Ο χλευασμός για την εξωτερική εμφάνιση οδηγεί τα παιδιά στην πλαστική χειρουργική

Πολλά είναι τα παιδάκια που αντιμετωπίζουν το χλευασμό των συμμαθητών ή άλλων συνομήλικων φίλων τους για την εξωτερική τους εμφάνιση. Πολλοί είναι, όμως, και οι γονείς οι οποίοι προκειμένου να αποφύγουν τέτοια φαινόμενα καταφεύγουν στη λύση της πλαστικής χειρουργικής.

Στην Αμερική ο αριθμός των παιδιών που υποβάλλονται σε πλαστική επέμβαση εξαιτίας των ρατσιστικών επιθέσεων εναντίον τους, αυξήθηκε κατά 30% την τελευταία δεκαετία, με περισσότερες από 76.000 επεμβάσεις να πραγματοποιούνται σε εφήβους μόνο για το έτος 2011. Ο πλαστικός χειρουργός Dr. Joe Niamtu επισημαίνει ότι οι πιο συνηθισμένες πλαστικές επεμβάσεις που αφορούν τα παιδιά σχετίζονται με τη διόρθωση των πεταχτών αυτιών, την αφαίρεση ελιών και την διόρθωση ουλών.

Η εξάχρονη Kendall Elliot έγινε μία από τις ασθενείς του, όταν η μητέρα της Katherine αποφάσισε ότι η μικρή έπρεπε να απαλλαγεί από μία κρεατοελιά που είχε στο πηγούνι της από τότε που γεννήθηκε. “Άκουγα τα υπόλοιπα παιδιά να αναφέρονται στην κόρη μου ως το κοριτσάκι με το μεγάλο καφέ σημάδι στο πηγούνι. Θέλαμε όλο αυτό να σταματήσει πριν προκαλέσει ψυχολογικό πρόβλημα στο παιδί”.

Τον περασμένο Αύγουστο το 6χρονο κοριτσάκι υποβλήθηκε σε μια σχετικά απλή χειρουργική επέμβαση και πλέον το καφέ σημάδι στο πηγούνι της έχει αντικατασταθεί από μία ανεπαίσθητη ροζ σκιά. “Μερικοί άνθρωποι είναι τόσο επικριτικοί! Πιστεύω ότι καθώς η κόρη μου μεγαλώνει, θα κοιτάζει πίσω στο παρελθόν της και θα με ευχαριστεί”, δηλώνει η Katherine Elliot επιμένοντας ότι αυτή ήταν η σωστή απόφαση.

Η Kendall Elliot αποτελεί μία από τις περιπτώσεις παιδιών που υποβάλλονται σε πλαστική επέμβαση εξαιτίας της κοροϊδίας που δέχονται. Σύμφωνα με τον Dr. Joe Niamtu οι γονείς στρέφονται όλο και περισσότερο σε τέτοιου είδους χειρουργικές επεμβάσεις για τα παιδιά τους. Επιπλέον, εξηγεί ότι τα παιδιά δεν έχουν την ικανότητα να “φιλτράρουν” αυτά που λένε, με αποτέλεσμα τα σχόλιά τους άλλες φορές να είναι αθώα και άλλες φορές να ενοχλούν. Ωστόσο, ο ίδιος επισημαίνει ότι πολλοί γονείς θεωρούν την παραμικρή ατέλεια πρόβλημα, ενώ υπάρχουν άλλα παιδιά που αντιμετωπίζουν σημαντικότερες παραμορφώσεις του προσώπου τους και χρήζουν πλαστικής επέμβασης.

Σημαντικό ρόλο στην αισθητική πλαστική επέμβαση διαδραματίζει η ψυχολογία του υποψήφιου, σύμφωνα με τον Dr. med. Βασίλη Παυλιδέλη. Οι ιατρικές πράξεις που πραγματοποιούνται με στόχο να σωθεί η ζωή ενός αρρώστου, σε καμία περίπτωση δεν εξαρτώνται από την ψυχική του ισορροπία. Η πραγματικότητα, όμως, διαγράφεται τελείως διαφορετική για χειρουργούς οι οποίοι έχουν να κάνουν με υγιή άτομα που επιθυμούν να υποστούν μια αισθητική πλαστική επέμβαση που είναι επιλογή αποκλειστικά και μόνο του ίδιου του ατόμου.

Όταν η μορφή και η εικόνα ενός ατόμου προς τα έξω αποκλίνουν αρνητικά από τη φυσιολογική εμφάνιση, το άτομο γίνεται στόχος συνεχούς παρατήρησης από τους άλλους, οι οποίοι τον κοιτάζουν με βλέμμα που εκφράζει λύπη και ακτινοβολεί αποστροφή. Όλα αυτά δημιουργούν δυσάρεστα συναισθήματα στο άτομο το οποίο εκτίθεται στη θέα και επηρεάζουν αρνητικά την ψυχική του διάθεση. Τέτοια δυσάρεστα συναισθήματα είναι ντροπή, απομόνωση, αίσθημα κατωτερότητας και μια σειρά από άλλες αντικοινωνικές συμπεριφορές. Έτσι, αναγκάζεται κάποιος να πάρει την απόφαση για τη βελτίωση της εξωτερικής του εμφάνισης.

Tα μικρά παιδιά συνήθως δεν τα απασχολεί το πρόβλημα, ούτε είναι ευερέθιστα εξαιτίας π.χ. των πεταχτών αυτιών τους. Tο παιδί αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά, όταν για πρώτη φορά οι συνομήλικοι ή συμμαθητές του αρχίσουν να το κοροϊδεύουν. Aυτό μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη και υγεία του παιδιού που θα το συνοδεύει και στην ενήλικη ζωή του. Oι γονείς πράττουν το σωστό για το παιδί τους, όταν δεν αφήσουν από την αρχή να δημιουργηθεί σ” αυτό, το αίσθημα της κατωτερότητας και του μη φυσιολογικού ατόμου.

Πηγή