«Υποφέρομε το μαρτύριον της φυλακής για την πίστιν του Χριστού και την Ελευθερία της Ελλάδος»
Στα πλαίσια του αφιερώματος για τα μνημεία της Τρίπολης, αυτή τη φορά
θα ασχοληθούμε με ένα μνημείο, που βρίσκεται στη Μητρόπολη της
Τρίπολης, στον Ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου και αποτελεί δωρεά του
Αθανάσιου Ι. Μαρτίνου.
Πρόκειται για το μνημείο του Μητροπολίτη Τριπολιτσάς, Δανιήλ Παναγιωτόπουλου.
Σύμφωνα και με πληροφορίες ιστορικών διαδικτυακών πηγών, γεννήθηκε στη Δημητσάνα το 1765 και πέθανε στην Τρίπολη το 1831.
Ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας και πήρε μέρος στην Επανάσταση του
1821. Φυλακίστηκε μαζί με άλλους αρχιερείς και προκρίτους στην
Τριπολιτσά το Μάρτιο του 1821.
Ήταν άνθρωπος συνεσταλμένος και με έντονο το Εθνικό φρόνημα της Απελευθέρωσης.
Υπέφερε το μαρτύριο της φυλακής μαζί με άλλους πολλούς εκπροσώπους
του κλήρου, οι οποίοι διψούσαν για Ελευθερία και δε δίσταζαν να
θυσιάσουν ακόμα και την ίδια τους τη ζωή, προκειμένου να μην υπομείνουν
τούρκικο ζυγό.
Κι όμως ο Δανιήλ, ο Δεσπότης της Τριπολιτσάς, πρώτος εξάδελφος του
Αγίου Εθνοϊερομάρτυρος Γρηγορίου του Ε’, έφυγε πάμφτωχος από αυτόν τον
κόσμο και μόνος, με μόνο πλούτο την αγάπη για την Πατρίδα.
Πολύ συνοπτικά η δράση του μεγάλου αυτού ανδρός της Ορθοδοξίας αλλά
και της Πατρίδας, ενός ανθρώπου που συνέβαλε στην Απελευθέρωση, κυρίως
την ηθική και πνευματική απελευθέρωση των υποδουλωμένων συμπατριωτών μας
έχει ως εξής:
Όταν αρκετοί Αρχιερείς συνελήφθησαν απ’ τους Τούρκους, άλλοι
θανατώθηκαν άλλοι κλείσθηκαν στις παγωμένες φυλακές της Τριπολιτσάς, τα
λεγόμενα μπουντρούμια κι άλλοι οδηγήθηκαν στον Σουλτάνο, προκειμένου να
εκτελέσουν εντολές του.
Ο Δεσπότης Δανιήλ λοιπόν, πήρε εντολή να μεταπείθει όλους τους
Χριστιανούς να υποταχθούν στον Σουλτάνο. Όμως έπραξε ακριβώς το
αντίθετο, μιλώντας στους Χριστιανούς, προκειμένου να ενισχύσει την πίστη
τους στην Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά και το φρόνημα τους για Απελευθέρωση.
Όλα αυτά, οδήγησαν την ελεύθερη, επαναστατική ψυχή στη φυλακή, στα
μπουντρούμια της Τριπολιτσάς, μαζί με πολλούς ακόμα Αρχιερείς της
Πελοποννήσου, που κι αυτοί με τη σειρά τους, θυσιάστηκαν ούτως ώστε να
προασπίσουν τα ιδανικά τους.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο στρατηλάτης του Μοριά, τους βρίσκει
φυλακισμένους σε άθλια κατάσταση, εξουθενωμένους εντελώς, τους δίνει
κουράγιο και τους σώζει, σπάζοντας τα δεσμά της φυλακής. Εκεί, ο
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης θα αναλογιστεί σύμφωνα και με ένα άρθρο της
Romfea.gr , Του Σεβ. Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσοστόμου:
«Ο Δεσπότης της Τριπολιτσάς , ο Δανιήλ! Ζει και αναπνεέι με δυσκολία,
αλλά ζει. Δόξα τω Θεώ! Κάνει τον σταυρό του και κλαίοντας ο Σταυραετός
του Μοριά , σκύβει και φιλεί το αγιασμένο μέτωπο του Δεσπότη : Στο’ ταξα
Δεσπότη μου ότι θα’ ρθω και θα σε λευτερώσω. Να τώρα κράτησα τον λόγο
μου!»
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου