Πόσο χαρτζιλίκι πρέπει να δίνεις στο παιδί σου και γιατί

Αποταμιεύοντας Χρήματα για ένα Σκοπό- Το χαρτζηλίκι

Το χαρτζιλίκι είναι πολλές φορές η πρώτη ευκαιρία που έχει ένα παιδί για να μάθει "την αξία- πόσο κοστίζουν διάφορα πράγματα,
και πώς να αποταμιεύει για κάποιον καλό σκοπό. Μέσα από το χαρτζηλίκι το παιδί μπορεί να μάθει να είναι περισσότερο υπεύθυνο.

Τι εννοούμε;

Τα παιδιά μέσα από το χαρτζηλίκι μπορούν να μάθουν γρήγορα, ότι αν αποφύγουν να ξοδέψουν το χαρτζιλίκι τους μόλις σε μια βδομάδα σε γλυκά, μπορεί αργότερα να καταφέρουν να αγοράσουν κάτι ξεχωριστό για τον εαυτό τους - πατίνια, ένα παιχνίδι για τον υπολογιστή, μια κούκλα, ή ένα ποδήλατο. Κάτι που θα τους προσφέρει μεγάλη χαρά και θα ανταμοίψει τις μικρές καθημερινές θυσίες τους.
Είναι, επίσης, ένας τρόπος να ενισχύσουν την ανεξαρτησία τους και να εξασκηθούν στη λήψη σωστότερων αποφάσεων. Όταν λαχταρούν ένα συγκεκριμένο παιχνίδι, αλλά η μαμά και ο μπαμπάς δεν θέλουν να τους το αγοράσουν, είναι σε θέση να έχουν εκείνα την τελευταία λέξη. Το χαρτζιλίκι δίνει μεγαλύτερη ισχύ στη γνώμη των παιδιών, και μπορεί να βοηθήσει να ελαττωθούν οι καυγάδες για το πώς πρέπει να ξοδεύονται τα χρήματα.
Υπάρχουν διάφορες απόψεις σχετικά με το τι πρέπει να αντιπροσωπευει το χαρτζιλίκι και πώς αυτό δίνεται. Σε μερικές οικογένειες, τα παιδιά κερδίζουν το χαρτζιλίκι τους κάνοντας δουλειές του σπιτιού. Σε άλλες, το χαρτζιλίκι δεν σχετίζεται ιε συγκεκριμένες δουλειές, αλλά τα παιδιά μπορούν να κερδίσουν επιπλέον χρήματα αναλαμβάνοντας πρόσθετες ευθύνες.

Η γνώμη μου είναι ότι το χαρτζιλίκι δεν μπορεί να έχει την έννοια της πληρωμής του παιδιού για τη συμβολή του στις καθημερινές δουλειές που χρειάζεται να γίνουν ώστε να λειτουργεί ομαλό το σπιτικό, όπως να στρώνουν και να μαζεύουν το τραπέζι, ναβγάζουν βόλτα , ή να ταΐζουν το σκύλο. Θέλουμε τα παιδιά μας να είναι ισότιμα μέλη της οικογένειας έχουν κι αυτά μερίδιο στις δουλειές του. Προτείνω το χαρτζιλίκι να έχει την έννοια της μοιρασιάς να είναι ένας τρόπος αναγνώρισης ότι το παιδί είναι σημαντικό, ενεργό μέλος της οικογένειας.

Ένα παράδειγμα
Ο δωδεκάχρονος Σαμ μάζευε το χαρτζιλίκι του επί μήνες, με σκοπό να αγοράσει ένα σκέιτμπορντ. Οι γονείς του δεν θεωρούσαν το σκέιτμπορντ βασική ανάγκη κι έτσι είπαν στον Σαμ ότι, κατά την γνώμη τους, θα έπρεπε να μαζεύει λεφτά από το χαρτηλίκι του για να το αγοράσει. Ο Σαμ συμφώνησε ότι είναι μια επιθυμία και όχι ανάγκη και άρχισε να μαζεύει χρήματα. Η ικανοποίησή του όταν τελικά κατάφερε να τα αποταμιεύσει ήταν τεράστια. Το χαρτζηλίκι και η σωστή αξιοποίησή του ήταν ένα αληθινό μάθημα ζωής, πώς δηλαδή πρέπει να προσπαθούμε και να επιμένουμε για να αποκτήσουμε εκείνο που επιθυμούμε.

πηγή