Η αιμοδοσία ως κοινωνική ανάγκη

Ο αγώνας για τον θεσμό της εθελοντικής αιμοδοσίας στη πατρίδα μας άρχισε το 1952. Χρειάστηκαν τεράστιες προσπάθειες από χιλιάδες άτομα και Φορείς για να φτάσουμε στο σημείο το 1979 να κλείσουν οριστικά και οι τελευταίες ιδιωτικές Τράπεζες Αίματος, άρα και η εμπορία αίματος. Χρειάζονται όμως συνεχείς προσπάθειες και καλύτερη διαφώτιση του κοινού για την ζωτική ανάγκη αρκετών φιαλών αίματος που έχουμε ως χώρα.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε

Οι ετήσιες ανάγκες αίματος είναι 650.000 φιάλες. Για να υπάρχει πάντοτε διαθέσιμο αίμα πρέπει το 10% του πληθυσμού μας να προσφέρει αίμα τουλάχιστον μια φορά το χρόνο. Το να προσφέρουμε αίμα σε μια έκτακτη ανάγκη για να σώσουμε το συγγενή ή τον φίλο μας δεν λύνει το πρόβλημα, και δημιουργεί άγχος και ένταση σε όλους.

Χρήσιμα στατιστικά

• Σε κάθε 10 νοσοκομειακούς αρρώστους οι 2 χρειάζονται μετάγγιση αίματος.
• Για ένα βαριά τραυματία, για να σωθεί, χρειάζονται το λιγότερο 10 φιάλες αίματος.
• Η Ελλάδα δυστυχώς έχει τον μεγαλύτερο αριθμό τροχαίων ατυχημάτων από όλη την Ευρώπη, το οποίο αυξάνει τις ανάγκες για αίμα.
• Για κάθε πάσχοντα από Μεσογειακή Αναιμία απαιτούνται περισσότερες από 30 φιάλες αίματος ετησίως.
• Σε ορισμένες εγχειρήσεις απαιτούνται πάνω από 10 φιάλες για κάθε ασθενή.
• Μεγάλες ανάγκες για αίμα έχουν οι πάσχοντες από Λευχαιμία, Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια, κλπ.
• Οι ανάγκες για αίμα στη χώρα μας κάθε χρόνο αυξάνονται (!).

Απαγορεύεται να δώσουν αίμα άτομα που πάσχουν από:

1. Ηπατίτιδα, άτομα που δέχθηκαν μετάγγιση το τελευταίο εξάμηνο ή ήρθαν σε στενή επαφή με άτομα που αρρώστησαν από ηπατίτιδα.
2. Οι έγκυες, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μέχρι και έξι μήνες μετά τον τοκετό.
3. Οι πάσχοντες από: Ελονοσία, AIDS και κάποια άλλα μεταδοτικά νοσήματα.
4. Άτομα που πάσχουν από χρόνια νοσήματα όπως Καρδιοπάθεια, Υπέρταση, Σακχ. Διαβήτη, Χρόνια Ηπατοπάθεια, Νεφροπάθεια, Αναιμία.
5. Άτομα υπό την επήρεια οινοπνευματωδών ποτών.
6. Άτομα με αλλεργίες δεν μπορούν να δώσουν αίμα για όσο διαρκούν τα συμπτώματά τους.
7. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπως εμβολιασμοί και άλλα νοσήματα, όπου ο Υπεύθυνος της  Αιμοδοσίας θα κρίνει την κάθε περίπτωση.

Τι πρέπει να γνωρίζει ο αιμοδότης

• Αιμοδότης μπορεί να γίνει ο καθένας από 18 – 62 ετών.
• Για την Αιμοδοσία πρέπει να έχουμε απαραιτήτως μαζί μας την Αστυνομική μας Ταυτότητα και το Βιβλιάριο Υγείας μας.
• Πριν από κάθε αιμοληψία, ο κάθε υποψήφιος αιμοδότης εξετάζεται από εξειδικευμένο Ιατρικό Προσωπικό Αιμοδοσίας με ένα σύντομο ιατρικό ιστορικό και εξέταση, όπου μετράται η αρτηριακή πίεση και οι σφυγμοί και προσδιορίζεται η αιμοσφαιρίνη και ο αιματοκρίτης του υποψηφίου.
• Κάθε υγιής άνδρας ή γυναίκα μπορεί άφοβα να προσφέρει αίμα 3 ή μέχρι 4 φορές το χρόνο.
• Κάθε φορά δίνουμε περίπου 450 g αίματος, από τα 5 κιλά που διαθέτει συνολικά ο άνθρωπος και αποκαθίσταται από τον οργανισμό αμέσως. Το πλάσμα του αίματος αναπαράγεται σε 24 ώρες και τα ερυθρά αιμοσφαίρια περίπου σε 1 μήνα.
• Δεν πρέπει να διενεργείται αιμοληψία νωρίτερα από 2 μήνες πριν από την προηγούμενη.
• Η αιμοληψία είναι τελείως ακίνδυνη (μετά από πλήρη αντισηψία) και διαρκεί περίπου 10'.
• Μετά την αιμοληψία, στην Τράπεζα Αίματος γίνονται Εργαστηριακές εξετάσεις που περιλαμβάνουν απαραιτήτως: προσδιορισμό ομάδας αίματος, Ρέζους, έλεγχος για Σύφιλη, Ηπατίτιδα και το αντίσωμα κατά του HIV που προκαλεί το AIDS. Επομένως, ο αιμοδότης έχει και ένα όφελος, δηλαδή πληροφόρηση για τις παραπάνω εξετάσεις.

Φροντίδα για τον Αιμοδότη

1. Ο Αιμοδότης πρέπει να είναι ξεκούραστος.
2. Πριν από την αιμοληψία πρέπει να έχουμε φάει κάτι ελαφρύ. Πρέπει να τηρούμε τις συμβουλές του Προσωπικού μετά την αιμοληψία για λήψη χυμού και ενός καλού γεύματος.
3. Την ημέρα της αιμοληψίας συνίσταται η λήψη πολλών υγρών και αποφυγή οινοπνευματωδών.
4. Να μην κάνετε βαριές δουλειές την ημέρα της αιμοδοσίας.
5. Ο Αιμοδότης δικαιούται αναρρωτική άδεια από την εργασία του για την ημέρα της αιμοδοσίας.

Ο εθελοντής Αιμοδότης προσφέροντας αίμα:

• Αισθάνεται ηθική ικανοποίηση ότι κάνει το καθήκον του σώζοντας μια ζωή.
• Δικαιούται αίμα όταν ο ίδιος το χρειάζεται.
• Δικαιούται δωρεάν αιματολογικές εξετάσεις σε περίπτωση προσωπικής του ασθένειας.

πηγή