Ο Ιερεύς· Ευλογητός ο Θεός ημών...
Ο αναγνώστης
Κύριε, εισάκουσον...(Ψαλμός ρμβ’ (142)
Και ευθύς το, Θεός Κύριος...
Είτα τα τροπάρια.
Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω σταυρώ.
Των μοναστών την καλλονήν δεύτε πάντες, και των Αγγέλων ισοστάσιον πίστει, και εν θερμοίς τοις δάκρυσιν προσπέσωμεν πιστοί, κράζοντες και λέγοντες, θεοφόρε Ανδρέα, λύτρωσαι τους δούλους σου, εκ κακίας δαιμόνων, και ορατών εχθρών και πάσης απειλής, συ γαρ πέλεις πάντων ημών η αντίληψις.
Δόξα... Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Της Καλάνης οικήτωρ και εν σώματι Άγγελος, και Χαλκιοπούλου το κλέος, δόξα Βάλτου και καύχημα, υπάρχεις ως Ανδρέα αληθώς, διο και ευφημούμεν σε πιστώς· θεραπεύεις γαρ νοσούντας και πειρασμών λυτρούσαι τους βοώντας σοι: δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.
Και νυν... Θεοτοκίον
Ου σιωπήσομέν ποτε Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι· ει μη γαρ συ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ημάς ερρύσατο, εκ τοσούτων κινδύνων, τίς δε διεφύλαξεν, έως νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν Δέσποινα εκ σου· σους γαρ δούλους σώζεις, αεί, εκ παντοίων δεινών.
Ο αναγνωστης: Ελεησον με ο Θεός... Ψαλμός ν’ (50).
Ο κανών, ου η ακροστοιχίς· «Ανδρέα πάτερ αεί πάντας σώζε Αποστόλου».
Ωδή α . Ήχος πλ. δ’. Υγράν διοδεύσας.
Ανδρέα παμμάκαρ, τω βασιλεί, τω μόνω Ανάρχω και αιώνων παρεστηκώς, και τούτου φωτί τω τρισηλίω, καταλαμπόμενος πάντας μνημόνευε.
Νοσούντα τοις πάθεσι τοις δεινοίς, και ζόφω πταισμάτων, σκοτιζόμενον τω φωτί, τω σω φώτισον με του υμνήσαι τα σα Ανδρέα θεόφρον θαυμάσια.
Δόξα...
Πονούμενον πάθεσι τοις ψυχής, Ανδρέα παμμάκαρ, και του σώματος τοις δεινοίς προστρέχω τη σκέπη σου κραυγάζων, την σην γαλήνην παράσχου και σώσόν με.
Και νυν...
Ρανίδα ελέους σου Αγαθέ, παράσχου μοι Κόρη, των εν πάθεσι χαλεποίς, εμέ ρυπωθέντα και υσσώπω, την σην με καθαρόν Δέσποινα δέομαι.
Ωδή γ’. Ουρανίας αψίδος.
Εκουσίως πτωχεύσας, ως νουνεχής όσιε, λόγον επακούσας Κυρίου, Ανδρέα πάνσοφε, γυναίκα, τέκνα τε, και την ουσίαν αφήκας, και οδόν σωτήριον, χαίρων διήνυσας.
Από πάσης κακίας, των δυσμενών όσιε, χάριτι Κυρίου Ανδρέα, έμεινας άτρωτος, όθεν δεόμεθα, της κακουργίας της τούτων, την σην ποίμνην φύλαττε, πάτερ αλώβητον.
Δόξα...
Πάσης βλάβης και νόσων και συμφορών Άγιε, άπαντας λυτρούσαι τους πίστει προσκαλουμένους σε, όθεν κεκτήμεθα, φρουρόν σε πάτερ Ανδρέα, ιατρόν και στήριγμα, πάντες οι δούλοι σου.
Και νυν...
Ακατάληπτος πέλει η ση Αγνή γέννησις, ει και ερμηνεύομεν ταύτην, αλλ’ ανερμήνευτος μένει πανάμωμε, διο τους σε Θεοτόκον, πίστει καταγγέλοντας, σώζε πρεσβείαις σου.
Διάσωσον από κινδύνων σους δούλους πάτερ Ανδρέα, εκ πολέμων δεινών και νόσων και θλίψεων, συ πέλεις γαρ πάντων η προστασία.
Επίβλεψον, εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.
Είτα μνημονεύει ο ιερεύς εκείνων, δι’ ους η Παράκλησις τελείται, και ημείς ψάλλομεν το Κύριε, ελέησον· (ιε’, πεντάκις ανά τρις).
Κάθισμα. Ήχος β’. Τα άνω ζητών.
Προστάτης θερμός και σκέπη και βοήθεια, υπάρχεις ημών Ανδρέα παμμακάριστε, εκτενώς βοώμεν σοι, εξ εχθρών παντοίων και αιρέσεων, και πάσης άλλης ρύσαι συμφοράς, ημάς τους οικέτας σου δεόμεθα.
Ωδή δ’. Εισακήκοα Κύριε.
Φωτί των αγώνων σου, φάλαγγας δαιμόνων σοφέ διέλυσας, και ημάς Ανδρέα φώτισον, τούτων εκ της πλάνης εκλυτρούμενος.
Ευφροσύνη πανεύφημε, πλήρωσον τους πίστει σου καταφεύγοντας, εκ φρενών βλάβης λυτρούμενος, και ψυχής των νόσων τη ση χάριτι.
Δόξα...
Ρωμαλέω φρονήματι, πάθη σου Ανδρέα σοι απενεύρωσας, όθεν δέομαι ανάστησον, εκ παθών αμέτρων με πρεσβείαις σου.
Και νυν...
Αβλαβή με συντήρησον, πάσης περιστάσεως παναμώμητε, η τον εύσπλαγχνον κυήσασα, τον Αγνήν φυλάξαντα σε Κύριον.
Ωδή ε’. Φώτισον ημάς.
Έμπλησον χαράς, ω Ανδρέα τους υμνούντάς σε, και την υγείαν ταις δεήσεσι ταις σαις, ψυχής παράσχου και του σώματος τοις δούλοις σου.
Ίλεων ημίν, τον Θεόν πάτερ απέργασαι, τοις καθ’ εκάστην αμαρτάνουσιν και γαρ, σε πρέσβυν προς Αυτόν Ανδρέα έχομεν.
Δόξα...
Παύσον αφ’ ημών, των κακών πληθύν θεόληπτε, λιμόν, σεισμόν, πενίαν, θάνατον, και τας αιρέσεις, ταις προς Κύριον πρεσβείαις σου.
Και νυν...
Άλλην αγαθή, προστασίαν ου γινώσκομεν, ει μη σε μόνην την κυήσασαν, τον πάντων Κτίστην ως βροτόν, ω απειρόγαμε.
Ωδή στ’. Την δέησιν εκχεώ.
Ναός σοφέ, του Θεού γεγένησαι, σεαυτόν εκ των παθών σου καθαράς, τους σω ναώ προσιόντας εν πίστει, αρρωστημάτων παρέχεις την ίασιν. Χρονίων τε και χαλεπών, ανιατών Ανδρέα πάτερ ημών.
Τα γήινα συ λιπών κατώκισας εν σπηλαίω της Καλάνης Ανδρέα, και προσευχαίς, χαμευνίαις, νηστείαις, τον πολυμήχανον όφιν επάτησας, Χριστόν δοξάζων, όστις νυν, και αεί σε δοξάζει μακάριε.
Δόξα...
Ανιατοί ουκ είσιν ασθένειαι, τοις προσπίπτουσιν σοις θείοις λειψάνοις, και γαρ τυφλοίς σοι παρέχεις το βλέπειν, λαλείν αλάλοις, κωφοίς το ευήκοον, χωλοίς βαδίζειν και παντί, ασθενούντι Ανδρέα την ίασιν.
Και νυν...
Συγχαίρουσιν σε Αγγέλων αι τάξεις, και ανθρώπων άπαν γένος Παρθένε, ότι σαφώς τα επίγεια πάντα, τοις ουρανίοις συνήφθη τω τόκω σου, και πάντες εν φωνή μία, εις αιώνας το χαίρε σοι κράζομεν.
Διάσωσον από κινδύνων σους δούλους πάτερ Ανδρέα, εκ πολέμων δεινών και νόσων και θλίψεων, συ πέλεις γαρ πάντων η προστασία.
Άχραντε η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ’ εσχάτων των ημερών τεκούσα, δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Είτα μνημονεύει ο ιερεύς εκείνων, δι’ ους η Παράκλησις τελείται, και ημείς ψάλλομεν το Κύριε, ελέησον· (ιε’, πεντάκις ανά τρις).
Κοντάκιον. Ήχος β’. Προστασία των χριστιανών.
Προστασία συ παντός του Βάλτου γεγένησαι, ευφροσύνη τε Χαλκιοπούλου και καύχημα, πάντων σκέπη των ορθοδόξων και καταφυγή, διο κράζομεν σοι εν κλαυθμοίς, οι αμαρτάνοντες Θεώ και αεί παροργίζοντες, ούσαι ημάς πταισμάτων, λύτρωσαι των κινδύνων τους καταφεύγοντας πιστώς ω Ανδρέα εν τη σκέπη σου.
Είτα οι αναβαθμοί, το α’ αντίφωνον του δ’ ήχου
Εκ νεότητός μου πολλά ...
Προκείμενον.
Τίμιος εναντίον Κυρίου ο θάνατος του οσίου αυτού.
Στίχος: Τι ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων ων ανταπέδωκεν ημίν;
Ευαγγέλιον.
Εκ του κατά Λουκάν αγίου ευαγγελίου το ανάγνωσμα (6: 17-23).
Τω καιρώ εκείνω έστη ο Ιησούς επί τόπου πεδινού και όχλος μαθητών αυτού, και πλήθος πολύ του λαού από πάσης της Ιουδαίας, και Ιερουσαλήμ, και της παραλίου Τύρου και Σιδώνος, οι ήλθον άκουσαι αυτού και ιαθήναι από των νόσων αυτών, και οι οχλούμενοι υπό πνευμάτων ακαθάρτων, και εθεραπεύοντο. Και πας ο όχλος εζήτει άπτεσθαι αυτού ότι δύναμις παρ’ αυτού εξήρχετο, και ιάτο πάντας. Και αυτός επάρας τους οφθαλμούς αυτού εις τους Μαθητάς αυτού έλεγε· Μακάριοι οι πτωχοί, ότι υμετέρα εστίν η βασιλεία του Θεού· μακάριοι οι πεινώντες νυν, ότι χορτασθήσεσθε· μακάριοι οι κλαίοντες νυν, ότι γελάσετε· μακάριοί εστε, όταν μισήσωσιν υμάς οι άνθρωποι, και όταν αφορίσωσιν υμάς και ονειδίσωσι, και εκβάλωσι το όνομα υμών ως πονηρόν ένεκα του Υιού του ανθρώπου. Χαίρετε εν εκείνη τη ήμερα και σκιρτήσατε· ιδού γαρ ο μισθός υμών πολύς εν τω ουρανώ.
Δόξα...
Ταις του σου οσίου πρεσβείαις, ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Και νυν...
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Στίχ. Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου, εξάλειψον το ανόμημά μου.
Προσόμοιον. Ήχος πλ. β’. Όλην αποθέμενοι.
Μη παρίδης όσιε, των οικιστών σου δεήσεις, αλλά βλέψον κύκλωθεν, την ημών ασθένειαν συμπαθέστατε, την πληθύν ίασαι, δαιμονώντων άμα, παραλύτων ανιάτως τε, πασχόντων ένδοξε, και φρενών εκ βλάβης και θλίψεων, το άλγος νυν θεράπευσον, της ψυχής ημών το ολέθριον, ίνα κατά χρέος, Ανδρέα σε γεραίρομεν αεί, και τα σα θαύματα πάντοτε, πάσι διηγούμεθα.
Η ευχή, Σώσον ο Θεός τον λαόν σου... Το Κύριε ελέησον (ιβ’) και η εκφώνησις Ελέει και οικτιρμοίς....
Και αποπληρούμεν τας λοιπάς ωδάς του κανόνος.
Ωδή ζ’. Οι εκ της Ιουδαίας.
Σε εθαύμασαν πάσαι, των Αγγέλων αι τάξεις Ανδρέα πάνσοφε, πως ων εν τη σαρκί σου, τας φάλαγγας δαιμόνων διαλύων εκραύγαζες· ο των Πατέρων ημών Θεός, ευλογητός ει.
Ω του θαύματος πάτερ’ ως παλάτιον τόδε ηγήσω σπήλαιον, την πέτραν ως παστάδα, τα ράκη ως πορφύραν, και γηθόμενος εψαλλες· ο των Πατέρων ημών Θεός, ευλογητός ει.
Δόξα...
Ζάλης πάσης και πλάνης, διαβόλω παμμάκαρ και εξ αιρέσεων ανθρώπων ψευδολόγων, ημάς ρύσαι Ανδρέα, τω Χριστώ ίνα ψαλλωμεν· ο των Πατέρων ημών Θεός, ευλογητός ει.
Και νυν...
Εν οδώ, εν θαλάσση, εν αέρι, εν πόλη η εν ερήμω τε, τους όντας σώζε πάτερ Ανδρέα εκ Παρθένου, τω τεχθέντι κραυγαζοντας· ο των Πατέρων ημών Θεός, ευλογητός ει.
Ωδή η’. Τον Βασιλέα.
Από κακίας της των ανθρώπων Ανδρέα, από φθόνου ρύσαι με τρισμακαρ, ίνα σε γεραίρω, τον μέγαν μου προστάτην.
Προστάτης πάντων, συ των πιστών ω Ανδρέα, των υμνούντων σε και ευφημούντων, πέλεις διασώζων αυτούς εκ πάσης βλάβης.
Δόξα...
Ο ποδηγός συ, και φως υπάρχον παμμάκαρ, χαλεπής εν χρόνοις του λαού σου, στήριξον Ανδρέα ημάς ορθοδοξία.
Και νυν...
Σεσαρκωμένος ων, των απάντων ο κτίστης, εκ νηδύος σης παρθενομήτωρ, πάντας σε δοξάζειν διδάσκει εις αιώνας.
Ωδή θ’. Κυρίως Θεοτόκον.
Την έρημον Ανδρέα, σοις δάκρυσιν τοις θείοις, ως αληθώς συ κατήρδευσας, όθεν με μετανοούντα, συν δάκρυσι σώσον δέομαι.
Ο φύλαξ της Καλάνης, του Βάλτου τε η δόξα, Χαλκιοπούλων το καύχημα ένδοξε, Ανδρέα σκέπε τους πίστει, προσκαλουμένους σε.
Λαός Ακαρνανίας, συν πάση τη Ελλάδι, τα σα γεραίρει Ανδρέα θαυμάσια, και προσκυνεί σου θεόφρον, τα θεία λείψανα.
Δόξα…
Ολόφωτος τρισμακαρ, Τριάδι τη αγία, παρεστηκώς συ Ανδρέα μνημόνευε, τους δεομένους σου πίστει, αχρείους δούλους σου.
Και νυν…
Υπέρλαμπρε Μαρία, η σκέπη ορθοδόξων, του ουρανού και της γης η βασίλισσα, τους Θεοτόκον ειδότας σε σώζε πάντοτε.
Το Άξιόν εστιν... και τα επόμενα Μεγαλυνάρια.
Τοις Ανδρέα μάκαρ τω σω ναώ, τω εν τω σπηλαίω, ερχομένοις και την σεπτήν, μνήμην σου τελούσι, πιστοίς ειρήνην δίδου, υγείαν και τοις πάσι, πάτερ την άφεσιν.
Δεύτε την εικόνα την ιεράν, θείου τε Ανδρέου ασπασώμεθα ευλαβώς, βρύει τας ιάσεις, παντί τω δεομένω, τους δαίμονας διώκει, σώζει τους άπαντας.
Δεύτε οι οχλούμενοι εκ παθών, φρενών τε της βλάβης, και μαγείας της φοβεράς, νόσοις ανιατοίς, προσπέσωμεν εν πίστει, Ανδρέου τοις λειψάνοις, λάβωμεν ίασιν.
Χαίροις μοναζόντων η καλλονή, και των ασωμάτων ισοστάσιος αληθώς, χαίροις ορθοδόξων το στήριγμα και δόξα, Ανδρέα θεοφόρε, σώζε τους δούλους σου.
Χαίροις της Καλάνης ο θησαυρός, και Χαλκιοπούλων ο προστάτης και βοηθός, και παντός του Βάλτου το καύχημα το μέγα, Ανδρέα θεοφόρε, σκέπε τους δούλους σου.
Σου εν τω θανάτω τη φοβερά, ώρα ώσπερ σέλας, και ως ήλιος φαεινός, λάμψαντος προσώπου, και ως πυρσός προς ύψος, φως δείξαντος Ανδρέαν, πάντες τιμήσωμεν.
Τους σε αγαπώντας ειλικρινώς, όσιε Ανδρέα, εκ πολέμων και του σεισμού, πλάνης, ανομβρίας, λιμού και τιμωρίας, απάλλαξον ειρήνην, νέμον τοις δούλοις σου.
Συν Αγγέλοις, Μάρτυσι, Ασκηταίς, όσιε Ανδρέα, Αποστόλοις και Βαπτιστή, συν πάσι Αγίοις, μετά της Θεοτόκου, Χριστόν αεί δυσώπει, σώσαι τους δούλους σου.
Το Τρισάγιον και το
Απολυτίκιον.
Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Της Καλάνης οικήτωρ και εν σώματι Άγγελος, και Χαλκιοπούλου το κλέος, δόξα Βάλτου και καύχημα, υπάρχεις ως Ανδρέα αληθώς, διο και ευφημούμεν σε πιστώς· θεραπεύεις γαρ νοσούντας, και πειρασμών λυτρούσαι τους βοώντας σοι· δόξα τω δεδωκότι οι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.
Θεοτοκίον.
Του Γαβριήλ φθεγξαμένου σοι Παρθένε το Χαίρε, συν τη φωνή εσαρκούτο ο των όλων Δεσπότης, εν σοι τη αγία κιβωτώ, ως έφη ο δίκαιος Δαυίδ, εδείχθης πλατυτέρα των ουρανών, βαστάσασα τον κτίστην σου· δόξα τω ενοικήσαντι εν σοι, δόξα τω προελθόντι εκ σου, δόξα τω ελευθερώσαντι ημάς δια του τόκου σου.
Η Εκτενής εν η μνημονεύει ο ιερεύς εκείνων, δι’ ους η Παράκλησις τελείται και Απόλυσις, μεθ’ ην τα εξής
Προσόμοια. Ήχος β’. Ότε εκ του ξύλου.
Πάσης απειλής του δυσμενούς, πάσης αμαρτίας και πλάνης, πάσης αιρέσεως, λύτρωσαι τους δούλους σου, Ανδρέα πάτερ ημών· τον Θεόν γαρ οργίζοντες, ραθύμω καρδία, έργα μη προσφέροντες, της μετανοίας αυτώ· όθεν δυσωπούμεν σε μάκαρ, τούτων εν ήμερα της δίκης, ίλεων απέργασαι τοις δούλοις σου.
Πάντων συ υπάρχεις βοηθός, των καταφευγόντων σοι πίστει, Ανδρέα πάτερ ημών, των εν ασθενείαις τε, ταις ανιατοίς σοφέ’ των πενία και θλίψεσιν, χήρων, ορφανών τε, των εν εξορίαις τε, και φυλακαίς και δεινοίς, άμα οδοιπόροις και πάσι· όθεν κατά χρέος εν πίστει, σε ευχαριστούντες αγαλλόμεθα.
Δέσποινα πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων σου και λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φυλάξόν με υπό την σκέπην σου.
Ο Ιερεύς Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου