνα που θέλεις να κάνεις;
Σ’ εμένα όλα είναι φανερά».
Ενώ μπορούσε έτσι ν’ απαντήσει ο Χριστός,
όμως δεν μίλησε έτσι, αλλά μίλησε με απλότητα, ανεξικακία και καλωσύνη,
«Συ το είπες», διδάσκοντάς μας έτσι πως να συμπεριφερόμαστε προς τους
εχθρούς μας.
Όμως
μετά από τόση θεραπεία εξακολούθησε ο Ιούδας να ασθενεί, όχι όμως
εξαιτίας της αδιαφορίας του ιατρού, αλλ’ εξαιτίας της αδιαφορίας του
ασθενή. Διότι ο Κύριος του πρόσφερε όλα τα φάρμακα της σωτηρίας, όμως
αυτός δεν θέλησε να τη δεχθεί, αλλά, γνωρίζοντας μόνο τη φιλαργυρία,
αγάπησε περισσότερο τον χρυσό παρά τον Χριστό, και έγινε αγαπητός και
προσιτός σ’ εκείνους που του πρόσφεραν το μισθό.
«Και,
αφού πλησίασε ο Ιούδας, είπε στο Χριστό: “Χαίρε, δάσκαλε”, και τον
φίλησε» (Ματθ. 26, 49).
Παράξενος αυτός ο τρόπος της προδοσίας, που
συνοδεύεται από φίλημα και προσφώνηση. «Ο Ιησούς τότε είπε σ’ αυτόν·
Φίλε, γιατί ήρθες;» (Ματθ. 26, 50). Γιατί μου λες να χαίρομαι, τη στιγμή
που προτίμησες να με λυπήσεις; Γιατί με τα λόγια ενδιαφέρεσαι για μένα,
ενώ με πληγώνεις με τις πράξεις σου; Με ονομάζεις δάσκαλο, ενώ δεν
είσαι μαθητής; Γιατί καταχρηστεύεις τους κανόνες της αγάπης; Γιατί
κάνεις σύμβολο προδοσίας το σύμβολο της ειρήνης; Ποιόν μιμήθηκες και
έκανες αυτό; Έτσι είδες προηγουμένως την πόρνη να φιλά τα πόδια μου;
Έτσι είδες τους δαίμονες να υποτάσσονται; Γνωρίζω ποιος σου υπέδειξε την
οδό του δολερού φιλήματος: Ο διάβολος σε συμβούλεψε τον τρόπο αυτού του
εναγκαλισμού, και συ πείσθηκες στα λόγια του κακού συμβούλου και
πραγματοποιείς το θέλημά του.
«Φίλε,
γιατί ήρθες;» Πραγματοποίησε τις κακές συμφωνίες που έχεις κάνει με
τους Φαρισαίους. Εκτέλεσε το συμβόλαιο της πωλήσεως. Υπόγραψε εκείνο που
υπαγόρευσες. Παράδωσε Εκείνον που εκούσια παραδίδεται. Απόκτησε πλέον
μαζί με το βαλάντιο των χρημάτων και το βαλάντιο της αδικίας. Παραχώρησε
τη θέση σου στο ληστή που πρόκειται να την πάρει με την ομολογία του,
εκείνη που έχασες εσύ με την προδοσία.
«Τότε
πλησίασαν τον Ιησού και τον συνέλαβαν» (Ματθ. 26, 50). Και έτσι
πραγματοποιούνται τα προφητικά εκείνα λόγια· «Με περικύκλωσαν όπως οι
μέλισσες την κηρήθρα και κατακάηκαν όπως καίγονται τα αγκάθια από τη
φωτιά» (Ψαλμ. 117, 12), και αλλού πάλι «Με περικύκλωσαν πολλοί σκύλοι,
και με απέκλεισαν όπως οι καλοθρεμμένοι ταύροι» (Ψαλμ. 21, 17). Αλλ’
όμως πόσο μεγάλη είναι η ανεξικακία, που ταιριάζει μόνο σ’ Αυτόν. Στον
ουρανό τα Χερουβίμ και τα Σεραφίμ δεν τολμούν να αντικρύσουν την
υπερβολική δόξα Του και γι’ αυτό με τις πτέρυγές τους, σαν ακριβώς με
χέρια, καλύπτουν τα πρόσωπά τους. Στη γη, ανεχόταν το σώμα Του να
συλληφθεί, από χέρια παράνομα.
Είδατε
Ποιού μακρόθυμου και φιλάνθρωπου Κυρίου δούλοι γίνατε; Γίνεσθε λοιπόν
τέτοιοι προς τους εχθρούς σας, τους συνδούλους σας, όπως είδατε τον
Κύριο να συμπεριφέρεται προς τους εχθρούς Του. Διότι πρόκειται και σεις
να προσκληθείτε σε πνευματικό δείπνο. Πρόκειται να καθίσετε σ’ αυτό μαζί
με τον Κύριο. Ας μη βρεθεί ανάμεσά σας κανένας Ιούδας ως προς τη
συμπεριφορά. Όλοι πλησιάστε την Τράπεζα με γαλήνη και ειρήνη. Όλοι ας
τρέξουμε κοντά στον Σωτήρα με καθαρή συνείδηση. Διότι Αυτός είναι η
νηστεία των πιστών και το συμπόσιο. Αυτός είναι ο χορηγός της τροφής και
η ίδια η τροφή. Αυτός είναι ο Ποιμένας και το πρόβατο. Σ’ Αυτόν ανήκει η
δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου