Η επιλογή μας

                                               

   Τις ημέρες των Χριστουγέννων, εκτός από το τι φαγητό θα φάμε, τι θα ντυθούμε, αν θα βγούμε, αν θα πάμε διακοπές, είχαμε και μια άλλη επιλογή. Μια επιλογή που την κάναμε χωρίς ίσως πολλοί από εμάς να την κατάλαβαν. Πώς γίνεται αυτό; θα ρωτήσετε κάποιοι. Ποια επιλογή είναι αυτή που δεν έγινε αντιληπτή;  ίσως ρωτήσουν κάποιοι άλλοι.

   Την ημέρα των Χριστουγέννων για κάποιον άνθρωπο βγήκε μια απόφαση, να οδηγηθεί το συντομότερο δυνατόν στη φυλακή. Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Γέροντας Εφραίμ, ηγούμενος της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους. Τι σχέση έχει αυτό; Θα ρωτήσετε ξανά. Έχει, μεγάλη σχέση. Και κυρίως πνευματική βαρύτητα. Τι στάση κρατήσαμε για αυτό το γεγονός;

   Αδιαφορία; Κατάκριση με τους συγγενείς και φίλους στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι; Σκληρότητα; Χλευασμό για το μοναχισμό; Κοροϊδία για το Άγιο Όρος, το σπίτι της Παναγίας; Υποστήριξη; Συμπαράσταση; Η στάση μας, βέβαια δείχνει και τη γενικότερη σχέση μας με τους ανθρώπους, την Εκκλησία, το Θεό, την Ορθοδοξία.

   Σας γυρνώ πίσω στο χρόνο, στα χρόνια του Χριστού. Σε μια συγκεκριμένη στιγμή. Τη στιγμή που ο Κύριος φορτωμένος τον βαρύ Σταυρό, περνά τα στενά της πόλης των Ιεροσολύμων και ανεβαίνει για τον Γολγοθά… Τότε που η τιμωρία - απόφαση της σταύρωσης, από τους δικαστές της εποχής, φάνταζε στο μυαλό των ανθρώπων τότε, δίκαια, σωστή!!!.  Εκεί συνωστισμένοι, υπάρχουν πολλοί άνδρες, γυναίκες, παιδιά, που περιμένουν να δουν τον Χριστό. Άλλοι φωνάζουν ενάντίον Του, κραυγάζουν «Σταυρώστε τον, Σταυρώστε τον» και μάλιστα πολλοί από αυτούς  είχαν ευεργετηθεί με θαύματα από τον Ιησού. Άλλοι τον κοροϊδεύουν, τον φτύνουν, τον προκαλούν, λέγοντάς Του «αν είναι Θεός, να γλυτώσει από όλα αυτά, να τα αποφύγει». Άλλοι όμως σιωπηρά κλαίνε και δέχονται τις ύβρεις των διπλανών τους. Προσπαθούν να φωνάξουν, να στηρίξουν, αλλά οι φωνές τους είναι τόσο λίγες που καλύπτονται από το φανατισμένο εναντίον του Χριστού πλήθος.

   Όλοι οι άνθρωποι έκαναν επιλογή, τότε στα χρόνια του Χριστού. Και εμείς σήμερα κάναμε και κάνουμε την επιλογή για την ψυχή  μας. Συνειδητά ή ασυνείδητα. Η επιλογή για την στάση μας,  είναι ολόκληρη δική μας.
Η πνευματική βαρύτητα για τις πράξεις μας, ίσως αργήσει να φανεί, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Άς ζυγίσουμε τα γεγονότα, ας ρωτήσουμε, ας καταρτιστούμε, ας  συμβουλευτούμε, ας ταπεινωθούμε, ας μετανοήσουμε και τότε σίγουρα θα έχουμε κάνει προσπάθεια για την ορθή επιλογή σε οποιοδήποτε θέμα της ζωής μας και κυρίως της πνευματικής.