Είδε για πρώτη φορά τα παιδιά του μετά από επέμβαση (με μόσχευμα δοντιού!)

Ευλογημένος αισθάνεται ο 43χρονος Ian Tibbetts από το Telford της Αγγλίας, ο οποίος κατάφερε να αντικρίσει για πρώτη φορά τα δίδυμα αγοράκια του, ύστερα από εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκε ώστε να αποκαταστήσει την όρασή του, χρησιμοποιώντας ένα από τα δόντια του!

Πριν από 16 χρόνια ο Ian τραυματίστηκε, όταν ένα θραύσμα μετάλλου τον χτύπησε στο δεξί μάτι, σχίζοντας τον κερατοειδή σε έξι μέρη. Η πληγή επουλώθηκε αλλά ο ίδιος υπέφερε, με αποτέλεσμα το 1998 να χάσει την όρασή του. Ακριβώς ένα χρόνο αργότερα, ο άτυχος άνδρας έχασε και όση όραση του είχε απομείνει στο αριστερό μάτι.

Πριν την πρωτοποριακή αυτή χειρουργική επέμβαση, ο κ. Tibbetts δεν είχε δει παρά μόνο τις θολές φιγούρες των δίδυμων τετράχρονων παιδιών του. Τον περασμένο Δεκέμβριο, μετά την εγχείρηση στο αριστερό του μάτι, ανέκτησε κατά 40% την όρασή του και τώρα απολαμβάνει στιγμές ευτυχίας με του γιους του.

Η συγκεκριμένη επέμβαση, η οποία ονομάζεται οστεο-οδοντο-κερατο-προσθετική, περιλαμβάνει την κατασκευή νέου ματιού, χρησιμοποιώντας ένα μικροσκοπικό πλαστικό φακό και ένα δόντι του ασθενή. Στη συνέχεια, ο φακός τοποθετείται σε μια τρύπα που διανοίγεται μέσω του δοντιού, το οποίο με τη σειρά του εμφυτεύεται στο μάτι. Και εφ’ όσον ο αμφιβληστροειδής χιτώνας εξακολουθεί να λειτουργεί, ο φακός παρέχει στη συνέχεια ένα νέο παράθυρο μέσω του οποίου ο ασθενής είναι σε θέση να δει. Όπως είναι λογικό, επειδή το δόντι ανήκει στον ασθενή, ο οργανισμός δεν το απορρίπτει.

Η θεραπεία είναι κατάλληλη μόνο για ορισμένους τύπους τύφλωσης και εκτελείται μόνο από έναν χειρουργό στη Βρετανία, τον Christopher Liu. “Η επέμβαση αυτή δεν εγγυάται την αποκατάσταση της όρασης, αλλά έχει ένα υψηλό ποσοστό επιτυχίας. Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε αυτήν συχνά είναι ικανοί να δουν αμέσως και η ποιότητα της όρασης είναι πάρα πολύ καλή. Ωστόσο, είναι κατάλληλη μόνο για ορισμένα περιστατικά τύφλωσης, ειδικότερα για ασθενείς που έχουν σοβαρή και μη αναστρέψιμη βλάβη του κερατοειδούς”, αναφέρει ο ίδιος.

Από την πλευρά του ο 43χρονος Ian αισθάνεται πιο ανεξάρτητος, τονίζοντας χαρακτηριστικά: “Πριν την επέμβαση έβλεπα τα παιδιά μου μόνο ως σκιές. Δεν μπορούσα να τα ξεχωρίσω. Έπρεπε να μάθω να το κάνω ακούγοντας τις φωνές τους και προσέχοντας πόσο γρήγορα κινούνται. Είχα μια εικόνα για το πώς μπορεί να μοιάζουν εξωτερικά, αλλά στην πραγματικότητα είναι ακόμα πιο όμορφα. Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν τα είδα ήταν να τα αγκαλιάσω και να τα φιλήσω. Η όρασή μου δεν θα διαρκέσει για πάντα, γι’ αυτό προς το παρόν φροντίζω να περνάω την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία και να είμαι ευγνώμων γι΄αυτό που ζω”.

Πηγή