"Εἶναι ντροπή μας, ἕνα γένος ποὺ μὲ τὸ αἷμα
του πύργωσε τὴ λευτεριά του, ποὺ περπάτησε τὴ δύσκολη ἀνηφοριά, νὰ παραδεχτῆ πὼς
δὲν μπορεῖ νὰ πορπατήσει στὸν ἴσιο δρόμο ἅμα εἰρήνεψε, κι ὅτι δὲν ξέρουμε ἐμεῖς
νὰ συγυρίσουμε τὸ σπίτι, ποὺ μὲ τὸ αἷμα μᾶς λευτερώσαμε, ἀλλὰ ξέρουν νὰ τὸ
συγυρίσουν ἐκεῖνοι ποὺ δὲν πολέμησαν, ἐκεῖνοι ποὺ δὲν πίστευαν στὸν ἀγώνα, ἐκεῖνοι
ποὺ πᾶνε νὰ μᾶς ἀποκόψουνε ἀπὸ τὸν Χριστό, καὶ πασχίζουνε νὰ μᾶς ρίξουνε στὴ σκλαβιὰ
ἄλλων ἀφεντικῶν, ποὺ 'ναι πιὸ δαιμονισμένοι ἀπὸ τοὺς Τούρκους"
Παπουλάκος (+18/01/1861)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου