Oι πρώτες χωριστές διακοπές είναι μια δύσκολη στιγμή για παιδιά και γονείς. Τα πράγματα, όμως, είναι απλούστερα απ’ ό,τι φαίνονται. Αρκεί να λέμε την αλήθεια στα παιδιά και να είμαστε συνεπείς στις όποιες υποσχέσεις μας.
Πότε γίνεται ο πρώτος αποχωρισμός
Μια ασφαλής ηλικία για τον πρώτο αποχωρισμό, όπως λένε οι ειδικοί, είναι όταν το παιδί έχει κλείσει τα 2,5-3 χρόνια του.
Ο κυριότερος λόγος είναι ότι σε αυτή την ηλικία το παιδί μπορεί να καταλάβει αυτά που του λένε.
Ετσι, οι γονείς μπορούν να του εξηγήσουν ότι θα φύγει για κάποιες μέρες και θα ξαναγυρίσει. Το παιδί πρέπει να γνωρίζει ότι πηγαίνοντας στους παππούδες δεν θα μείνει για πάντα. Είναι σημαντικό να ενημερωθεί για το τι θα γίνει σ’ αυτό το διάστημα και τι να περιμένει.
Πέρα απ’ αυτό, υπάρχει και ένας άλλος λόγος: μέχρι την ηλικία των 2-2,5 ετών αναπτύσσεται η αίσθηση ασφάλειας του παιδιού μέσα από τη σχέση του με το πρόσωπο που το φροντίζει. Με άλλα λόγια, είναι η εποχή όπου το μικρό μαθαίνει ότι υπάρχει ένας συγκεκριμένος άνθρωπος (η μαμά συνήθως), ο οποίος είναι εκεί για να καλύψει κάθε ανάγκη του. Αυτή η αίσθηση της ασφαλούς βάσης χτίζεται μέσα στα πρώτα 2,5 χρόνια της ζωής του. Είναι η σιγουριά ότι «έχω ανάγκες, μπορεί να πονάω, να νιώθω άσχημα, αλλά είναι κάποιος εδώ που θα με βοηθήσει». Αν στα 2,5 χρόνια του το παιδί έχει αναπτύξει αυτή την ασφαλή σχέση με τη μητέρα του, τότε οι αποχωρισμοί γίνονται πιο εύκολοι και η διαδικασία του να μείνει μόνο του φαίνεται πιο ομαλή. Κι αυτό επειδή νιώθει ασφάλεια σκεπτόμενο ότι ακόμα κι αν οι γονείς του είναι μακριά, δεν το έχουν παρατήσει. Ξέρει ότι το σκέφτονται, το αγαπάνε και αν συμβεί κάτι, θα σπεύσουν να το πάρουν.
Καλοκαίρι στη γιαγιά
Η εμπειρία της συμβίωσης με τη γιαγιά και τον παππού είναι μοναδική για κάθε παιδί. Μπορεί να φαντάζει απλή, καθώς είναι η... άμεσος δράση για κάθε ανάγκη, αλλά είναι κάτι που θα ζεσταίνει για πάντα τις αναμνήσεις του μικρού σας.
Αν μένουν μακριά από την πρωτεύουσα ή πηγαίνουν εκτός πόλης για διακοπές, αυτοί είναι η πρώτη λύση για τους γονείς που έχουν μόνο λίγες μέρες άδεια. Οι πρώτες φορές που το παιδί θα φύγει από το σπίτι για να πάει στη γιαγιά και στον παππού πρέπει να είναι σύντομες και θεωρούνται πειραματικές και για τις δύο πλευρές. Οι γονείς θα διαπιστώσουν πώς τα πάει το παιδί στο νέο περιβάλλον και εκείνο θα δει πώς τα πάει μακριά τους. Ιδανικό θα ήταν την πρώτη φορά να πάνε κι αυτοί μαζί, να το βοηθήσουν να προσαρμοστεί και μετά να φύγουν. Και επειδή αυτά τα πράγματα πρέπει να γίνονται σταδιακά, η πρώτη φορά μπορεί να είναι λίγες μέρες, π.χ., το διάστημα ανάμεσα σε δύο Σαββατοκύριακα.
Οι διακοπές μακριά από τους γονείς βοηθούν το παιδί να αναπτύξει την αυτοπεποίθηση και την ικανότητα αυτονόμησής του. Αν αυτός ο αποχωρισμός γίνει σε κατάλληλες συνθήκες και το παιδί είναι προετοιμασμένο, μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ, καθώς το παιδί μαθαίνει να αισθάνεται ασφαλές και μακριά από τους γονείς και να τα βγάζει πέρα μόνο του, ακόμα κι αν υπάρχει η επίβλεψη του παππού και της γιαγιάς. Αυτά τα παιχνίδια αυτοπεποίθησης δεν προϋποθέτουν βέβαια την παντελή απουσία σας. Το παιδί έχει ανάγκη να νιώθει την υψηλή προστασία σας, γι’ αυτό είναι καλό να μιλάτε μαζί του στο τηλέφωνο μία φορά την ημέρα. Οσο για τις επισκέψεις, χρειάζονται και αυτές. Το παιδί πρέπει να ξέρει αν θα το επισκεφθείτε και πότε. Ποτέ όμως μην υποσχεθείτε κάτι που δεν θα μπορέσετε να τηρήσετε. Κι αν στενοχωριέται την ώρα που φεύγετε, σκεφτείτε ότι είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό.
Και τώρα οι δυο μας
Η πρώτη φορά που το παιδί φεύγει μόνο του για διακοπές είναι μια αμήχανη στιγμή για το ζευγάρι. Οι γονείς που όλη μέρα ασχολούνται με το παιδί (τι θα φάει, πώς θα ντυθεί, τι θα κάνει, ποιος θα το πάει στα μαθήματα) ξαφνικά μένουν μόνοι τους και γίνονται ξανά ζευγάρι. Και η πρόκληση του να θυμηθούν πώς είναι η ζωή χωρίς τα παιδιά είναι μπροστά τους. Είναι η ευκαιρία να γεμίσουν οι μπαταρίες τους, να βρεθούν λίγο μεταξύ τους και να θυμηθούν ότι πέρα από γονείς είναι και σύντροφοι. Η απουσία του παιδιού δεν σημαίνει ότι θα καθίσουν άλλες πέντε ώρες στο γραφείο, ούτε ότι θα βρουν την ευκαιρία να βάψουν το σπίτι. Αυτός ο αποχωρισμός μπορεί να γίνει πιο δημιουργικός. Μια μαμά έγραφε σε ένα chat γονιών: «Είναι η καλύτερη ευκαιρία για να πάω ένα ταξίδι με τον άντρα μου. Κάθε χρόνο πηγαίνουμε για μία εβδομάδα σε διαφορετικά μέρη απολαμβάνοντας ξένοιαστες διακοπές. Μετά έχω όλο το κέφι και τη διάθεση να παίξω και να ασχοληθώ με τα παιδιά μου».
Πώς να κάνετε πιο εύκολο τον αποχωρισμό
- Να αποχαιρετάτε πάντα το παιδί σας προτού φύγετε. Αν το σκάσετε σαν κλέφτες την ώρα που κοιμάται ή είναι απασχολημένο με κάτι, θα το αναστατώσετε περισσότερο και θα είναι ένα πλήγμα στην εμπιστοσύνη του απέναντί σας.
- Πείτε ένα ευχάριστο, τρυφερό και σταθερό αντίο. Φανείτε ήρεμοι και δείξτε στο παιδί εμπιστοσύνη λέγοντάς του ότι είστε σίγουροι ότι θα τα βγάλει μια χαρά πέρα χωρίς εσάς.
- Τονίστε όλα τα καλά αυτού του αποχωρισμού. Την επαφή με τον παππού και τη γιαγιά μετά από καιρό. Συνέπεια είναι η λέξη-κλειδί. Κρατήστε όποια υπόσχεση δώσετε στο παιδί σας.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου