Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2017

Όσιος Θεόδωρος ο Συκεώτης επίσκοπος Αναστασιουπόλεως (22 Απριλίου)


Παιδί ενός αυλικού, ο οποίος ονομαζόταν Κοσμάς και μιας γυναίκας πόρνης, η οποία ονομαζόταν Μαρία ήταν ο όσιος πατέρας μας Θεόδωρος, ο οποίος γεννήθηκε στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, σε ένα πανδοχείο της πόλης των Συκεών στην περιοχή της Άγκυρας της Γαλατίας. 
Τη στιγμή της σύλληψής του, η μητέρα του είδε ένα φωτεινό άστρο το οποίο κατέβηκε από τον ουρανό και στάθηκε πάνω στην κοιλιά της. Οι γέροντες την διαβεβαίωσαν ότι το παιδί αυτό επρόκειτο να είναι μέγας ενώπιον του Κυρίου και να ευχαριστήσει το Θεό.
Από τότε η Μαρία εγκατέλειψε το ελεεινό επάγγελμά της, και ζούσε βίο έντιμο και φρόντιζε να παρέχει στο γιο της, ο οποίος βαφτίστηκε Θεόδωρος, όσο γινόταν καλύτερη μόρφωση. 
Όταν ο γιος της έγινε έξι χρονών, και ενώ η Μαρία σχεδίαζε να τον τοποθετήσει στην υπηρεσία του βασιλιά, της παρουσιάστηκε ο Άγιος Γεώργιος και της ανήγγειλε ότι τον είχε ανάγκη ο επουράνιος βασιλιάς. 
Στο σχολείο, ο Θεόδωρος έδειξε εξαιρετικές επιδόσεις για τη μελέτη, και έγινε αγαπητός στους συμμαθητές του χωρίς ωστόσο να συμμετέχει στα θορυβώδη παιχνίδια τους. 
Κάτω από την επίδραση του Στέφανου, ο οποίος ήταν ένας ευλαβής και ενάρετος υπηρέτης, ο μικρός Θεόδωρος κατελήφθη από μεγάλο πνευματικό ζήλο και συνήθιζε να μην επιστρέφει πλέον στο σπίτι το μεσημέρι για να γευματίσει, αλλά να πέρνα όλη την ημέρα νηστεύοντας. 
Οδηγημένος από τον άγιο Γεώργιο, ο οποίος του παρουσιαζόταν ως νεαρός άνδρας, πήγαινε σε ένα μικρό ναό αφιερωμένο στον μεγαλομάρτυρα, το οποίο οποίος βρισκόταν στην κορυφή ενός λόφου, και εκεί, στην ησυχία, προσευχόταν ή μελετούσε τις Γραφές. Όταν νύχτωνε, επισκεπτόταν τους ναούς, και μόνο αργά το βράδυ έτρωγε λίγο βρασμένο σιτάρι. 
Άλλες φορές ο Άγιος Γεώργιος ερχόταν και έπαιρνε τον Θεόδωρο μέσα στη νύχτα και, διώχνοντας τους δαίμονες που ορθώνονταν στο δρόμο τους, πήγαινε στο μικρό ναό, όπου περνούσε τη νύχτα με αγρυπνίες. 
Η μητέρα του προσπάθησε στην αρχή να τον εμποδίσει, αλλά μετά από νέα εμφάνιση του Αγίου Γεωργίου άφησε το γιο της να προοδεύει στους ασκητικούς αγώνες... Η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη του στις 22 Απριλίου.

ΝΕΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, τ. 8ος Απρίλιος, εκδόσεις ΊΝΔΙΚΤΟΣ, ΑΘΗΝΑΙ 2007, σελ. 207-,208

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου