Ο χρυσός και το μάρμαρο του Ιωάννη Πολέμη (1862-1924)

 

Λέγει ο χρυσός στο μάρμαρο : - Στα πέρατα του κόσμου
ποιος ήλιος λάμπει ωσάν εμέ, ποιο φως έχει το φως μου;
Εγώ τον κόσμο κυβερνώ, την ευτυχία υφαίνω,
ποδοπατώ την εμορφιά, την ασχημιά ομορφαίνω.

Εγώ οδηγώ στα σκοτεινά του κλέφτη μου το χέρι,
εγώ ακονίζω του φονιά το δίκοπο μαχαίρι.
Εγώ αγοράζω την τιμή και την πουλώ στο δρόμο,
εγώ νικώ την αρετή, καταπατώ τον νόμο.

Περίσσες είν΄ οι χάρες μου, κ΄ η δύναμή μου μόνη
κρεμνίζει θρόνους απ΄ εδώ, θρόνους εκεί στηλώνει...

Εσύ τι κάνεις, μάρμαρο; Και τ΄ απαντάει εκείνο :

- Εγώ σε τάφου σκοτεινιά την δύναμή σου κλείνω.......

 

 

Ημερολόγιον Σκόκου, τόμος 15 (1900), σελίδα 86

Πηγή