Ο θεσμός της οικογένειας έχει δεχτεί αμέτρητα
πλήγματα τις τελευταίες δεκαετίες. Φαίνεται σαν να υπάρχει ένα οργανωμένο
σχέδιο το οποίο έχει σκοπό να αποδομήσει την ελληνορθόδοξη οικογένεια. Τα
χτυπήματα γίνονται σε διάφορε πτυχές –τομείς του οικογενειακού θεσμού. Ένας
τέτοιος στόχος αυτής της πολεμικής είναι το οικογενειακό τραπέζι. Δέχεται
ανελέητα χτυπήματα. Όμως πρέπει να κρατηθεί με νύχια και με δόντια διότι η
προσφορά του στην οικογένεια και ιδιαίτερα στα παιδιά είναι τεράστιας σημασίας.
Καταγράφουμε στη συνέχεια μερικά από τα ευεργετικά του αποτελέσματα:
Þ Είναι μια καθημερινή
φανέρωση της οικογένειας. Τα παιδιά νιώθουν ότι ανήκουν σε μια ομάδα προσώπων,
την οποία ομάδα τη βλέπουν καθημερινά να συγκεντρώνεται γύρω από το οικογενειακό
τραπέζι. Η ανάγκη του φαγητού συγκεντρώνει την ομάδα τουλάχιστον μια φορά την
ημέρα.
Þ Οι δεσμοί της
οικογένειας ανανεώνονται κάθε μέρα με ένα αίσθημα ευχάριστης αναμονής για την
απόλαυση του καθημερινού φαγητού. Αν μάλιστα οι γονείς συνδυάζουν την ευχάριστη
αναμονή με όσο γίνεται καλύτερη ατμόσφαιρα κατά την εστίαση, τότε όλα τα μέλη
και ιδιαίτερα τα παιδιά περιμένουν πως και πως την ώρα αυτής της σύναξης. Και
στο μέλλον θα αναπολούν με νοσταλγία τα χρόνια που ζούσαν την όμορφη
οικογενειακή ατμόσφαιρα στο φαγητό.
Þ Είναι μια θαυμάσια
ευκαιρία επικοινωνίας μεταξύ των μελών της οικογένειας. Έχει τη δυνατότητα να
κουβεντιαστούν ένα πλήθος ευχάριστα θέματα και να παρθούν σχετικές αποφάσεις.
Þ Εκεί μπορούν να λυθούν
και προβλήματα τα οποία ανέκυψαν τις προηγούμενες μέρες και ώρες, αλλά δεν
δόθηκε ευκαιρία να τακτοποιηθούν. Φυσικά για ιδιαίτερα δύσκολα θέματα, πάντα με
διάκριση, θα πρέπει να ευρεθούν άλλες ευκαιρίες συζήτησης.
Þ Στη χαλαρή ατμόσφαιρα
του φαγητού οι γονείς θα μπορέσουν να μάθουν με ευκολία το πώς πέρασαν τα
παιδιά στο σχολείο και τι θέματα, ίσως, προέκυψαν. Ανάλογα με το θέμα θα δοθεί
λύση τότε ή αργότερα.
Þ Είναι μια ευκαιρία να
διδάξουν οι γονείς τα παιδιά τους σε θέματα υγιεινής διατροφής, τρόπων
συμπεριφοράς και τρόπων φαγητού (όπως π.χ. καθόμαστε στην ώρα μας, δεν ορμάμε
στο τραπέζι, τρώμε ευγενικά, τρώμε απ’ όλα, τρώμε με καλούς τρόπους, δεν μιλάμε
με γεμάτο το στόμα, τρώμε με μέτρο, πίνουμε με μέτρο, σηκωνόμαστε όλοι μαζί
κ.ά.).
Þ Επίσης μαθαίνουν τα
παιδιά να έχουν σταθερό ωράριο φαγητού όπως διδάσκει σήμερα η επιστήμη και καθοδηγούνται να μην τσιμπολογάνε κάθε
ώρα και στιγμή. Είναι γνωστό ότι οι ακατάστατες ώρες φαγητού δημιουργούν πολλά
προβλήματα υγείας.
Þ Το οικογενειακό
τραπέζι είναι μια ευκαιρία για να μάθουν τα παιδιά (και τους γονείς) να
υπηρετούν την οικογένειά τους (π.χ. στο στρώσιμο του τραπεζιού, τη μεταφορά του
φαγητού και του νερού, το μάζεμα του
τραπεζιού και το καθάρισμα κ.ά.)
Þ Φυσικά για τους γονείς
και για τα παιδιά είναι μια ευκαιρία να
μάθουν στην οικονομία, δηλαδή να μην πετάνε φαγητά τα οποία μένουν, να
αξιοποιούν περισσεύματα (όπως έκανε ο Χριστός με τους Αποστόλους). Εκεί μπορεί
να διδαχτούν την ανάγκη να προσφέρουμε όλοι μας γι εκείνους οι οποίοι πεινούν
και δεν έχουν τα αναγκαία προς το ζην. Και φυσικά θα ήταν καλό να υιοθετηθούν
τρόποι για σχετική φιλανθρωπική βοήθεια.
Þ Πάρα πολύ σπουδαίο
θεωρώ το θέμα της προσευχής στο οικογενειακό
τραπέζι. Από εδώ θα πάρει το παιδί την καλή αυτή συνήθεια για να την
έχει σε όλη του τη ζωή. Από εδώ θα μάθει να προσεύχεται πριν και μετά το
φαγητό, είτε είναι μόνο του είτε με άλλους. Από εδώ θα πάρει τη συνήθεια αυτή
για να την μεταλαμπαδεύσει στην οικογένεια την οποία θα δημιουργήσει αύριο. Από
εδώ θα μάθει ότι η προσευχή αυτή είναι μια ομολογία πίστεως κάθε φορά που θα
βρεθεί σε ένα περιβάλλον έξω από το σπίτι του.
Φυσικά κάποιοι, παρά το ότι θα συμφωνήσουν με
τα παραπάνω, θα προβάλλουν το επιχείρημα ότι είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο να
γίνουν αυτά σήμερα. Σε άλλο άρθρο θα απαντήσουμε σχετικά. Τώρα έχω να πω ότι
πρόκειται για τα παιδιά μας. Θα φωνάξω δυνατά:
Αξίζουν πολλές θυσίες.
Τα αποτελέσματα θα τα δούμε στη ζωή των
παιδιών μας και …στη ζωή τη δική μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου