Η παραδειγματική ζωή των γονέων, ή αλλιώς: η ζωή στην οικογένεια πηγή έμπνευσης και διαμόρφωσης του χαρακτήρα των παιδιών

 Η επίδραση των γονέων επάνω στα παιδιά τους είναι αναμφισβήτητη. Τα παιδιά λες και είναι ένα άγραφο χαρτί ρουφάνε στην προσωπικότητα τους ότι πάρουν από τους γονείς και από το οικογενειακό περιβάλλον. Αυτά τα δύο είναι οι κυριότεροι παράγοντες της διαμορφώσεως του χαρακτήρα και της προσωπικότητας κάθε παιδιού. Σε όλα σχεδόν τα θέματα της ζωής. Από το τι θα φάνε μέχρι το πως θα γελάσουν, από το πως θα θα περπατήσουν μέχρι το πως θα ερωτευτούν και θα δημιουργήσουν οικογένεια, από το πως θα κάνουν φίλους και πως θα καβγαδίσουν.

Όλοι ξέρουμε ότι τα παιδιά αντιγράφουν το περιβάλλον τους έτσι:

Αν οι γονείς βλαστημάνε θα βλαστημούν και τα παιδιά.

Αν οι γονείς μεθάνε το ίδιο θα κάνουν και τα παιδιά.

Αν οι γονείς καπνίζουν τα παιδιά θα γίνουν καπνιστές.

Αν οι γονείς κλέβουν τα παιδιά θα εθιστούν στην κλοπή.

Αν οι γονείς κρίνουν και κατακρίνουν θα το μιμηθούν και τα παιδιά.

Αν οι γονείς νηστεύουν θα το μάθουν και τα παιδιά.

Αν οι γονείς πιστεύουν στο Θεό θα ριζώσει η πίστη στην καρδιά τους.

Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να δώσει οικογένεια (γονείς, μεγαλύτερα παιδιά και συνοικούντα μέλη) υγιή πρότυπα στα παιδιά.

Κι αυτό όχι μόνο σε θέμα καθημερινών βλαπτικών συνηθειών (κάπνισμα, ναρκωτικά, κουτσομπολιό, ποτό κ.ά., αλλά και σε θέματα “στάσεων ζωής” δηλαδή πίστη στο Θεό, αγάπη για το συνάνθρωπο, φιλανθρωπία, αντιμετώπιση προβλημάτων κ.ο.κ.

Πιστεύω ακράδαντα ότι πνευματική συγκρότηση των γονέων, και η αγάπη για τα παιδιά τους είναι ο καλύτερος καθοδηγητής για να δώσουν το καλό παράδειγμα.

Στη συνέχεια θεωρώ απαραίτητο να καταθέσω τα παρακάτω, για τις συμπεριφορές του οικογενειακού περιβάλλοντος, χωρίς να ισχυρίζομαι ότι εξαντλώ το θέμα.

Χρειάζεται λοιπόν:

Πίστη στο θεσμό της οικογένειας, η οποία εκφράζεται σε αγάπη και σεβασμό προς τα παιδιά και τη σύζυγο και ειλικρινές ενδιαφέρον για τα θέματα τους.

Αγάπη και σεβασμός στα πρόσωπα του ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος, αλλά ταυτόχρονη φροντίδα να μην επεμβαίνουν στη ζωή της οικογένειας.

Φροντίδα για την πρόοδο και ανάπτυξη των μελών της οικογένειας (γονέων και παιδιών) π.χ. για σπουδές, επαγγελματική κατάρτιση, επαγγελματική αποκατάσταση, και γενικά φροντίδα για την αποτροπή κάθε στασιμότητας.

Φροντίδα για συναισθηματική ισορροπία και ψυχική ηρεμία μέσα στην οικογένεια δηλαδή χωρίς γκρίνιες, τσακωμούς, μικροπρέπειες ζήλιες και άλλα παρόμοια “τοξικά” φαινόμενα στην οικογενειακή ζωή.

Φροντίδα για τη σωστή οικονομική διαχείριση με βάση τις ανάγκες του (κάθε μέλους ειδικά, αλλά και του συνόλου), φυσικά ανάλογα με τις δυνατότητες του εισοδήματος της οικογένειας.

Σωστή και αντικειμενική διανομή της οικογενειακής περιουσίας με όσο γίνεται ευρύτερη συναίνεση των μελών.

Φροντίδα για σωστή διοίκηση - διαχείριση των διαφόρων θεμάτων της οικογένειας (οικονομικά, σχέσεων με άλλους, εργασιακά, και λοιπά).

Φροντίδα για σωστή διαχείριση προβλημάτων απώλειας (θανάτου μέλους της οικογένειας, απώλειας ή αποτυχίας στην εργασία, διαζυγίου και άλλων περιπτώσεων απώλειας).

Ψυχραιμία στην επίλυση συγκρούσεων μέσα στην οικογένεια με πνεύμα πίστεως στο Θεό, καταλλαγής, υπομονής και ανωτερότητας.

Προσπάθεια για εμπέδωση ομαδικού πνεύματος στην οικογένεια, επικρατήσεως πνεύματος αγάπης, συνεργασίας, αλληλεγγύης, κατανόησης των προβλημάτων, αλλά και της ιδιαιτερότητάς κάθε μέλους.

Σαφώς ο κατάλογος αυτός μπορεί να γίνει πολύ μεγαλύτερος και αναλυτικότερος, όμως η καλή διάθεση στην καθημερινή ζωή θα λύνει η θα εξομαλύνει τα προβλήματα και θα συντελεί στην πρόοδο και το ανέβασμα όλων των μελών.

Όταν το παιδί ζει μέσα σε ένα τέτοιο υποστηρικτικό πλαίσιο θα νιώθει ασφάλεια και σιγουριά. Θα φροντίζει πάντα να διατηρεί αυτή τη σχέση με την πατρική οικογένεια όπου και αν βρεθεί.

Και επιπλέον, επειδή το μοντέλο οικογένειας το οποίο έζησε θα έχει ικανοποιήσει μέχρι και τα κατάβαθα της ψυχής του, μια τέτοια οικογένεια θα ονειρεύεται και θα προσπαθήσει να δημιουργήσει.