Αναδημοσίευση από εδώ
Τα παιδιά που εργάζονται σήμερα
στο δρόμο στερούνται των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους, όπως ασφάλεια,
εκπαίδευση και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Στερούνται της
παιδικότητάς τους και είναι εκτεθειμένα στον κόσμο των ενηλίκων με
αποτέλεσμα να ωριμάζουν πρόωρα και να κοινωνικοποιούνται ατελώς, ενώ το
κοινωνικό και επαγγελματικό τους μέλλον διαγράφεται αβέβαιο και
αδιέξοδο.
Οι πολίτες μπορούν να συμβάλλουν στην
εξάλειψη τέτοιων φαινομένων που δεν ταιριάζουν σε μια κοινωνία που θέλει
να αυτοχαρακτηρίζεται «πολιτισμένη». Πιο συγκεκριμένα, δεν πρέπει να
«επιδοτεί» κανείς την παιδική εργασία δίνοντας χρήματα στα παιδιά που
δουλεύουν στο δρόμο. Αυτό που πρέπει να κάνει κάθε ευαισθητοποιημένος
πολίτης είναι να ενημερώνεται, να συμπράττει με ΜΚΟ, να προσφέρει
προσωπικά είδη και είδη διατροφής στα παιδιά του δρόμου και το πιο
σημαντικό, να επιστήσει την προσοχή του σε αυτά τα παιδιά και να
ενημερώνει τις οργανώσεις που ασχολούνται με την παιδική εκμετάλλευση.
Η άρνησή μας να δώσουμε χρήματα σε αυτά
τα παιδιά ίσως αποτελεί και παράγοντα αποδέσμευσης των συγκεκριμένων
παιδιών από τα κυκλώματα που τα εκμεταλλεύονται με σκοπό το κέρδος. Όταν
το κέρδος δε θα υφίσταται, η ύπαρξή του ως μέσο εισροής χρημάτων στις
παράνομες αυτές εταιρείες εκμετάλλευσης παιδιών δε θα έχει λόγο να
χρησιμοποιεί παιδιά. Έτσι πολλά θα λυτρωθούν από το μαρτύριό τους.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ -ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η παιδική εργασία είναι ένα φαινόμενο
που στοιχειώνει τις διάφορες χώρες του κόσμου αλλά και την Ελλάδα κυρίως
από τα χρόνια της Βιομηχανικής Επανάστασης. Η αναζήτηση ευπειθών και
υπάκουων φθηνών εργατικών χεριών μπορούσε να πάρει σάρκα και οστά μόνο
στο πρόσωπο ενός ανήλικου εργαζόμενου. Όσο πιο μικρός ήταν ο εργαζόμενος
τόσο πιο φοβισμένος γινόταν και συγχρόνως τόσο πιο «συνεργάσιμος» με
τον εκάστοτε εργοδότη του.
Οι συνθήκες της ανήλικης εργασίας τις
περισσότερες φορές ήταν ακατάλληλες για ενήλικες πόσο μάλλον για τα
παιδιά. Τα τελευταία αναγκάζονται να ωριμάσουν γρηγορότερα να ξεχάσουν
την ξεγνοιασιά και το παιχνίδι –εάν τα είχαν ποτέ- και να εισέλθουν σε έναν κόσμο που είναι πολύ
σκληρός ακόμα και για τους ενήλικες. Σε αντίθεση βέβαια με τα παιδιά
αυτά κάποια άλλα απολαμβάνουν τις χαρές της ζωής, το σχολείο τους, ενώ
έχουν την τύχη να τα περιμένει το βράδυ ένα ζεστό κρεβάτι και ένα πιάτο
φαγητό τόσο το μεσημέρι όσο και το βράδυ στο τραπέζι του σπιτιού τους.
Τέλος τα περιμένει το πιο πολύτιμο αγαθό για τα παιδιά η ζεστή αγκαλιά
της μητέρας τους.
Δυστυχώς σήμερα στη δεύτερη δεκαετία του 21ου
αιώνα οι συνθήκες παιδικές εργασίας παραμένουν χείριστες και εφιαλτικές
σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες. Στο σημείο αυτό μεγάλη ευθύνη αναλογεί
και στους πολίτες των αναπτυγμένων χωρών. Αυτοί υποταγμένοι στο ολοένα
και μεγαλύτερο κέρδος, έχοντας γίνει δέσμιοι των σεξουαλικών επιθυμιών
τους και γενικότερα των διαφόρων επίκτητων παθών (π.χ. ναρκωτικά)
χρησιμοποιούν τα εργαζόμενα αυτά παιδιά περισσότερα σαν ένα άψυχο
κομμάτι κρέας παρά σαν έναν άνθρωπο ίδιο με εκείνους,
Μόνο όταν οι αναπτυγμένες
χώρες προσπαθήσουν να δώσουν στους πολίτες τους την υιοθέτηση μίας
πραγματικά ανθρωπιστικής παιδείας τότε μόνο ο άνθρωπος θα φέρεται ως
άνθρωπο στον άλλο ακόμα και όταν αυτός βρίσκεται στην άλλη άκρη της γης.
Όταν το κέρδος και η ικανοποίηση κάθε πάθους μερικών ανθρώπων πάψει να
είναι ο μοναδικός στόχος στη ζωή τους ίσως κάποια παιδιά μπορέσουν να
μεγαλώσουν σε ανθρώπινες συνθήκες.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Ashton, T. S. The industrial revolution 1876-1830, Οxford 1986.
- Ανώνυμου, «Εργατικοί παίδες», Οικονομική Επιθεώρησις, φ.17, 1874, σσ. 189-207.
- Απόσπασμα από την Έκθεση Επιθεωρητή Εργασίας προς τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας (31.8.1912)
- Γεωργούλα, Χ. Εργασία ανηλίκων: Έκταση, μορφές και επιπτώσεις στη σχολική επίδοση και στην επαγγελματική σταδιοδρομία, διπλωματική εργασία, Αθήνα 2004
- Davin, Α., «When is a child not a child», in H. Carr, and L. Jamieson, The Politics of Everyday Life, Basingstoke, Macmillan 1990.
- Επιθεώρηση Εργασίας 1921
- Εργατικό κέντρο Αθήνας 1911, Οι εργάται της Ελλάδος προς την διπλήν Βουλήν των Ελλήνων, Αθήνα 1911.
- Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, http://www.ime.gr
- Ιστορία Νεότερη και Σύγχρονη, Γ΄Λυκείου, ΟΕΔΒ, Αθήνα 2001.
- Λεονταρίτη, Γ., «Το ελληνικό εργατικό κίνημα και το αστικό κράτος 1910-20», Μελετήματα γύρω από τον Βενιζέλο και την εποχή του, Φιλιππότης, Αθήνα 1980.
- Λιάκου, Α. Εργασία και πολιτική στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου. Το Διεθνές Γραφείο Εργασίας και η ανάδυση των κοινωνικών θεσμών, εκδόσεις Ίδρυμα Έρευνας και Παιδείας της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδος, Αθήνα 1993
- Martin, P. F, La Grèce nouvelle, Paris 1911
- Νόβα –Καλτσούνη, Χ., Κοινωνικοποίηση. Η γένεση του κοινωνικού υποκειμένου, Gutenberg, Αθήνα 1996, σ. 95.
- Ρηγίνου, Μ. Μορφές παιδικής εργασίας στην βιομηχανία και την βιοτεχνία (1870-1940), Αθήνα 1995.
- Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, διεύθυνση Εργασίας 192.
,
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου