Όλα τα παιδιά ηλικίας δύο έως τεσσάρων ετών περίπου έχουν καθημερινά
μικρά ή μεγαλύτερα ξεσπάσματα, γνωστά και ως εκρήξεις θυμού. Οι πιο
συχνές αιτίες αυτών των εκρήξεων είναι οι παρακάτω:
- Κανόνες. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να υπακούν σε κανόνες και να έχουν όρια, ωστόσο τα περισσότερα δεν γνωρίζουν αυτούς τους κανόνες, αν δεν τους παραβούν πρώτα! Αν το μικρό σας δεν ξέρει τον κανόνα «δεν ζωγραφίζουμε τον καναπέ με μαρκαδόρους», είναι απόλυτα λογικό να ξεσπάσει σε κλάματα, όταν προσπαθήσετε να του πάρετε τους μαρκαδόρους για να γλιτώσετε τον καναπέ σας.
- Χρόνος. Τα νήπια δεν έχουν αίσθηση του χρόνου. Δεν καταλαβαίνουν τι θα πει «φεύγουμε σε πέντε λεπτά από την παιδική χαρά» ή «κάνε υπομονή, φτάνουμε σε ένα τέταρτο στο σπίτι». Προσπαθήστε να εξηγείτε την ώρα στο παιδί με τρόπους που μπορεί να καταλαβαίνει (π.χ. θα κάνεις άλλες τρεις φορές τσουλήθρα και μετά θα φύγουμε) και ίσως γλιτώσετε κάποια ξεσπάσματα.
- Φαγητό. Το φαγητό πολύ συχνά είναι αιτία για γκρίνια και κλάματα σύμφωνα με το mother. Δείτε το, όμως, λίγο και από την πλευρά των παιδιών. Αρχικά πρέπει να καθίσουν ήσυχα στο τραπέζι ή ακόμα χειροτέρα να δεθούν στο καθισματάκι φαγητού και στη συνέχεια να δοκιμάσουν καινούριες, άγνωστες γεύσεις μόνο και μόνο γιατί η μαμά λέει πως αν δεν φάνε, δεν θα μεγαλώσουν. Για να πείσετε ένα πιτσιρίκι να φάει σωστά και υγιεινά σίγουρα χρειάζεται υπομονή, επιμονή και εφευρετικότητα.
- Συναισθήματα – λεξιλόγιο. Αν κάθε μέρα νιώθατε τόσα πολλά συναισθήματα ( ζήλεια, φόβο, αγωνία, άγχος, χαρά κλπ), αλλά δυστυχώς δεν μπορούσατε να τα εκφράσετε, αφού το λεξιλόγιο σας περιελάμβανε λιγοστές ακόμα λέξεις, τότε σίγουρα κι εσείς θα ξεσπούσατε σε κλάματα . Οι περισσότερες εκρήξεις θυμού οφείλονται στο γεγονός ότι τα μικρά παιδιά δεν μπορούν να εκφράσουν και να διαχειριστούν όλα αυτά που νιώθουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου