Προσευχή ειδική για την βασιλόπιτα, του Γέροντα Ἀρχιμανδρίτου π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου.

Τό πρόσωπο καί τό ἔργο τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου (1877-1964) ἀποτέλεσε καί ἀποτελεῖ σημεῖο ἀναφορᾶς γιά τήν Ἐκκλησία τῶν Πατρῶν καί τήν Ἑλλαδική Ἐκκλησία εὐρύτερα.

Τόν Ἰανουάριο τοῦ 2004 εὐγενῶς προσκληθείς βρέθηκα στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Ταβιθᾶς τῆς Ἀναπλαστικῆς Σχολῆς Πατρῶν, ὅπου ὁ ἀείμνηστος Γέροντας ἐπί σειρά ἐτῶν λειτουργοῦσε καί ὁμιλοῦσε, καί εὐλόγησα τήν καθιερωμένη Βασιλόπιττα.

Μοῦ δόθηκε ἕνα παλαιό Ἱερατικόν, στά ἐσώφυλλα τοῦ ὁποίου εἶχαν γραφεῖ ἀπό τόν ἴδιο τόν π. Γερβάσιο τρεῖς εὐχές κι ἕνα μεγαλυνάριο τοῦ Προφήτου Ἠλία. Μία ἀπό τίς εὐχές ἀφοροῦσε τήν εὐλόγηση Βασιλόπιττας. Ἀπό τίς χρονολογίες τῶν δύο ἄλλων εὐχῶν (17-2-1929 καί 14-9-1935) ὑποθέτω, ὅτι ἡ συγκεκριμένη εὐχή γράφτηκε τήν ἴδια περίπου χρονική περίοδο καί ἀσφαλῶς πρό τοῦ Β΄ παγκοσμίου πολέμου.
Ἀνέκδοτη ἕως σήμερα, μέ ἐντυπωσίασε τό περιεχόμενό της ἀλλά καί ἡ πρωτοτυπία της. Ἕνας παραδοσιακός κληρικός χαράσσει νέους δρόμους.

Αὐτό ἰσχύει κατ’ ἐξοχήν γιά τόν π. Γερβάσιο, γνωστό, πέρα ἀπό τήν ἁγιότητα τοῦ βίου του, γιά τό πρωτοποριακό ἔργο του σχετικῶς μέ τήν ἵδρυση τῶν πρώτων κατηχητικῶν σχολείων καί στήν συνέχεια ἐκκλησιαστικῶν νηπιαγωγείων καί μαθητικῶν κατασκηνώσεων, μέ ἐξειδίκευση κατά ἡλικία καί μόρφωση, λειτουργικῶν, κατηχητικῶν καί λοιπῶν πνευματικῶν συνάξεων, τίς κατηχητικές μεθόδους καί τέλος τήν συγγραφή βιβλίων μέ κορυφαῖο τήν «Ἑρμηνευτική Ἐπιστασία ἐπί τῆς Θείας Λειτουργίας» πού ἐκφράζει καί τόν πόθο του γιά τήν λειτουργική ζωή καί τήν συμμετοχή σ’ αὐτήν.

Ἡ εὐχή «ἐπί τῇ εὐλογήσει τῆς βασιλόπιττας» εἶναι ἡ ἀρχαιότερη ἀπό ὅσες γνωρίζουμε καί ἐντάσσεται στήν πάγια τακτική τῆς Ἐκκλησίας, ν’ ἀποδέχεται ἔθιμα τῆς κοινωνίας ἐκ πρώτης ὄψεως ἠθικῶς ἀδιάφορα, προσδίδοντάς τους πνευματικό περιεχόμενο καί σκοπό.

ΕΥΧΗ ΕΠΙ ΤΗ ΕΥΛΟΓΗΣΕΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΤΑΣ
(Ἀρχιμ. Γερβασίου Παρασκευοπούλου +1964)

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός ἡμῶν, ἡ πηγή τῆς ἀληθινῆς χαρᾶς καί πάσης εὐλογίας, ὁ διά τοῦ Ἁγίου Σου Ἀποστόλου Παύλου ἐντειλάμενος ἡμῖν «πάντα πρός δόξαν Θεοῦ ποιεῖν», ὁ διά τοῦ αὐτοῦ εἰπών «πᾶν κτίσμα Θεοῦ καλόν καί οὐδέν ἀπόβλητον μετ’ εὐχαριστίας λαμβανόμενον», ὁ καί τήν προγονικήν ἡμῶν ταύτην κληρονομίαν «τήν βασιλόπιτταν», ὡς σύμβολον ἑνότητος καί ἀγάπης παρά τῶν Πατέρων ἡμῶν προσδεξάμενος, Σύ Εὐλογητέ Κύριε, εὐλόγησον τά Δῶρα ταῦτα καί τούς μέν προσενεγκόντας, εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν κατεύθυνον, τούς δέ ἐξ αὐτῶν μεταληψομένους, σώους καί ὑγιαίνοντας, πάντας διατήρησον ἐν τῷ Ὀνόματί Σου, «ἵνα ὦσιν ἕν» πρός δόξαν τοῦ ἁγίου Ὀνόματός Σου. Ὅτι Σύ εἶ ὁ Δοτήρ τῶν ἀγαθῶν καί Σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, σύν τῷ ἀνάρχῳ Σου Πατρί καί τῷ παναγίῳ καί ἀγαθῷ καί ζωοποιῷ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.