Το γονάτισμα του μυαλού μας…

Ήταν η συμμετοχή του πρώτου πολίτη αυτής της δύσμοιρης χώρας στην Ακολουθία της Γονυκλισίας κατά την Κυριακή της Πεντηκοστής για να πυροδοτήσει για άλλη μια φορά την καυσώδη αρλουμπολογία των αυτοχρισμένων προοδευτι κάριων. Γιατί γονάτισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπροστά στους παπάδες; (Το ότι γονάτιζαν κι αυτοί είναι μια λεπτομέρεια, που δεν "βολεύει"...). Μπροστά σ’ αυτή την επάρατη εξουσία που ροκανίζει και εμποδίζει τον ελεύθερο βίο του κράτους; Προφανώς, οι ασχετολογούντες έχουν ξαναδεί Πρόεδρο σε επίσημη εμφάνιση σε Ναό, αλλά πότε δεν τον είδαν να «ταπεινώνεται» έτσι. Άντε τώρα να εξηγήσεις τι είναι η Ακολουθία της Γονυκλισίας…

Είναι πολύ φασαρία για το τίποτε, αλλά ίσως και κάποιος να καταλάβει τα αυτονόητα…

- Εάν ο Πρόεδρος επισκεφτεί κάποιο τζαμί, να βγάλει τα παπούτσια του; Σημαίνει την απουσία βεβήλωσης του χώρου λατρείας του Αλλάχ. Εννοείται πως ναι, καθώς οφείλει να σεβαστεί την πίστη των άλλων.

- Εάν ο Πρόεδρος επισκεφτεί κάποια Συναγωγή ή και Εβραϊκό νεκροταφείο, να φορέσει το κιπά; Σημαίνει την αναγνώριση της εξουσίας του Γιαχβέ και την ταπείνωση του ανθρώπου. Εννοείται πως ναι, καθώς οφείλει να σεβαστεί την πίστη των άλλων.

Άλλωστε, ο Πρόεδρος δεν είναι Μουσουλμάνος ή Εβραίος στο θρήσκευμα. Επομένως, το πράττει για τυπικούς λόγους, θα πούν ή θα σκεφτούν οι περισσότεροι…

ΑΚΡΙΒΩΣ εδώ είναι η ουσία, βρε κενολογούντες, που περιφέρετε τα χριστιανοφοβικά σας σύνδρομα και δεν μπορείτε να δείτε πέρα από τις ιδεοληψίες σας. Περίσσεψε η υποκρισία… Έχει δικαίωμα ο Πρόεδρος να είναι Χριστιανός; Τα πολυτραγουδισμένα ανθρώπινα δικαιώματα, ο σεβασμός της ελευθερίας της συνείδησης και των προσωπικών πιστεύω ΠΡΕΠΕΙ να περιλαμβάνουν και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σε αυτό ακριβώς το ΠΡΕΠΕΙ στηρίζονται οι ελευθερίες όλων των πολιτών. Δεν καταργείται το κοσμικό κράτος από τα θρησκευτικά πιστεύω του εκάστοτε Προέδρου της Δημοκρατίας. Εάν το κοσμικό κράτος δεν επιτρέπει στον Πρόεδρο να λειτουργεί με ελεύθερη συνείδηση, τότε το κράτος είναι ανελεύθερο και ο θεσμός του Προέδρου μια θλιβερή καρικατούρα.

Και ο πρώτος πολίτης της χώρας δικαιούται να πιστεύει ή να μην πιστεύει, να προσεύχεται ή όχι, να συμμετέχει στις Ακολουθίες ως Χριστιανός ή ως τυπική θεσμική παρουσία. Εάν δεν έχει αυτά τα δικαιώματα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τότε δεν τα έχει κανείς μας. Γι’ αυτό λέγεται και πρώτος πολίτης της χώρας. Ούτε για την ομορφιά του, ούτε για την εξυπνάδα του. Και για να τελειώνουμε και με ένα κούφιο σόφισμα, δεν υπάρχει ταμπελάκι «τώρα συμμετέχω ως ΠτΔ», που όταν το γυρίσεις από την πίσω πλευρά να γράφει «τώρα συμμετέχω ως Προκόπης».

Οι παιδικές ασθένειες του προοδευτικού λόγου και της ελεύθερης σκέψης στην Ελλάδα είναι η χριστιανοφοβία και ο σνομπισμός για τον υγιή πατριωτισμό. Όσοι τις έχουν ξεπεράσει, είναι πράγματι ελεύθεροι πολίτες με προσωπικότητα, ορθή σκέψη και σοβαρό λόγο. Όλοι οι άλλοι δεν διστάζουν να πυρπολήσουν τα ωραία λόγια που αναμασάνε χωρίς επίγνωση, προκειμένου να αναδείξουν φασίζουσες συμπεριφορές και αρτηριοσκληρωτικές νοοτροπίες, τις οποίες υποτίθεται ότι καταπολεμούν.

Σε αναμονή λοιπόν για το επόμενο επεισόδιο: Δεν θα ξεφύγει κανενός πολιτειακού άρχοντα ένα δάκρυ κατά την ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου; Ε, εκεί να δεις…

Παναγιώτης Ασημακόπουλος

Θεολόγος - Εκπαιδευτικός

ΠΗΓΗ

Σχόλιο Bloger:

Αγαπητέ συνάδελφε κ. Ασημακόπουλε,

εξαιρετικές οι επισημάνσεις σου. Χαίρομαι διότι βάζεις τα πράγματα στη θέση τους. Επίτρεψέ μου να προσθέσω δυο λόγια.

Ο συντάκτης του ασυνάρτητου άρθρου σιγοντάρετε από αδόκιμους σχολιαστές.

Η όλη «επιχειρηματολογία» είναι Προκρούστεια, όποιος είναι μεγαλύτερος από το μπόι μας πρέπει να τον κόψουμε για να ρθει στα μέτρα μας. Ας είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ας είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο (ίσως και καθηγητής μας, πιθανόν και να του έχουμε άχτι, άρα ευκαιρία να τον τσαλακώσουμε).

Η «δημοκρατική συνείδηση» των αμειβομένων μεροκαματιάρηδων κονδυλοφόρων δεν αντιδρά από μέσα τους για να τους υπογραμμίσει ότι οφείλουν τουλάχιστον να σέβονται τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της πλειοψηφία των έστω και χλιαρών χριστιανών.

Αυτή η ίδια «δημοκρατική συνείδηση» δένει με κόμπο τη γλώσσα τους, κι έτσι δεν αρθρώνουν λέξη, όπως θα έπρεπε,  κάθε μέρα ενάντια σε όλους τους προσκυνημένους πολιτικούς όλων των παρατάξεων, οι οποίοι μετέχοντες και απέχοντες σέρνουν κάθε μέρα την Ελλάδα στο γκρεμό των μνημονίων.

Και τέλος, λόγω ελλείψεως χώρου, «τη φορτωμένη καρυδιά πετροβολάνε τα παιδιά» (επιεικής η τελευταία λέξη).